Spaarolifantje: toch nog wat nuttigs gedaan

Hoera, de deuren staan nu helemaal in de eerste laag grondverf. Lekker. En het belooft nog een paar uurtjes droog te blijven, zodat het goed kan drogen. Vanochtend was ik begonnen, maar toen dreef er toch nog even een buitje binnen. Nu weet ik ook wat er dan met alkyd-verf gebeurt: er komen allemaal bubbeltjes in. Dat stukje moest dus maar opnieuw. Helaas.

Ik heb een ingewikkelde constructie gemaakt van emmers en touw om te zorgen dat de deur zowel niet te ver open, als helemaal dicht kan slaan. En nu maar afwachten. Het moet een uurtje of 19 drogen voor het oververfbaar is. Als het morgenmiddag droog is, kan ik weer wat doen dus. En anders moet het minimaal tot woensdag wachten. Dat is dan maar zo. Van tevoren waren kleine stukjes hout helemaal kaal, daar ligt dus nu in ieder geval alvast weer 1 laagje op. Beter dan hoe het was, dus!

Vanavond tv kijken of een computerspelletje spelen om het weekend rustig af te sluiten.

Advertentie

Spaarolifantje: op de fiets naar Rotterdam

Vrijdag naar m’n werk gefietst. Deze keer was mijn werk in Spijkenisse (ik werk op zeer onregelmatige tijden op zeer verschillende plaatsen). Het scheelde me 7,40 euro aan openbaar vervoerskosten. Het kostte me uiteindelijk zo’n drie-en-een-half uur reistijd (heen en terug), normaal heb ik ca. twee uur reistijd. Dat ik de weg nog niet goed wist, telt ook mee bij de reistijd, je moet dan toch vaker even afstappen om weer op je routekaartje te kijken. Op de heenweg ook nog een nat pak gehaald (gelukkig had ik regenkleding bij me). Ik kwam ook twee jongens op de fiets tegen die onderweg waren van Den Haag naar Renesse om daar een weekendje feest te vieren. De fietstocht, en vooral het vinden van de route, viel ze toch nog wel een beetje tegen. Ik hoop dat ze goed aangekomen zijn.

De Beneluxtunnel heeft een aparte tunnel voor fietsers. Je wordt geacht met je fiets op een roltrap te gaan staan, of een lift te nemen. Op de heenweg nam ik veilig de lift. Op de terugweg was de lift helaas stuk, dus toen moest ik wel met de roltrap. Ik denk dat de mensen die de videobeelden bekeken hebben (overal camera’s daar) hard hebben moeten lachen om mijn gestuntel. Behoudens een blauwe plek op mijn scheenbeen heb ik er niets aan over gehouden.

Dit zijn wat foto’s van Rotterdam en het havengebied. Best cool om daar eens doorheen te fietsen.

Samengestelde foto’s van een gebied in Pernis.

Bij de Beneluxtunnel kwam een containerschip langsvaren.

Maar als je dan in de buurt van Delft komt, kun je juist weer genieten van dit soort vergezichten. Dat vind ik toch wel leuker.

Aaaaah…. Verfrissend…. Heerlijk die polders tussen Delft en Rotterdam.

Alles bij elkaar was het best vermoeiend en vér (het was maar 24 kilometer, zou eigenlijk niet zo lang moeten duren, maar ja). Ik weet niet of ik het nog eens doe. Volgende week moet ik twee keer in Rotterdam centrum zijn, dat is “maar” 17 km fietsen volgens de fietsrouteplanner. Misschien dat ik dat wel ga doen.

Spaarolifantje: balkondeuren deel 2

Misschien was het toch niet zo gek dat ik opzag tegen het verven van de balkondeuren. Het blijkt gewoon ook echt een hoop werk te zijn!  Het schuren van alle ribbeltjes en hoekjes alleen al is een grote klus. Gisteravond heb ik nog rondom het raam geverfd, met een kleine kwast om vlekken op het glas zo veel mogelijk te voorkomen. En daar ligt het nu stop, want rond 1 uur vannacht ging het regenen en nu regent het nog steeds.

Ik merk ook een soort perfectionisme wat het moeilijker maakt: ik wil het perfect verven, overal een goede laag om het hout goed tegen weer en wind te beschermen, en nergens druppels verf door druipen. En ik ben geen professionele of ervaren schilder, dus er wordt nog wel eens inwendig gevloekt als het weer eens fout gaat.

Maar omdat ik in ieder geval een beginnetje heb gemaakt, zie ik het toch zonnig in. Het duurt nog even, maar deze klus komt een keer af!

