Budgetteren met percentages

In Amerika heb je één geld-school die aanraadt om je budget te maken met de volgende percentages:

50% van je inkomen gaat naar noodzakelijke uitgaven

30% van je inkomen gaat naar niet-noodzakelijke uitgaven

20% van je inkomen spaar je

 

Door deze manier van budgetteren hoef je niet superlang over allerlei dingen na te denken. Er zijn maar drie categorieen, dus heel moeilijk is het niet. En als je dit je leven lang zou kunnen volhouden en van die 20% gespaard geld op termijn de helft echt spaart en de helft op termijn weer uitgeeft (bijvoorbeeld aan een nieuwe auto en bij andere grote aankopen of reparaties), dan kun je hopelijk op een normale leeftijd met pensioen (van die 10% van je inkomen wat je echt spaarde) en dan heb je een leuk leven gehad zonder geldzorgen.

Een nadeeltje van deze methode is dat mensen het moeilijk vinden om noodzakelijke uitgaven en niet-noodzakelijke uitgaven te scheiden. Dat is ook gewoon moeilijk. Je moet bijvoorbeeld naar je werk zien te komen. Dus heb je noodzakelijke kosten voor vervoer. Maar… Met een luxe nieuwe auto die je op de pof gekocht hebt en nog afbetalen moet, kom je net zo goed aan bij je werk als met een vijf jaar oud klein autootje wat je tweedehands kocht drie jaar geleden. En misschien kun je zelfs nog goedkoper reizen: met het openbaar vervoer of met de fiets. Dus als je toch die nieuwe auto neemt, dan is een deel van de gemaakte kosten noodzakelijk, en een ander deel moet je toch echt als luxe bestempelen, denk ik.

Een ander nadeel vind ik, dat mensen die bijvoorbeeld samen 6000 euro per maand verdienen (na belasting), dan 3000 euro per maand aan Noodzakelijke Uitgaven uit zouden “moeten” geven… Tja, van 3000 euro per maand kun je een prima hypotheek financieren en een hele leuke auto, maar om die beide dingen dan nou “noodzakelijk” te noemen…?
Andersom zijn mensen die (hopelijk tijdelijk) van een heel klein inkomen moeten leven, misschien wel 90% van hun inkomen kwijt aan noodzakelijke dingen zoals de huur en eten. Voor hen is “30% uitgeven aan luxe” misschien een veel te optimistische aanbeveling. En 20% sparen lukt dan ook (even) niet.

Zelf hou ik meer van mijn eigen budget, waarbij ik me niet aan percentages hou, maar eigenlijk gewoon kies voor wat goed voelt voor mij: een niet al te groot huis, geen auto want niet nodig, en wel absoluut meer geld dan noodzakelijk voor eten en voor lol…

Advertentie

Drukke weken

Het zijn drukke weken op het werk; ik vang een deel van de uren op van collega’s die vakantie hebben. Ik draai dus bijna voltijds mee, terwijl ik eigenlijk een contract heb van 20 uur per week. En omdat het ook nog onregelmatige tijden zijn, merk ik dat ik er moe van word. Soms prop je dan zelf ook nog eens iets extra’s in de weekenden (of wordt dat voor je gedaan), en dan wordt het al helemaal een marathon…

Maar goed. Vanochtend dan weer even vrij, vanmiddag en vanavond weer werken, zo is het leven. Nog een week of drie, dan wordt het weer wat rustiger.

En ehm: als jij vakantie hebt: geniet er van!! Het wordt snel genoeg weer druk…

Beleggen is leuk op dit moment

Oh, wat is het leuk geweest om te beleggen in de afgelopen twee jaren! De AEX groeide met 10% in 2012 en met 17% in 2013. Dat zijn mooie winsten!

De afgelopen jaren heb ik ook kunnen beleggen (omdat ik meer inkomen had dan uitgaven). Ook mijn belegde vermogen zie ik dus groeien, niet alleen met de inleg, maar ook met de winst. Dit jaar tot nu toe al bijna 900 euro groei van mijn beleggingen, dat is circa 3% groei in een ruim half jaar.

Het lijkt niet op te kunnen.

Maar natuurlijk kan het wél op. Uiteindelijk komt er weer eens een crash.

