Spaarolifantje en het huishoudbudget

Ik ben sinds een goede week op de huishouduitgaven aan het letten. Het voelde altijd alsof er wat minder eer aan te behalen was voor mij, immers, we betalen allebei een gelijk deel, dus een bezuiniging van tien euro betekende “slechts” een bezuiniging van vijf euro voor mij.

Ik ben nu een goede week aan het bezuinigen en denk dat ik makkelijk onder de 60-70 euro per week kan blijven, voor twee personen. Dat is ca. 300 euro per maand, en dat is dan weer de helft van wat we nu uitgeven! Een deel van het resterende bedrag kan dan nog zijn voor andere uitgaven, zoals een keer uit eten gaan, of de aanschaf van nieuwe theedoeken, maar ik voel nu al aan mijn water dat we ruim onder de 600 euro gaan blijven. En dan wordt het toch wel interessant… Met een béétje extra moeite elke maand €50-100 per persoon besparen is toch ook weer niet niks.

Snel even op de Nibud site gekeken trouwens. Met z’n tweeën zouden we €11,72 per dag uit moeten geven aan ons eten, dat is wat een gemiddeld gezin met onze samenstelling gebruikt. Dat is dan €350 per maand, nou, daar lijken we nu aardig op af te stevenen (nu nog kijken of het ook nog minder kan… Dat moet vast kunnen).

PS. Net ook ontdekt dat er aanbiedingen-vergelijkingssites bestaan waarop je alle aanbiedingen van supermarkten bij jou in de buurt kunt zien. Ehm… Handig!

Advertentie

Spaarolifantje en speciale spaarrekeningen voor kinderen

Ik heb sinds kort een klein nichtje, en binnenkort komt daar nog een klein neefje bij. Waarschijnlijk blijft het daar ook niet bij. Tijd om na te denken over hun toekomst, vind ik. Dus ik heb even gekeken naar spaarrekeningen speciaal voor kinderen…

Zo’n rekening wordt geopend door de ouders. Het kind moet al geboren zijn en een burgerservicenummer hebben. Als de rekening geopend is, kan iedereen (trotse tantes bijvoorbeeld) er geld op storten. Het kind kan pas zelf bij het geld, als het 18 jaar wordt. Er kan bij de meeste banken vóór die tijd geld opgenomen worden door de ouder(s)/wettelijke vertegenwoordigers. Sommige banken staan dit alleen onder voorwaarden toe.

Ik lees net dat voor de belastingen het geld wat op die rekening staat beschouwd wordt als bezit van de ouders. Mochten de ouders samen meer dan ongeveer 40.000 euro bezit hebben (na aftrek van schulden), dan wordt jaarlijks 1.2% vermogensbelasting gevraagd over het meerdere. Dus als gulle gever is het ook wel verstandig om te overleggen met de ouders, of ze je gave wel kunnen waarderen (aangezien zij er elk jaar belasting over moeten betalen). Maar ik denk wel dat ouders die al meer dan 40.000 euro aan bezittingen hebben, het meestal prima vinden om een paar euro extra belasting te betalen vanwege een mooi bedrag op de spaarrekening van hun kind.

Hou ook rekening met het schenkingsrecht. In 2012 kan men €2012 (echt, ik denk dat er wel een paar belastingmensen hebben zitten gniffelen toen ze dit bedrag vaststelden) schenken aan een andere persoon zonder dat er dan schenkingsrecht betaald moet worden aan de fiscus.

Hier volgen enige banken met hun huidige rentepercentages en voorwaarden:

Bank	Rekening	Rente	Openen tot	Opmerkingen
ASN	Jeugdsparen	3.0%	17e jaar	steun straatkinderprojecten; duurzame bank; geld alleen voor 18e jaar op te nemen bij aantoonbare studiekosten vanaf voortgezet onderwijs.
Triodos	Kinder Toekomst Plan	2.8%	12e jaar	boekje of 10 euro cadeau; duurzame bank; geld gratis eerder op te nemen bij studiekosten; geld tegen 3% boete eerder op te nemen om andere redenen.
Rabobank	RegenboogRekening	1.7%	15e jaar	boekje cadeau; geld te allen tijde kosteloos op te nemen.
ING	Groei Groter rekening	2.3%	17e jaar	film cadeau; een ouder moet een rekening bij de ING hebben; geld te allen tijde kosteloos op te nemen.
ABN Amro	KinderBonus Sparen	2.0%	10e jaar	fabeltjeskrant-cadeau; bonusrente bij 5e, 10e, 15e en 18e jaar, momenteel gemiddeld 0.5% bonusrente bij volledige bonus*; geld te allen tijde kosteloos op te nemen.
SNS	Zilvervloot sparen	2.4%	15e jaar	maximum inleg 600 euro per jaar; bonusrente op 18e jaar, eenmalig maximaal 10% over hele inleg; geld te allen tijde kosteloos op te nemen.

