Samen geld sparen – zou het ook iets voor ons zijn?

Bij bepaalde bevolkingsgroepen, zoals bij Creolen in Suriname, wordt er op een bijzondere manier geld gespaard, namelijk in een groep. De groep komt bijvoorbeeld maandelijks bij elkaar en iedereen legt dan een relatief klein bedrag in. Het totale bedrag van die maand wordt dan uitgekeerd aan het groepslid dat aan de beurt was. De maand erop krijgt het volgende groepslid het hele bedrag. Enzovoort. Als een groepslid eens echt in financiële nood is, kan er meestal voor gekozen worden dat dat groepslid die maand de uitkering mag krijgen, ook al was hij/zij niet aan de beurt; zo werkt het ook een beetje als een soort buffer voor noodgevallen.

Dus als de groep bijvoorbeeld uit tien personen bestaat, en de inleg is 50 euro per maand, dan krijgt elke maand één groepslid 500 euro “terug”, om mee te doen wat hij/zij wil.

In Suriname heet dit systeem blijkbaar Kasmoni. Op de wikipedia-pagina wordt beschreven waarom het systeem werkte: deelnemers van een groep konden meestal niet bij de bank sparen; en sociale druk zorgde ervoor dat er meestal wel ingelegd werd en dat er niet gefraudeerd werd. De wikipedia-pagina beschrijft ook dat de sociale druk heel belangrijk is, en dat in maatschappijen zoals de Nederlandse (met over het algemeen weinig sociale druk) zo’n Kasmoni-systeem waarschijnlijk niet werkt.

Toch lijkt het me wel een grappig systeem voor mensen die moeite hebben met sparen. Bij zo’n groep “moet je wel” en uiteindelijk heb je dan toch een grotere som bij de hand. Misschien zou je in Nederland eerder een soort “weight watchers” kunnen oprichten, een “saldo watchers” waarbij mensen wekelijks of maandelijks bij elkaar komen, dat er teleurgesteld gekeken wordt als het niet gelukt is om te sparen, dat ze toegejuicht worden als hun spaarsaldo wel gegroeid is, en dat ze daarna een motiverend praatje krijgen voor de komende week of maand.

Advertentie