Vanmiddag op het werk vertelde een collega tijdens de koffiepauze dat ze met pensioen gaat.
De eerste reacties waren van mijn andere collega’s en waren in de trant van: “Ga je dan niks anders doen? Je gaat met pensioen? Gatsie zeg, dat is toch voor oudjes. Zo oud ben je toch helemaal niet? Waarom?”
De tweede reactie was van mij. Ik zei tegen mijn collega: “Heerlijk zeg, je gaat vast lekker genieten van het leven!”. Toen kwamen eindelijk ook de felicitaties bij de anderen los, en kon de collega die dus over een paar maanden stopt met werken vertellen van haar plannen om te reizen en om meer tijd aan haar hobby’s te besteden.
Naderhand kwam de bijna-gepensioneerde collega naar mij toe om te vertellen dat ze mijn reactie zo leuk vond. Ik denk ook dat mijn reactie er voor zorgde dat de andere collega’s ook positieve reacties gingen geven. Wel zo fijn als je een voor jou toch wel erg leuk nieuwtje aankondigt…
Mogelijk zit er bij sommige van mijn oudere collega’s ook wel wat zeer: die ene collega kan al wel met pensioen, en zij nog niet. Of misschien hebben sommigen wel een zeer calvinistische kijk op werken: dat doe je tot je erbij neervalt, simpelweg nietsdoen en genieten is verboden.
Ik ben haar nog vergeten te vertellen dat we haar gaan missen, maar dat zullen we, en dat zal ik haar ook nog wel vertellen. Maar ik gun haar heel erg een lang pensioen om met volle teugen van te genieten.
Spaarolifantje 
Ging ze vroegtijdig met pensioen of was ze 65?
Ze wilde niet zeggen hoe oud ze precies was, maar ze was in de vijftig.
Ik ben ook een jaar geleden gestopt met werken op mijn 54e jaar.Ook ik kreeg reacties als: maar dan kom je toch terecht in een slaapstand? Wat jammer dat je geen leuk werk hebt gevonden.Daar ben je toch veel te jong voor.
Misschien jalouzie of een hoog arbeidsethos? Ik weet het niet. Ik merk wel dat het went en dat het nu op mijn lachspieren werkt. Ik weet immers al een jaar hoe heerlijk ik het vind om alle tijd voor mezelf te hebben.
Leuk dat je zo positief naar je collega reageerde! 🙂
Maar je hebt tegelijkertijd ook een gedachtenmolentje bij mij aangezet. Want bij ‘genieten van het leven wanneer je met pensioen gaat’, denk ik meteen van ‘hm, ik moet nog minstens 24 jaar werken tot mijn pensioen, maar dat betekent toch niet dat ik tot die tijd niet kan genieten van het leven!?’
Alsof dat pas mag na het pensioen en niet nu?! Wat is er mis met mijn huidige leven dan? Of met mijn werk? Geniet ik niet genoeg? Aaargh! Waarom dingen uitstellen tot aan mijn pensioen, wanneer ik oud en gerimpeld ben, terwijl ik nu veel meer kan doen, terwijl ik fris en fruitig (kuch) ben!?
Het voelt alsof er een zaadje is geplant. Nu moet het gaan groeien, eens kijken wat ik NU kan doen om dat pensioen gevoel alvast te gaan invoeren!
Bedankt voor de inspiratie! 🙂