* Website belooft 4 x 5% bonusrente, maar dit is niet over het hele bedrag; als je een voorbeeld doorrekent, zie je dat het gemiddeld 0.5% rente per jaar extra oplevert, als je je aan alle voorwaarden houdt dus.

Spaarolifantje en cadeautjes geven

Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je het perfecte cadeautje voor iemand vindt, en dat je dan niet kunt wachten om het te geven? Zoiets heb ik op dit moment, er liggen twee cadeautjes in de kast te wachten totdat we de ontvangers (die hun cadeau vast erg gaaf gaan vinden) weer eens zien.

Eigenlijk zouden we die cadeautjes misschien zelfs moeten bewaren tot het volgende officiële cadeau-geef-moment, in dit geval sinterklaas (hun verjaardagen zijn al geweest dit jaar). Dan heb je een prachtig cadeau op een mooi moment. Anders heb je misschien een prachtig cadeau op een “tussendoor” moment en moet je daarnaast nog iets gaan verzinnen voor sinterklaas. Dat is altijd duurder én meestal wordt dat tweede cadeautje dan toch minder leuk.

Mijn vriend is meer van de “ik doe niet aan officiële cadeaumomenten”-brigade, “ik geef je iets als ik iets leuks vind”, maar dat betekent soms ook dat sommige mensen twee cadeautjes krijgen in een jaar, en anderen geen. Is niet helemaal eerlijk…

Mijn “strategie” zou dus zijn om gaandeweg het jaar dingen te kopen voor mensen, en ze dan op officiële momenten te geven. Maar in de praktijk faal ik nog weleens en geef het cadeautje tóch eerder omdat ik zo benieuwd ben of ze het echt wel zo leuk vinden als ik hoop.

Hoe doen jullie dat? Zijn jullie bijvoorbeeld al bezig met sinterklaas, “nu het weer nog niet zo lelijk is” en je nog kunt winkelen zonder opstoppingen of verstopping veroorzakende feestliedjes-muzak?

Klein tussendoortje

Had deze week werkelijk een briljant idee:

Aanlengsiroop + koolzuurhoudend water = frisdrank naar eigen sterkte/smaak.

Ter vergelijking:

Fles merk-cola van 1,5 liter kost 1,25 euro excl statiegeld.

Fles zelfgemaakte limonade van 1,5 liter kost 0,82 euro excl statiegeld*.

En als ik de siroop zou aanlengen met kraanwater in plaats van met bubbeltjeswater, dan was het maar 40 cent per anderhalve liter… En als ik niet aangelengd kraanwater zou drinken, dan was het nog veel en veel minder… Maar zover zijn we nog niet, nog eventjes geduld…

*De fles aanlengsiroop kostte iets van 2,50 euro; maar je kunt er zes flessen mineraalwater mee aanlengen (want de aanbevolen verhouding is een deel op zes delen, ik weet nog niet hoe ik het precies meng). Zes flessen mineraalwater kosten 2,40 euro. Dus voor zes keer 1,5 liter zelfgemaakte frisdrank kost het 4,90; 1 fles kost dus 0,82 euro (excl statiegeld).

Spaarolifantje let op de boodschappen deze maand

Ik ben (dus) deze maand aan het kijken of ik ons boodschappenbudget omlaag kan krijgen. Basisbenodigdheden daarvoor blijken voor ons te zijn:

• Van tevoren nadenken over wat voor week ons te wachten staat; wanneer er gegeten wordt en wie er wanneer boodschappen kan doen
• Dingen voorbereiden op een moment dat er tijd is. Zoals vaak lunchpakketjes voor mij, en soms een avondmaaltijd voor mij als ik ’s avonds werk
• Het maken van een boodschappenlijstje en dit ook gebruiken tijdens het winkelen
• Een béétje zelfdiscipline

Ik denk dat dingen als “aanbiedingen kopen” en “goedkoopste versie kopen in plaats van het vertrouwde merkproduct” ook nog wel zouden kunnen helpen. Misschien ga ik daar de komende week wat meer  aandacht aan besteden.

Heeft iemand nog andere tips?

