Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je het perfecte cadeautje voor iemand vindt, en dat je dan niet kunt wachten om het te geven? Zoiets heb ik op dit moment, er liggen twee cadeautjes in de kast te wachten totdat we de ontvangers (die hun cadeau vast erg gaaf gaan vinden) weer eens zien.
Eigenlijk zouden we die cadeautjes misschien zelfs moeten bewaren tot het volgende officiële cadeau-geef-moment, in dit geval sinterklaas (hun verjaardagen zijn al geweest dit jaar). Dan heb je een prachtig cadeau op een mooi moment. Anders heb je misschien een prachtig cadeau op een “tussendoor” moment en moet je daarnaast nog iets gaan verzinnen voor sinterklaas. Dat is altijd duurder én meestal wordt dat tweede cadeautje dan toch minder leuk.
Mijn vriend is meer van de “ik doe niet aan officiële cadeaumomenten”-brigade, “ik geef je iets als ik iets leuks vind”, maar dat betekent soms ook dat sommige mensen twee cadeautjes krijgen in een jaar, en anderen geen. Is niet helemaal eerlijk…
Mijn “strategie” zou dus zijn om gaandeweg het jaar dingen te kopen voor mensen, en ze dan op officiële momenten te geven. Maar in de praktijk faal ik nog weleens en geef het cadeautje tóch eerder omdat ik zo benieuwd ben of ze het echt wel zo leuk vinden als ik hoop.
Hoe doen jullie dat? Zijn jullie bijvoorbeeld al bezig met sinterklaas, “nu het weer nog niet zo lelijk is” en je nog kunt winkelen zonder opstoppingen of verstopping veroorzakende feestliedjes-muzak?
O wat herkenbaar! Ik vind cadeautjes geven zo leuk! Maar niet op pakjesavond, dan sneeuwt het vaak onder.