En als er een crash komt, dan zie je misschien de waarde van je aandelen dalen met wel 30-50%. Stel je voor, de ene maand heb je 25.000 euro aan aandelen, de volgende maand is het ineens nog maar 15.000 euro. En ben je zomaar 10.000 euro “kwijt”…Heb je het geduld en de tijd om de crash gewoon af te wachten, dan kan het trouwens wel heel goed zijn dat je aandelen vanzelf weer meer waard worden. Maar leuk is anders.

En dus is het zaak om jezelf niet gek te laten maken door de meest recente cijfers. Niet al je laatste spaarcentjes in beleggingen gooien omdat je er van overtuigd bent dat ze je risicoloos 10-20% per jaar winst gaan blijven opleveren (is niet zo). En zeker niet extra geld lenen om meer te kunnen investeren. 

Als je al gaat beleggen, moet je dat doen met de wetenschap dat de gemiddelde winst misschien tussen de 5 en 7% per jaar ligt, maar ook dat er veel risico’s zijn bij beleggen en dat de waarde van je beleggingen heel erg kan fluctueren.

Ik moet zelf uitkijken dat ik braaf bij de verdeling blijft die ik ooit besloten had: 50% spaargeld, 25% aandelen, 25% obligaties. Op dit moment is het 43% spaargeld, 28% aandelen en 29% obligaties. Dus er moet dringend weer wat geld in het spaarpotje, alle mooie berichten over de aandelenmarkt ten spijt! (Ik ga dit doen door de komende maanden vanuit mijn salaris geld in het spaarpotje te stoppen).

Salaris binnen

Gisteren kwam het salaris weer binnen. Deze keer klopte het bedrag ongeveer met wat ik berekend en gehoopt had, en dat is mooi, want hierdoor kan ik langzaam mijn spaarrekening weer aan gaan vullen, die bijna leeg is omdat ik twee weken geleden “teveel” geld geïnvesteerd had in plaats van dat ik het netjes op de rekening had laten staan.

De afgelopen maanden en de komende maand heb ik het druk op het werk; ik werk veel overuren omdat collega’s op vakantie zijn. Ook de komende maanden hoop ik dus nog wat mooie salarissen te krijgen. Daarna wordt het misschien weer wat rustiger en dan worden dus de salarissen ook weer wat lager, met minder overuren, of misschien wel geen.

Dus zolang het zo is, profiteer ik er van… Door het geld braaf op de spaarrekening te storten en te laten staan…

 

Typisch…

Vorige week besloot ik mijn begrafenisverzekering op te zeggen, aangezien deze mij elk jaar geld kost en ik nu de lasten zelf kan dragen (toen ik ‘m afsloot, kon ik dat niet).

Bij de begrafenisverzekering kan ik niet rechtstreeks contact opnemen met de verzekeraar – die verwijst door naar je tussenpersoon. Vorige week heb ik de tussenpersoon gemaild, een persoon met wie ik in mijn leven twee keer contact heb gehad: een keer bij afsluiten en een keer toen ik graag een kopie van de polis wilde, omdat ik dacht dat ik het origineel kwijt was (ik vond het later weer).

Ik vind het heel erg vervelend dat ik iets niet per brief op kan zeggen. Het zuivere en zakelijke beslissen dat iets opgezegd moet is makkelijk. Als je dan daarna met een mens moet gaan praten (telefonisch, of echt), dan vind ik het toch moeilijker worden. Alsof je zegt: “ik vind jou niet goed”, in plaats van “ik hoef het product van het bedrijf waar jij voor werkt niet meer”. Ook kun je dan misschien een verkooppraatje verwachten, en daar zit ik eigenlijk ook niet op te wachten!

Toch ziet het er naar uit dat ik binnenkort weer telefonisch contact op moet gaan nemen, aangezien er niet gereageerd wordt op mijn mail. Zucht.

Je blik op de wereld veranderen

Mijn vriend heeft een huis. We wonen er samen in en hebben het goed. Door de jaren heen heeft hij veel geld gestoken in dit huis, denk onder andere aan de hypotheek, aan belastingen en aan reparaties. Helaas is het huis nu circa 30.000 euro minder waard dan toen hij het kocht.

 

Mijn vriend heeft een huis. Helaas is het huis nu circa 30.000 euro minder waard dan toen hij het kocht. Ook heeft hij veel geld gestoken in dit huis door de jaren heen, denk onder andere aan de hypotheek, de belastingen en reparaties. Maar we wonen er samen in en hebben het goed.