Oei…

Oei. Ik had het eigenlijk niet door totdat ik opstond, maar ik ben een beetje ziek aan het worden. Beetje draaierig, beetje verhoging, beetje vaak niezen en hoesten. Ik hoop dat ik de dag (met bezoek van ouders en middagje werken) goed doorkom. Daarná mag ik wel even instorten van mezelf. Maar of dat zo lukt, zoals ik het hoop? Duimen maar, en zo rustig aan doen als maar mogelijk is.
’s Avonds: Nou, het is meegevallen. Met mijn ouders even rustig aan tafel zitten koffiedrinken en kletsen, daarna samen boodschappen gedaan (zie ook hier), daarna gewerkt dat het een lieve lust was (en zonder klachten) en daarna kwam ik thuis en had mijn moeder het eten al bijna klaar! Ideaal! Ik ga haar vaker uitnodigen 🙂  (Nee hoor, ze zijn nu al altijd van harte welkom, maar het is gewoon te ver voor een dagelijks of wekelijks bezoekje).

Spaarolifantje kocht een lot

Ik ga natuurlijk niet vertellen welk soort lot, want dan doen jullie het ook en dan wordt mijn kans om te winnen (die al miniem was) nog wat kleiner. 😉

Vroeger, toen ik nog een net opgevoed meisje was, hield ik mij sterk aan het advies van mijn lieve ouders, om nooit, maar dan ook nooit, te gokken met geld. Want gokken = verliezen. Dus niet met je zuurverdiende centjes naar het casino, en al helemaal niet meedoen aan loterijen. Foei. Is geldklopperij, je wint nooit wat, dus het geld niet waard. Een leraar op de middelbare school rekende het tijdens het vak kansberekening nog eens voor ons door. En ja, het klopte: je mocht er op rekenen geld te verliezen als je een lot kocht. Het uitkeringspercentage (hoeveel geld de deelnemers gemiddeld terugkrijgen) ligt tussen de 35 en 65% voor de Nederlandse loterijen. Als het uitkeringspercentage 65% is, wil dat dus zeggen dat je gemiddeld 35 cent van elke euro verliest.

En toen kwam ik mijn vriend tegen. En die kocht een lot. En ik stond paf. Zo’n keurig opgevoede en slimme jongeman, zomaar geld wegsmijten?! Maar tegelijkertijd hadden we in de daaropvolgende drie weken tot de trekkingsdatum een hoop lol. We bedachten wat we met het geld zouden doen, mochten we winnen. Ik verklaarde dat ik best ook nog wel genoegen zou nemen met de tweede prijs. We hadden het over reizen, over de precaire financiële situatie van een familielid en dat we daarbij zouden kunnen helpen. Ik noemde diverse goede doelen. Ik vond het leuk.

Uiteindelijk wonnen we de helft van het ingelegde bedrag terug. Ik was wel een klein beetje teleurgesteld, moet ik zeggen. En ondervond aan den lijve dat een mooi uitziend loterijpapiertje vaak niet het winnende getal bevat. We hebben daarna nog een keer of zes een lot gekocht, en gemiddeld inderdaad meer dan de helft van het ingelegde bedrag verloren. Ik geloof dat we geen enkele keer méér terugkregen dan onze inzet. Uiteindelijk zijn we gestopt met loten kopen. Het was niet zo leuk meer, en ik merkte ook dat het huishoudgeld er toch sneller doorheen ging. Die 20 euro per maand mistte ik toch ook…

En nu heb ik er dan weer eentje gekocht.

Ik geloof nog steeds dat loterijen/kansspelen/gokken/pokeren enzovoort gevaarlijk kunnen zijn. Je kunt verslaafd raken aan dat gevoel van “misschien win ik”, je kunt er geld in kwijt raken dat je eigenlijk niet kwijt mocht raken. Als je vijftig euro per week hebt om je gezin van twee kinderen en twee volwassenen te voeden, dan moet je geen geld uitgeven aan gokken of loten. Als je van jezelf weet dat je snel verslaafd raakt aan dingen, moet je het ook niet doen.

Maar misschien mag ik mijn aankoop van een lot nu zien als een redelijk onschuldige uitgave. Eentje die ons weer een paar uur lol op gaat leveren, terwijl we bespreken en dromen over wat we met het geld zouden willen doen. Het zou zelfs een manier kunnen zijn om sowieso weer eens helder te krijgen wat we in de toekomst graag willen.

Willen we gaan reizen met het geld? Waarom gaan we dan niet harder sparen voor een leuke reis?
Willen we stoppen met werken?  Waarom gaan we dan niet sparen zodat we in ieder geval eerder met pensioen kunnen, of een sabbatical kunnen nemen?
Willen we geven aan een bepaald goed doel? Waarom zouden we dan nu al niet bekijken wat we eventueel voor dat doel kunnen doen? We zouden nu al geld kunnen geven, of misschien wel collectant of vrijwilliger worden…

Spaarolifantje heeft het druk

Het is weer herfst en de collega’s vallen met bosjes tegelijk om door een griepje. Ik had nog dagen vrij deze week, maar nu niet meer. Drukte! Gisteravond daarom al het eerste stoommaaltijdje kunnen gebruiken, morgen de tweede en laatste portie. Gelukkig wordt het ook ooit weer weekend. Zelf moet ik ook uit blijven kijken dat ik niet ziek word, gisteren een beetje verkouden, maar dat lijkt na een goede nacht slaap weer beter te gaan.