Update ’s avonds: de bovenkant van de deuren hebben een tweede laag grondverf gehad vandaag, en één van de twee deuren heeft nu ook aan de buitenkant de eerste laag er helemaal op zitten. Ik heb Kniepertie’s raad opgevolgd en het plakspul wat het venster beschermde er meteen weer afgehaald. Misschien kan ik morgen weer wat doen, maar het moet inderdaad tussen de buien door, met hulp van buienradar lukt dat tot nu toe goed.

Updat zondag: zo ziet het er tot nu toe uit. Geel is oud, wit is nieuwe grondverf.

Het onderste stukje deur moet dus nog…

Spaarolifantje: buitendeuren schilderen

Ik hik nog steeds tegen het schilderen van een stel balkondeuren aan. Ik schreef er een weekje geleden al over. En eigenlijk is het belachelijk: ik ben net nog een keertje gaan kijken, en uiteindelijk gaat het om maximaal 3 vierkante meter die beschilderd moet worden, de rest van de deuren is glas. Maar ja, het is natuurlijk buiten en het ligt op het zuiden, dus overdag in de loeihitte schilderen is niet fijn. En nu het veel regent, heb ik ook een redelijk goed excuus. Bovendien zijn het deuren met inhammetjes en uithammetjes, dus het is niet rechttoe-rechtaan schilderwerk maar veel gepriegel.

Maar vandaag is het, na een stortbui vanmorgen vroeg, droog. En ga ik in ieder geval beginnen! Net even gekeken wat een schilder per uur kost (zo’n veertig euro volgens sommige websites), dus dat ga ik dan mooi even besparen door het zelf te doen, al vrees ik dat het mij meer uur gaat kosten dan dat het zo’n schilder zou kosten.

Wat ik nog moet doen:

1. Verf kopen en verfkwasten kopen. Op naar de bouwmarkt dus zo meteen.
2. De balkondeuren schoonmaken. Ik ga St. Marc gebruiken als schoonmaakmiddel, dat hebben we nog in huis.
3. De balkondeuren schuren. Ook spullen om mee te schuren zijn nog in huis, gelukkig. Hierna schijn je nog een keer de deuren af te moeten wassen (zal ik doen)
4. Het glas-gedeelte beschermen/afplakken, en kranten leggen op de vloer.
5. Een balkondeur zodanig vastzetten dat hij ondanks de wind niet open kan klappen. Ik zie een ingewikkelde constructie voor me met touw en de paal van de trapleuning. De andere balkondeur vastzetten zodat hij niet in de weg zit of klappert.
6. Een balkondeur verven en laten drogen. Waarschijnlijk trouwens twee tot drie laagjes. (Twee keer grondverf, een keer de bovenlaag).
7. De andere balkondeur verven en laten drogen. Ik denk dat dit praktischer is dan allebei tegelijk, want als ik ze allebei tegelijk schilder kom ik niet meer van het balkon af.

Als ik het vandaag al tot en met puntje drie haal, ga ik daarna kijken of het weer de komende uren goed genoeg beloofd te blijven voor puntje vier tot en met zes. Zo nee, dan stop ik en dan ga ik verder zodra het weer het toelaat.

Hebben jullie ook zo’n klus waar je al eeuwig tegenaan zit te hikken?

Update: bezig met puntje twee, jee, wat kan er een troep van zo’n deur afkomen zeg. Nou ja, blootgesteld aan weer en wind natuurlijk.

Update 19 uur: ben ergens tussen puntje 3 en 4 blijven hangen. Ik heb namelijk de bovenkant van beide deuren geschuurd en in de grondverf gezet, de deuren staan nu op hun wijdst open zodat dit kan drogen. Omdat het balkon heel klein is, kan ik nu niet meer bij de buitenkant van de deuren. Het is wel mooi om het verschil te zien tussen voor en na, de bovenkant is nu al heel erg opgeknapt (en dus al beter beschermd tegen regen).

Let op: criminelen bellen je op om je computer te besmetten

De buurman is net opgelicht door computer-criminelen. Hij werd thuis gebeld door mensen die Engels spraken met een Indiaas accent. Die beweerden dat ze van de Windows helpdesk waren en dat er iets mis was met zijn computer. Ze overtuigden hem door hem te laten zien dat ze bepaalde getalletjes over zijn computer wisten. Uiteindelijk gaf hij ze toestemming om in te loggen en toen hebben ze een computerprogrammaatje geïnstalleerd. Nu ishij besmet met virussen en malware. Hij is nu aan het bellen met zijn bank om te voorkomen dat ze geld van zijn rekening afschrijven.

