Vandaag heb ik op mijn werk weer mijn jaargesprek. Ik heb het gisteren wat proberen voor te bereiden, maar oh, wat vind ik dat moeilijk. Als eerste is het moeilijk om mezelf te beoordelen. Ik weet dat ik mijn werk beter doe dan sommige anderen, je vangt wel eens wat gemopper op over collega’s (aan de andere kant: als ze over mij mopperen, dan hoor ik dat natuurlijk niet!). En waarschijnlijk heb ik ook collega’s die er weer beter in zijn dan ik, of in ieder geval in sommige aspecten van het werk.
Maar doe ik het beter dan hoe ik het vorig jaar deed? Doe ik het goed? Zit er nog verbetering in? Ja, natuurlijk, het kan altijd beter… En dan komen in mijn geheugen ook die momenten voorbij dit jaar dat ik het niet zo goed deed… Dat ene gesprek wat slecht verliep, die ene keer dat ik een beetje ziek was en toch ging werken, maar beter thuis had kunnen blijven omdat ik er een zootje van maakte, die andere keer dat ik een telefoongesprek misschien toch anders aan had moeten pakken.
Als tweede moet ik tijdens dat gesprek iets gaan zeggen over het komende jaar. En wat wil ik in de toekomst? Jullie weten dat ik financieel onafhankelijk wil worden. Mijn baas weet dat niet, en het is ook niet echt een boodschap voor op je werk: “Nou, over tien jaar hoop ik ontslag te kunnen nemen omdat ik dan genoeg geld verdiend heb”… Maar om dat over tien jaar te kunnen doen, wil ik nu graag meer uren draaien. Dat maandelijkse salaris mag van mij best nog omhoog! Aan de andere kant is het werk zelf nu al soms wat veel. En ook weet ik dat het met het bedrijf niet zo supergoed gaat. De verwachtingen over de komende paar jaren zijn ten hoogste redelijk… dus hoe reëel is het om in dit gesprek te zeggen dat ik meer wil? Pff.
Gelukkig heb ik wel een heel aardige baas. Dus hoef ik niet ook nog eens op al mijn woorden te letten om een slechte beoordeling te voorkomen. En het is zeer waarschijnlijk “gewoon” een verplicht nummertje – een keer per jaar een jaargesprek, niet omdat er iets niet loopt, maar gewoon omdat het nou eenmaal moet.
Update: men is tevreden over mij; mijn verzoek om meer werkuren per week is genoteerd; waarschijnlijk kan mijn baas zo rond oktober aangeven of dat gaat lukken, en ik wil wel tot die tijd wachten. Een goed gesprek en we waren redelijk snel klaar.
Spaarolifantje 
Nooit geschoten is altijd mis. Je kunt toch gewoon aangeven dat je graag meer zou willen werken indien dit mogelijk is. Geeft alleen maar je ambitie weer en kan wat mij betreft alleen maar positief zijn
ik durf ook niet om meer geld te vragen hoor. Succes!
… Dan ben ik dus in ieder geval niet de enige.
Ik heb bij mijn vorige baan om meer geld gevraagd bij de contractonderhandelingen. Ik kreeg daar echt te weinig. Verdien nu meer met minder verantwoordelijkheid. Maar daar werd de toenmalige baas zo boos dat het hele contract bijna niet doorging. Toen toch maar akkoord gegaan met minder salaris.
… Maar misschien was dat wel een van de redenen dat je uiteindelijk van baan veranderd bent? Omdat je voelde dat je meer waard was dan wat je baas je wilde betalen? Goede keus, zou ik zeggen!
Nee, de reden dat ik van baan veranderd ben is simpelweg omdat mijn contract niet verlengd werd. De crisis sloeg ook op mijn werk toe en er was steeds minder werk. Ik was de vijfde op rij die te horen kreeg dat het contract niet verlengd werd, dus ik zag het ook wel aankomen, en echt rouwig was ik er ook niet om. Gelukkig kwam nog geen twee maanden later deze baan voorbij. Ik heb gewoon geluk gehad.
Fijn 🙂
ik bepaal zelf mn uurloon..voordeel van zelfstandige.. maar ook doodeng hoor.. of de ouders er wel mee akkoord gaan enz.. :p ging 25 cent omhoog per 1 jan. 2014. niemand over gehoord. ga het niet jaarlijks doen, maar wel blij mee.
uren heb ik helaas zelf niet in de hand, aangezien ik afhankelijk ben van wat de ouders nodig hebben. kan hooguit met oppaskids werven als ik meer inkomsten wil, maar ovor nu is het prima zo. gelukkig!!
spannend. ben benieuwd hoe je gesprek gegaan is?!
Ik heb toevallig laatst mijn halfjaarlijkse gesprek gehad. Gewoon op tafel gegooid dat ik vond dat ik naar verhouding achterbleef qua loon en dat ik van mening was dat ik een extra salarisstap zou moeten maken eind van het jaar. Mijn directeur gaf aan daar naar te kijken en begreep mijn punt.
Zolang je gewoon open, eerlijk en begripvol bent dan is het juist niet erg om ook dit soort dingen te bespreken. Als je dit niet bespreekt en dan weggaat wegens het salaris, dan heb je je werkgever ook niet de kans gegeven hier wat aan te kunnen doen..