Vorige week zei ik tegen een vriend: “Weet je, misschien wil ik wel weer een baan met vaste werktijden”. Gisteren kreeg ik een sms-je: kun je samen lunchen? Dat kon ik, en ik hoorde dat er een leuke vacature is bij een bedrijf dat hij kent. Tweederde van de beoogde werkzaamheden heb ik al eens eerder gedaan, eenderde is nieuw en een beetje spannend, maar ook wel weer een uitdaging.
De directeur van dat bedrijf(je) zou het erg op prijs stellen als ik een LinkedIn account had. Dat had ik nog niet, maar die heb ik dus nu wel gemaakt. Meteen weer een stukje zichtbaarder op internet (en dat heb ik eigenlijk liever niet, waarom denk je dat ik als Spaarolifantje blog? Maar ja…). Er kwamen ook allerlei connecties naar voren die ik niet zelf opgegeven had, en die ze dus wel via via achterhaald moeten hebben daar bij LinkedIn. Op sommige heb ik ja gezegd, met andere hoef ik niet zo nodig meer contact te hebben, dus die laat ik liggen (dat zijn toch ook geen ‘connecties’ waar een bedrijf eventueel wat aan heeft als ze mij inhuren).
Toch effe surfen wat er van mijn jeugdliefde geworden is…
(En morgen misschien meer over die baan…).
Spaarolifantje 