… met zichzelf.
Ik: “Hee, het is mooi weer, en de komende twee uur gaat het niet regenen. Kan ik mooi de tweede grondverf-laag aanbrengen.”
Ik2: “Bleh, ik heb geen zin. Ik wil een computerspelletje spelen.”
Ik: “Maar als ik het nu doe, kan het vandaag mooi drogen. Ik ben er maximaal twee uur mee bezig. Morgen wordt het ook mooi weer dus dan kan het toplaagje er op en dan is het gewoon klaar, lekker toch? En maandag en dinsdag wordt het ook mooi weer, maar dan moet ik hard werken, dus dan heb ik er geen tijd voor”.
Ik2: “Blegh, ik heb er nog steeds geen zin in.”
Ik: “Weet je nog, het scheelt wel 40 euro per uur dat je zelf doet?”
Ik2: “Kan me niet zoveel schelen.”
Ik: “Weet je wat, dan hoef ik niet te douchen tot na het geschilder. Trek ik gewoon even mijn schilderkloffie aan en ga aan de slag. Naderhand is douchen dan vast extra-lekker”.
Ik2: “Tja”.
Ik: “En dan mag ik ook wat chocolade. Ik vind dat ik dat dan wel verdiend heb”.
Ik2: “Ok, klinkt goed. Mag ik dan ook eerst nog even bloggen, dat is ook leuker?”
Ik: “Nou vooruit, dan mag ik ook nog heel even bloggen, maar daarna moet ik aan de slag…”
Ik2 “Ok”
Ziezo, dus dit was het bloggen. “Ik” ben benieuwd wat er nu gaat gebeuren…
Vreselijk hè, zulke stemmetjes. Ben je inmiddels aan de chocolaatjes?;)
groet
Welke bedoel je? De stemmetjes die wat leuks willen doen of de stemmetjes die me wat nuttigs laten doen? Ik denk dat ze allebei op hun tijd nut hebben. Ik was aan het schuren / schoonmaken en wilde gaan verven. Toen dreven er ineens wat grijze wolken over. Eerst maar eens kijken of daar iets uit gaat vallen…
En oh ja, het eerste chocolaatje is inderdaad al op…
PS. Het is twee uur later en ik ben klaar… Zo meteen inderdaad lekker het werkzweet van me afdouchen en daarna ga ik leuke dingen doen. En af en toe even naar de deuren kijken om te genieten van het resultaat tot nu toe…