Het is het midden van de maand, alle noodzakelijke uitgaven zijn al gedaan, alleen wordt er af en toe nog wat geld afgeboekt om mijn ov-chipkaart op te laden. Mijn volgende salaris laat nog zo’n anderhalve week op zich wachten. Dán wordt het weer leuk, dan zie ik hoeveel salaris ik verdiend heb (met mijn zeer variabele uren blijft dat toch altijd een verrassing), zie ik mijn nettowaarde weer groeien, en kan ik wat geld overboeken naar spaarrekening en beleggingen.
Maar nu gebeurt er even niets, behalve dat ik braaf naar mijn werk ga om aan mijn salaris van vólgende maand te werken 🙂 . Dit zijn voor mij ook wat gevaarlijke momenten om geld uit te gaan geven. Gewoon omdat er verder niet zoveel gebeurt.
Moet-ik-maar-niet-doen, geld uitgeven omdat het een beetje saai is. Beter saai, dan dat het spannend zou zijn omdat ik misschien niet uit zou komen met m’n geld. Beter saai dan eng, zeg maar. Nog een paar dagen, dan komt het volgende salaris weer.
Toevoeging: het voelt ook een beetje raar. Ik kijk uit naar de 23e of 24e, maar in de tussentijd zijn er natuurlijk nog een aantal hele mooie dagen om te (be)leven en om van te genieten; dat moet ik niet vergeten! Uiteindelijk wil ik toch werken (geld verdienen) om te leven, en niet andersom.
Spaarolifantje 
Haha, echt zo ontzettend herkenbaar!! Ik vind het ook altijd heel saai als er helemaal niks wordt afgeschreven of erbij komt… Vaak maak ik dan maar een paar keer een tientje over naar mijn spaarrekening 😉
Ik kan de maand wel omver trekken, naar de 23 e als het salaris binnenkomt. Dan sla ik aan het rekenen, bekijk wat ik heb uitgegeven en wat ik over heb gehouden en boek het overschot naar mijn pensioenpotje.
Nog 1 week. En ik heb al gepland dat ik nauwelijks meer geld ga uitgeven de komende week. Alleen een paar kleine boodschapjes.
je kan er ook wat naast gaan doen, een eigen zaak misschien?