Spaarolifantje en voorbereid zijn

Dankzij het feit dat ik vanochtend niet hoef te werken (maar vanmiddag en vanavond dan weer wel), kan ik me voorbereiden op de komende week. Ik heb net boodschappen gedaan die minimaal voldoende zijn tot a.s. vrijdag. Donderdagochtend heb ik dan weer tijd om boodschappen te doen voor de rest van de week.

Ook ben ik twee opwarmmaaltijdjes aan het fabriceren. Het wordt nepkip-kerrie met rijst. Ik eet vegetarisch, dus ik heb vegetarische balletjes in stukjes gesneden, even aangebakken, kant-en-klaar kerriesausje er overheen, groenten uit glas erbij. De rijst in een ander pannetje gekookt; en zo meteen, als alles een beetje afgekoeld is, gaat het bij elkaar in twee diepvriesbakjes. Klaar voor mijn eten voor donderdagavond en nog een keertje voor volgende week al. Vanavond gaat nog een restantje pastamaaltijd mee dat een paar weken geleden in de vriezer belandde; het is eigenlijk te weinig voor een maaltijd (niet handig), dus ik ga ook nog een extra boterham smeren.

Natuurlijk smeer ik ook boterhammen voor de lunch. Dat is ook een onderdeel van voorbereid zijn, want die tien minuten om ze te smeren schieten er maar al te vaak bij in als ik ze niet inplan. En dat is zonde van het brood (dat maar oud ligt te worden) en van mijn portemonnee. Eigen gesmeerde boterhammen vind ik eigenlijk toch ook het lekkerst. Dus.

PS. Ik met m’n grote mond: na al dit gekook en getyp had ik ineens nog maar 25 minuten om op m’n werk te komen. Gelukkig had ik er maar 15 nodig en liep ik 8 minuten voor de officiele begintijd het kantoortje binnen. Maar als er ook maar iets tegengezeten had… Oei!

PS2. Vanmiddag een telefoontje van mijn baas, of ik morgen als-je-blieft toch wil werken vanwege zieken, ik was zijn laatste hoop. Dus helaas niet naar mijn zus (misschien volgende week) en wél morgen al genieten van het eerste ingevroren stoommaaltijdje. Blijk ik zelfs op een onverwachte extra werkdag voorbereid te zijn, met mijn extra opwarmmaaltijdje!

Advertentie