Hoe is het bij jullie? Staan jullie nog overeind? Of is iemand nog van de generatie die nóóit ziek was? (Sprak een jaar geleden een verpleegster die nu met pensioen was en die claimde dat ze in haar veertig werkjaren nog geen dag ziek was thuisgebleven…).

Spaarolifantje en ruilhandel

Zondag was een familiedag. Naast de cadeautjes gaven we ook een grote badhanddoek die we gekregen hadden weg (want we hebben er meer dan genoeg) en kregen we van een schoonzus een grote fles afwasmiddel die zij dan weer gekregen en niet nodig hadden (want ze hebben een afwasmachine). De gratis koffiezegels gingen naar andere schoonzus en die had dan weer wat koeken meegenomen voor haar ouders die zij in een supermarkt in haar buurt goedkoop kan kopen. Mijn hoekje met “deze spullen moeten nog ergens naartoe” is weer leeg, en afwasmiddel hebben we nu weer voldoende tot het einde van het jaar of zo. Helemaal goed. Ook leuk, zo’n ruilhandel totdat iedereen zo’n beetje heeft, wat-ie gebruiken kan.

Je ziet in de bovenstaande voorbeelden dat het heel wat kan schelen; die fles afwasmiddel van een euro of 2 komt ons goed van pas, en die badhanddoek (à 15 euro of meer?) zal dan weer bij het drukke gezin van schoonzus goed gebruikt kunnen worden. Maar verder ben ik eigenlijk niet heel goed in ruilhandelen. In principe zou je gemakkelijk in een buurt veel dingen van elkaar kunnen lenen, of ze kunnen ruilen. En kleine klusjes ook: als ik vandaag naar de supermarkt ga, neem ik gelijk wat voor jou mee; en wil jij dan volgende week bij de groothandel waar jullie een pasje voor hebben ook voor mij wat kopen?

De ASN bank had er recent in z’n nieuwsbrief een item over (pagina 28/29). Ze hadden ook een paar links naar initiatieven waar ze precies dat proberen te doen: dingen ruilen, klussen voor elkaar doen, en zo voort.

Het is iets om over na te (blijven) denken.

Spaarolifantje en voorbereid zijn

Dankzij het feit dat ik vanochtend niet hoef te werken (maar vanmiddag en vanavond dan weer wel), kan ik me voorbereiden op de komende week. Ik heb net boodschappen gedaan die minimaal voldoende zijn tot a.s. vrijdag. Donderdagochtend heb ik dan weer tijd om boodschappen te doen voor de rest van de week.

Ook ben ik twee opwarmmaaltijdjes aan het fabriceren. Het wordt nepkip-kerrie met rijst. Ik eet vegetarisch, dus ik heb vegetarische balletjes in stukjes gesneden, even aangebakken, kant-en-klaar kerriesausje er overheen, groenten uit glas erbij. De rijst in een ander pannetje gekookt; en zo meteen, als alles een beetje afgekoeld is, gaat het bij elkaar in twee diepvriesbakjes. Klaar voor mijn eten voor donderdagavond en nog een keertje voor volgende week al. Vanavond gaat nog een restantje pastamaaltijd mee dat een paar weken geleden in de vriezer belandde; het is eigenlijk te weinig voor een maaltijd (niet handig), dus ik ga ook nog een extra boterham smeren.

Natuurlijk smeer ik ook boterhammen voor de lunch. Dat is ook een onderdeel van voorbereid zijn, want die tien minuten om ze te smeren schieten er maar al te vaak bij in als ik ze niet inplan. En dat is zonde van het brood (dat maar oud ligt te worden) en van mijn portemonnee. Eigen gesmeerde boterhammen vind ik eigenlijk toch ook het lekkerst. Dus.

PS. Ik met m’n grote mond: na al dit gekook en getyp had ik ineens nog maar 25 minuten om op m’n werk te komen. Gelukkig had ik er maar 15 nodig en liep ik 8 minuten voor de officiele begintijd het kantoortje binnen. Maar als er ook maar iets tegengezeten had… Oei!

PS2. Vanmiddag een telefoontje van mijn baas, of ik morgen als-je-blieft toch wil werken vanwege zieken, ik was zijn laatste hoop. Dus helaas niet naar mijn zus (misschien volgende week) en wél morgen al genieten van het eerste ingevroren stoommaaltijdje. Blijk ik zelfs op een onverwachte extra werkdag voorbereid te zijn, met mijn extra opwarmmaaltijdje!