Nachtmerrie

Pfoeh, een soort nachtmerrie gehad vannacht. Mijn ergste nachtmerries zijn niet die, waarin ik achtervolgd word of in stukjes gehakt word. Mijn ergste zijn die waarin iets blootgelegd wordt waar ik me echt zorgen over maak.

Vannacht droomde ik over het winkeltje dat mijn ouders een tijdje hadden. Ik droomde dat al het voedsel dat ze verkochten stond te bederven in de felle zon. Wel, dat is niet zo heel erg raar, zo is het namelijk ooit ook een beetje gegaan. Mijn vader is nogal een idealist, en die had een winkel gestart met biologisch voedsel maar… er kwam (bijna) niemand. Elke week kon hij wel een paar kisten voedsel weggooien. Na een paar jaar is hij er daarom uiteindelijk toch maar mee gestopt.
Ik woonde toen in hun buurt, en heb het van dichtbij meegemaakt. En nu ik er over droomde voelde ik weer hoe zwaar zo’n mislukking kan voelen. Dat je iets wat je heel graag wilt uiteindelijk toch niet voor elkaar krijgt, waarschijnlijk omdat je er op de een of andere manier niet de goede combinatie van talenten en omstandigheden voor hebt.

Gelukkig hebben mijn ouders ook succesverhalen te vertellen over hun leven; en hebben ze het winkeltje op tijd gestopt (voordat er al teveel van hun spaargeld in was gaan zitten). Toegeven dat het niet werkte was heel moeilijk, dus ik ben trots op mijn pa dat hij dat uiteindelijk wel gedaan heeft, en iets anders is gaan doen met z’n tijd.

Misschien speelt dit soms bij mij mee in mijn keuzes voor een “zekere” baan boven eentje waar mijn hart meer naar uitgaat. Ik heb wel wat idealisme van mijn vader meegekregen, maar ook wat praktische inslag van mijn moeder, en de bovenstaande “mislukking” van mijn vader heeft ook indruk gemaakt. En ach… er zijn dan ook nog wel ergere dingen in het leven dan een keer een zakenidee hebben dat niet blijkt te werken.

Advertentie