 

Welk verhaal is prettiger om te lezen? Werd je vrolijk van het ene verhaal, en verdrietig van het andere? De genoemde feiten in het verhaal zijn hetzelfde. De zinnen zijn ook bijna hetzelfde. Alleen de volgorde is anders.

Voor mij in ieder geval is het verhaal dat van negatief naar positief gaat, beter dan het verhaal dat met het meest deprimerende stukje eindigt. Ik denk dat dit voor meer mensen geldt. Misschien helpt het wel om een situatie in je leven zo te beschrijven dat je met het positieve stuk eindigt. Ik geef trouwens toe dat niet elke situatie een positief stuk hoeft te hebben, maar vaak toch wel…

 

Verkoeling

Aaaah, lekker zeg!! Het koelt weer wat af…

Zaterdag was ik bijna naar m’n werk gegaan omdat ik wist dat daar de airco aan zou staan (Ja, ook in het weekend laten ze ‘m gewoon draaien… Volgens mij is het energie-verspilling, maar goed, ik ben niet de baas daar). Ik heb een sleutel en dan zou ik daar gewoon lekker in alle koelte kunnen lezen, computeren, weet ik veel. Uiteindelijk bleven we toch thuis “hangen” en zo rond drie uur was het dat ook echt: rondhangen met de ventilator aan, wachten tot het weer wat af zou koelen. (De ventilator is er eentje van 40 Watt en kost dus per uur ongeveer 0,04 KWh aan stroom ofwel ongeveer een of twee centen aan stroom… Soms is iets heel prettigs heel goedkoop…)

Gelukkig had ik ’s ochtends vroeg al de dingen gedaan die nodig waren: de afwas, de was, de boodschappen.

Echt niet mijn soort weer, tropisch weer…

Nu is het hier grijs en koel, en voor vandaag worden geen al te warme temperaturen voorspeld. Dus vandaag kan ik weer met wat meer energie aan de slag. Komt dat effe goed uit, want ik moet ook weer aan de bak zo meteen 🙂

Klussen leren

Ik bekijk een website van een school waar je kunt leren klussen tijdens korte cursussen. De cursussen worden gegeven in Rotterdam, dat is een afstand die voor mij (of voor mijn vriend en mij) nog wel te bereizen valt. De organisatie organiseert allerlei verschillende soorten korte cursussen om verschillende soorten klussen te leren.

Zo is daar bijvoorbeeld de cursus elektriciteit:

U legt zelf in het klein een complete huis-installatie aan met wandcontactdozen, wisselschakelaars, fittingen, deurbel, buitenverlichting, enz.

(…)

Na deze cursus kunt u zonder problemen reparaties en wijzigingen uitvoeren of thuis een compleet nieuw elektriciteitssysteem aanleggen.

Ik kan helemaal niets met elektriciteit! Mijn vriend heeft vorig jaar een nieuwe “knop” geplaatst in de keuken om het licht aan en uit te krijgen; dat vond ik al heel knap van hem! Maar natuurlijk moet ik dat eigenlijk toch ook kunnen? Zo moeilijk kan het niet zijn… Of ik nou ons hele elektriciteitssysteem wil vervangen, weet ik niet, maar af en toe iets kunnen repareren moet toch fijn zijn.

Of deze:

Een cursus die u niet mag missen! Iedereen heeft wel eens problemen met de riolering. Wat is de oorzaak? En hoe los ik het op! Het repareren van een lekkage in de waterleiding. Het plaatsen van sanitair of zelf de badkamer renoveren? Aanleggen van leidingen in de keuken voor water en gas. Wij leren u installeren en repareren van waterleidingen en rioleringen. Het buigen, solderen en lijmen van diverse leidingen, het herkennen van de materialen en gebruik maken van de juiste hulpstukken. We monteren en demonteren een kraan of sanitairtoestel, b.v. een wastafel of (hang)toilet, kortom de loodgietersklussen in en om het huis.

