Ik vecht mezelf liever terug vanuit een achterstands-situatie. Ik heb wat druk op de ketel nodig om te presteren. Dus vroeger kon ik dagenlang flierefluiten en dan ineens, als het proefwerk er aan kwam, als een gek leren. En het halen natuurlijk. Of als ik een scriptie moest schrijven, het eerst heel lang voor me uit schuiven, totdat ik echt aan de bak moest, en dan heel hard werken zodat het net vóór de deadline ingeleverd kon worden.
En zo werkt het voor mij ook met financiën. Het was voor mij veel makkelijker, die twee keren dat ik schulden had om terug naar de 0 euro te komen, dan om daarna te gaan sparen voor ergens boven de nul. De eerste keer ging dat dus ook zo faliekant mis dat ik weer in de schulden terugzakte.
Als iets heel dringend is, dan kan ik het beter dan wanneer iets niet dringend is. En sparen is zelden dringend. Schulden afbetalen is, en voelt, dringender.
Dus tegenwoordig boek ik spaargeld vaak over naar een spaarrekening bij een andere bank, zodat het makkelijker is om te doen alsof ik het niet heb. En ik boek mijn nieuwe spaargeld over zodra mijn salaris binnen is, zodat ik het met de rest maar zal moeten doen. (Dat is dan niet helemaal een “achterstand” waaruit ik me moet terugvechten, maar meer een “nulstand” waar mijn saldo op de betaalrekening dan op uit dreigt te komen voor het einde van de maand).
Ik weet ook wel dat ik mezelf voor de gek hou! Maar het werkt toch, ook al weet ik dat… En daar gaat het maar om.
Ik denk dat het per persoon verschilt of deze strategie werkt. Ik denk dat het aan mijn karakter ligt, dat ik extra gemotiveerd ben om hard te werken of goed op te letten als de tijd dringt of het geld bijna op is / lijkt. Waarschijnlijk zijn er andere mensen die wel gewoon kunnen plannen vanuit een overvloed: een overvloed aan tijd of een overvloed aan geld. Die zo gedisciplineerd zijn om wel netjes van geld af te blijven als het op de betaalrekening staat, maar ze eigenlijk niet echt iets nodig hebben. Of die wel een sluitende planning maken voor een opdracht of taak en deze ruim voor de tijd afronden.
Misschien begin ik zelf ook wel een beetje te veranderen de laatste tijd, en kan ik “overvloed” beter aan, kan ik beter omgaan met mijn geld en tijd. Een mens is nooit te oud om te leren. Ik ben benieuwd hoe dat verder gaat.