Oh, wat zou ik graag zelf stroom opwekken. Maar vriendlief is tegen. Op zijn dak geen zonnepanelen. En tja, het is toch echt zijn dak, aangezien hij het huis gekocht heeft en hij verantwoordelijk is voor het betalen van zijn hypotheek.
Dan kan ik hoog of laag springen…
Gisteren weer eens een collega ontmoet die zonnepanelen had liggen. We kwamen daar op omdat het zo’n slechte meimaand is geweest en er eindelijk even een zonnetje scheen. In totaal wekten zijn panelen zo’n 3000 kWh per jaar op, vertelde hij. Over een jaar of twee heeft hij daardoor de aankoopprijs er uit (de panelen liggen al een paar jaar) en daarna wordt het pure winst. Hopelijk wordt juni zonniger…
Zelf ben ik op dit moment al wel de trotse eigenaar van een piepklein stukje windmolen. Zo’n 500 euro stak ik al in een windmolencoöperatie (een windmolen schijnt zo’n anderhalf tot tweeëneenhalf miljoen te kosten, dus zo’n 0,02% van één windmolen is van mij). Ik zal er later nog eens meer over vertellen, maar in ieder geval kan ik al zeggen dat het goed voelt om een klein beetje bij te dragen aan groenere energie. Het is ook een investering, want jaarlijks keert de coöperatie een deel van de winst uit (de rest wordt opnieuw geïnvesteerd).
Spaarolifantje 
aan de ene kant begrijp ik je vriend,maar aan de andere kant je woont toch samen in een huis en wellicht draai jij weer voor andere onkosten op en dan deel je toch samen de verantwoording van het huishouden, indirect betalen jullie dan toch samen ook de kosten van het huis zelfs als jij niet werkt ,want dan ben jij degene die zorgt dat tuis de boel draaiende blijft.vind het dan ook vreemd dat je vriend bepaalt waar wel en waar niet geinvesteerd word.