Nu.nl heeft een berichtje hier over. Microsoft zegt dat ze nooit gebruikers thuis zullen bellen dat er iets mis is met hun computer, of dat ze geld moeten betalen voor een programmaatje etc.

Update over de buurman: hij is geen geld kwijt geraakt. En gelukkig heeft hij een buurman die “goed is met computers”, deze is de computer nu weer aan het ontsmetten en veilig aan het maken.

Spaarolifantje: goede doelen en de belastingdienst

De afgelopen maand heb ik geld terug gekregen van de belastingdienst over het belastingjaar 2011. Omdat ik geen huis heb en geen kinderen en geen chronische en dure ziekte (ik ben een gelukkig mens), zijn giften mijn grootste aftrekpost. Misschien ook handig voor andere mensen om hier eens bij stil te staan. Als je giften kwalificeren voor de aftrek, kun je namelijk zo een deel van die gift terugkrijgen van de belastingdienst. Het bedrag dat je kunt aftrekken wordt namelijk afgetrokken van je inkomen, en afhankelijk van de schaal waar je in zit, krijg je dan dus 33%, 42% of 52% van dat geld terug. Je kunt het geld dat je terugkrijgt voor giften in een voorlopige aanslag verwerken, waardoor je elke maand al een bepaald bedrag terugkrijgt van de belastingdienst, of je kunt wachten tot het jaar voorbij is en daarna bij de definitieve belastingaangifte over dat jaar de giften opgeven en het geld dan terugkrijgen.

Er zijn natuurlijk wel een aantal voorwaarden verbonden aan het terugkrijgen van belastinggeld. Als je een gewone gift doet, moet het volgende kloppen:

• je kunt bewijzen dat je dit bedrag hebt gegeven (bankafschriften zijn goed, als je contant geeft, vraag dan om een kwitantie)
• het moet een gift zijn, je mag er niets voor terugkrijgen (meedoen aan een loterij, waar je iets zou kunnen terugkrijgen, telt dus ook niet als gift)
• het goede doel waar je aan geeft, moet een algemeen nut beogende instelling (ANBI) zijn, die op het lijstje van de belastingdienst staat
• je krijgt pas geld terug over het bedrag aan giften dat meer is dan 1% van je drempelinkomen (het totaal van de inkomsten en aftrekposten in box 1, 2 en 3, maar zonder de persoonsgebonden aftrek), met een minimum drempel van 60 euro. Dus als je bijv. voor 170 euro aan giften hebt gedaan en je hebt een drempelinkomen van 10.000 euro, dan tellen de eerste 100 euro niet mee (want dat is je drempel, 1 % van 10.000 euro) en krijg je alleen geld terug over 70 euro.

… Die laatste regel is te omzeilen door een periodieke gift vast te laten leggen bij een notaris. Goede doelen werken hier vaak aan mee of bieden dit zelfs aan. Een periodieke gift betekent dat je je voor minstens vijf jaar vastlegt aan het doen van een gift aan een bepaald goed doel, en dat dit dus in een akte bij de notaris is vastgelegd (waarbij je zelf gelukkig niet bij de notaris aanwezig hoeft te zijn). Voordeel is dus dat dan de gift geen drempelbedrag hoeft te halen, dus elke euro vanaf de eerste komt in aanmerking voor de belastingaftrek. Nadeel is natuurlijk dat je jezelf wel vastlegt voor minimaal vijf jaar!
Mocht je in die vijf jaar overlijden, dan wordt de akte altijd ongeldig, er worden dan geen verdere giften meer verwacht. Sommige goede doelen nemen een clausule op dat je bij werkeloosheid ook vroegtijdig mag stoppen met de periodieke gift. Ik heb nu ook een paar goede doelen die in de akte hebben opgenomen dat deze voor minimaal vijf jaar geldig is, maar ook langer kan lopen. Dit vind ik ideaal: als de akte na vijf jaar zou aflopen, zou ik dan moeten beslissen of ik me weer voor vijf jaar vast wil leggen. Nu kan ik gewoon doorgaan zo lang ik aan het goede doel wil blijven geven; maar heb ik de vrijheid om na de eerste vijf jaar wanneer ik maar wil op te zeggen.