Vorig jaar liep onze spoelbak in de keuken om de haverklap vast, mijn vriend heeft toen de leidingen uit elkaar gehaald, maar… kreeg ze niet meer niet-lekkend in elkaar. Vervolgens hebben we een loodgieter betaald om de boel te repareren. Stel je voor dat we het de volgende keer gewoon echt helemaal zelf kunnen. En stel je voor dat je gewoon je eigen toilet op kunt hangen… Ideaal lijkt me dat!

Kortom: erg nuttige cursussen. Ik zou best handiger willen zijn in en om het huis. En mijn vriend mag ook best handiger worden.Het enige wat ik kan is verven; en zelfs dat gaat wel eens mis, met spatten en vlekken en zo.

Het grappige is dat ik bij al deze cursussen ook ontzag krijg voor wat je uiteindelijk moet gaan kunnen, als ik de beschrijving lees: zelf een elektriciteitssysteem aanleggen in je huis? Zelf een wastafel ophangen? Zelf de trapas van je fiets demonteren? Zelf een muurtje metselen? Jeetje, dat is allemaal heel moeilijk!

Maar misschien valt dat toch allemaal reuze mee en kan ook ik het leren. En als ik het toch te moeilijk vind of teveel werk, kan ik altijd na de cursus alsnog beslissen om er altijd een professional bij te halen… 

De school heet de Doe Zelf School. Ik heb dus alleen maar hun website gelezen nu, weet nog niet hoe ze in de praktijk werken. Enkele van de cursussen beginnen in september en zijn dan bijvoorbeeld vijf dinsdagavonden of zes donderdagavonden achter elkaar.

De cursussen kosten ook geld, maar het lijkt me al heel wat als ik er mijn klus-angst (want dat is het eigenlijk) een beetje door overwin. Dan spaar ik makkelijk een veelvoud van dat geld uit, in de toekomst!

Weekbudget extra uitgaven

Deze week weer grandioos over het weekbudget heen. Tja, wat wil je ook, als je duur uit eten gaat? Het etentje dinsdag kostte 33 euro. En daarmee was dus het weekbudget van 20 euro meteen ruim overschreden.

Verder heb ik deze week niets gekocht. En omdat ik in voorafgaande weken binnen budget bleef, kan ik deze maand nog binnen de totale gewenste kosten blijven, als ik de komende twee weken ook binnen budget blijf.

Daar ga ik dus maar m’n best voor doen.

Toevoeging: dat betekent dan dat ik mijn maandbudget toch ga halen, ook al heb ik mijn weekbudget dan niet helemaal gehaald. Daarom werkt het weekbudget voor mij: meestal blijf ik er binnen, soms niet, maar over de maand gezien komt het goed. Budgetteren per week zorgt er voor dat ik elke week wat leuks kan doen en ook nooit zover buiten de band spring dat het de rest van de maand niet meer te corrigeren is.

Hoera, mijn collega kan met pensioen!

Vanmiddag op het werk vertelde een collega tijdens de koffiepauze dat ze met pensioen gaat.

De eerste reacties waren van mijn andere collega’s en waren in de trant van: “Ga je dan niks anders doen? Je gaat met pensioen? Gatsie zeg, dat is toch voor oudjes. Zo oud ben je toch helemaal niet? Waarom?”

De tweede reactie was van mij. Ik zei tegen mijn collega: “Heerlijk zeg, je gaat vast lekker genieten van het leven!”. Toen kwamen eindelijk ook de felicitaties bij de anderen los, en kon de collega die dus over een paar maanden stopt met werken vertellen van haar plannen om te reizen en om meer tijd aan haar hobby’s te besteden.

Naderhand kwam de bijna-gepensioneerde collega naar mij toe om te vertellen dat ze mijn reactie zo leuk vond. Ik denk ook dat mijn reactie er voor zorgde dat de andere collega’s ook positieve reacties gingen geven. Wel zo fijn als je een voor jou toch wel erg leuk nieuwtje aankondigt…

Mogelijk zit er bij sommige van mijn oudere collega’s ook wel wat zeer: die ene collega kan al wel met pensioen, en zij nog niet. Of misschien hebben sommigen wel een zeer calvinistische kijk op werken: dat doe je tot je erbij neervalt, simpelweg nietsdoen en genieten is verboden.

Ik ben haar nog vergeten te vertellen dat we haar gaan missen, maar dat zullen we, en dat zal ik haar ook nog wel vertellen. Maar ik gun haar heel erg een lang pensioen om met volle teugen van te genieten.