Onze belastingadviseur had nog een andere tip om de drempel deels te omzeilen: in het ene jaar geef je geen giften en in het andere jaar geef je twee keer zoveel. Hierdoor geef je hetzelfde bedrag aan giften, maar hoef je maar één keer de drempel af te trekken in plaats van twee keer. Mij leek dat wat ingewikkeld en wat moeilijk te organiseren, maar voor mensen die beter georganiseerd zijn dan ik, is dit misschien een idee. PS: misschien is het ook weer niet zo moeilijk: je zou bijvoorbeeld door het jaar heen kunnen sparen om aan het einde van het jaar giften te kunnen doen – in werkelijkheid doneer je dan in het eerste jaar pas begin januari van het volgende jaar, en dan ga je weer sparen en doneer je eind december alweer. Je hebt dan in het ene jaar uiteindelijk 0 euro gedoneerd aan giften, en in het andere jaar 2 x de hoeveelheid.

Wil je weten of je jouw giften ook kunt aftrekken van de belasting, kijk dan op de site van de belastingdienst, ze hebben een handig vragenlijstje over giften: hulpmiddel aftrek giften.

Spaarolifantje: vandaag toch maar eens met de trein

Bah, wat is het toch vervelend weer zo, met al die regenbuien. We hadden toch afgesproken dat het zomer was? Dus vandaag maar eens met de trein naar m’n werk. Het zou anderhalf uur fietsen zijn; en het zal circa 7 euro kosten om met de trein te gaan in plaats van met de fiets. Vooruit dan maar een keertje, dan maar eventjes een beetje geld uitgeven. Morgen ga ik weer wel met de fiets, dat is “maar” drie kwartier fietsen dus dan neem ik desnoods een regenpak mee.

Mijn werktijden zijn nogal onregelmatig, dus vanmorgen in de supermarkt werd me al een “Fijne vakantie, ondanks het weer” gewenst. Tja, helaas, vakantie is het nog niet en zal het ook nog niet worden de komende tijd. Vriendlief heeft net een nieuwe klus aangenomen met z’n bedrijfje, dus die wil ook nog niet weg. Aan de andere kant heb ik bijvoorbeeld woensdag wel weer vrij, dus als ik wil kan ik dan doen alsof ik vakantie heb. Uitslapen, een biebboek lezen, nog een lading brownies bakken (al is deze nog lang niet op), uitgebreider koken… Woensdag weer.Ik bof tóch…

Zo meteen moet ik me maar eens klaar gaan maken om naar het station te gaan lopen. Vanmiddag en vanavond werken, het wordt laat maar ook vast wel leuk.

Spaarolifantje overpeinst: een boterham met tevredenheid

Soms heb ik het gevoel dat ik mezelf voorbij hol. Ik kijk nu bijvoorbeeld al uit naar over twee weken, want dan komt mijn salaris weer binnen. Tot die tijd heb ik nog maar 40 euro te besteden op mijn privé-rekening*, en dat geld staat gereserveerd voor de mobiele telefoonrekening en voor het aanvullen van mijn OV-chipkaart. Verder gaat er niets financieels meer gebeuren totdat het salaris binnen is. En dat is saai. En ik zie geen vooruitgang.

En dus verlang ik naar over twee weken, want dan mag ik weer allemaal geld gaan verdelen over potjes, en rekeningen betalen, en spaarrekeningen aanvullen.

Maar tegelijkertijd denk ik: ben ik nou  helemaal? Waarom geniet ik niet van alle tijd die me gegund is, in plaats van te hopen dat de komende twee weken zo snel mogelijk omvliegen? Waar hol ik zo hard naartoe? Als je heel nuchter of sarcastisch bent, dan is het “naar de dood”, want elke dag komt die toch een dag dichterbij, hoe gezond je ook leeft en hoe oud je ook hoopt te gaan worden.

Dus misschien moet ik weer eens stil staan bij het hier en nu, en bedenken hoe fijn het is dat ik al mijn rekeningen kan betalen (ik weet nog hoe het was toen ik echt in de piepzak zat over betalingsherinneringen) en hoe goed ik al onderweg ben naar een stevige buffer. En misschien moet ik “het geld” even loslaten (zonder het achteloos uit te geven, natuurlijk!) en van andere leuke dingen gaan genieten.

Het leven is best goed in huize Spaarolifantje, en dat is ook wel eens anders geweest. Dus die boterham met tevredenheid (want we doen nog aan de lijn, grr), die gaat er bést in.

* En ja, er staat ook nog 350 euro op de huishoudrekening voor eten en drinken, wat trouwens betekent dat we deze maand op die rekening echt geld gaan overhouden, joepie! Maar om de een of andere reden telt dat geld niet mee in mijn hoofd.

Slodderolifantje ruimt de keuken op

Het is gelukt hoor, de afwas is gedaan en ik heb meteen maar de keuken weer eens opgeruimd.

Dit was voor:

De keuken vanochtend

Na ruim een uur afwassen en opruimen (de brownies, bijvoorbeeld, zijn in de diepvries beland, minus eentje dan…) zag het er een heel heel stuk beter uit.

Zo hoort onze keuken er, ongeveer, uit te zien. Stukken beter in ieder geval

Hopelijk blijft het nu weer een paar dagen goed. Ook al kunnen we er allebei heel lang overheen kijken, toch denk ik dat ons humeur soms beïnvloed word door de staat van onze keuken en kamer.

Er moet nog een keer gestofzuigd worden en misschien ook wel gedweild, maar dat… komt wel weer een andere dag.

Sloom olifantje

Misschien is het het weer, maar ik merk dat ik de laatste tijd weinig doe, als ik niet hoef. Ik had ooit nog een lijstje gemaakt met “dingen om te doen”, maar dat ligt bestofd in een hoekje van mijn smartphone.

De grootste klus waar ik tegenaan zit te hikken is het verven van de houten balkondeuren, aan de buitenkant. Ze hebben echt dit jaar een verfje nodig (op plekken is de verf er al af, het hout lijkt nog goed). Ik zie op tegen het halen van de verf, een half dorp verderop, en tegen het afwassen en het schuren van de deuren, meer nog dan tegen het verven zelf. Al bedacht ik me ook laatst, dat het moeilijk wordt om beide deuren tegelijk te verven, want hoe kom ik dan nog weer van het balkon naar binnen? Een paar uur op het balkon bivakkeren terwijl het droogt is geen optie. “Painting yourself in a corner”, bijna letterlijk.  Dus dat zou betekenen dat ik 1 deur tegelijk kan doen, wat dan natuurlijk het hele proces ongeveer dubbel zo lang laat duren. Voor vandaag t/m volgende week dinsdag wordt dan ook nog eens regen voorspeld, iets wat je natuurlijk niet moet hebben als je aan het verven bent.

Ik had nog een klein klusje: het bakken van brownies, volgens het recept wat ik hier vond. Ik heb genoeg gekocht voor twee porties, één om te proberen of het werkt (ja ja) en één om cadeau te doen aan mijn schoonzus die erg van bakken houdt. Vanmorgen heb ik eindelijk, na er circa vijf dagen tegenaan gehikt te hebben, mijn portie gebakken. Ik moet zeggen dat het er goed uitziet. Ik heb nog niet geproefd, het moet nog een beetje afkoelen. Ik heb ook op internet gelezen dat je brownies kunt invriezen (en dat sommige mensen ze dan nog lekkerder vinden), dus ik weet wat ik met de rest van mijn portie kan doen, want het is nog steeds de bedoeling dat ik gewicht verlies, niet dat ik aankom. Bij de portie voor schoonzus is het de bedoeling dat je alle droge ingrediënten in laagjes in een glas doet en dat cadeau geeft, met het recept erbij. (Ik zal nog wel een foto plaatsen als ik zover ben 🙂 ).

Op mijn to do lijstje, op deze in principe vrije dag, staat nog:

• de afwas doen (die is vermeerderd met alle spullen die ik gebruikt heb om te bakken vanmorgen)
• een boek terugbrengen naar de bieb en een ander boek, wat me interessant lijkt, gaan lenen (als het er is)
• onkruid verwijderen uit ons stoeptegeltje tuin voor het huis, en uit de bakken op het balkon
• vanmiddag naar een symposium over m’n werk. Ik heb me vrijwillig ingeschreven, hoefde er niet heen. Heb er even helemaal geen zin in, maar zal toch gaan.

PS. Net een hapje brownie genomen – verrukkelijk! Veel beter dan die keer dat ik een alles-in-een-pak gekocht had. Nu moet ik van mezelf eerst de afwas gaan doen, dan mag ik daarna als beloning een brownie bij mijn kopje koffie.

PS2. Vriendlief komt net binnen: ze zijn de verkeersdrempel aan het repareren. Resultaat van een eerder vervelend klusje van mij: melden aan de gemeente dat die drempel toch echt te hoog is. Yes. Ook een fijne beloning.

PS3, ’s avonds: alles op mijn to do lijstje is gedaan. Heerlijk! Het symposium was uiteindelijk heel interessant en inspirerend. Ik ben blij met de keuken (zie volgende post) en de nieuwe biebboeken liggen in mijn tas op een lezer te wachten.