In Amerika heb je één geld-school die aanraadt om je budget te maken met de volgende percentages:
50% van je inkomen gaat naar noodzakelijke uitgaven
30% van je inkomen gaat naar niet-noodzakelijke uitgaven
20% van je inkomen spaar je
Door deze manier van budgetteren hoef je niet superlang over allerlei dingen na te denken. Er zijn maar drie categorieen, dus heel moeilijk is het niet. En als je dit je leven lang zou kunnen volhouden en van die 20% gespaard geld op termijn de helft echt spaart en de helft op termijn weer uitgeeft (bijvoorbeeld aan een nieuwe auto en bij andere grote aankopen of reparaties), dan kun je hopelijk op een normale leeftijd met pensioen (van die 10% van je inkomen wat je echt spaarde) en dan heb je een leuk leven gehad zonder geldzorgen.
Een nadeeltje van deze methode is dat mensen het moeilijk vinden om noodzakelijke uitgaven en niet-noodzakelijke uitgaven te scheiden. Dat is ook gewoon moeilijk. Je moet bijvoorbeeld naar je werk zien te komen. Dus heb je noodzakelijke kosten voor vervoer. Maar… Met een luxe nieuwe auto die je op de pof gekocht hebt en nog afbetalen moet, kom je net zo goed aan bij je werk als met een vijf jaar oud klein autootje wat je tweedehands kocht drie jaar geleden. En misschien kun je zelfs nog goedkoper reizen: met het openbaar vervoer of met de fiets. Dus als je toch die nieuwe auto neemt, dan is een deel van de gemaakte kosten noodzakelijk, en een ander deel moet je toch echt als luxe bestempelen, denk ik.
Een ander nadeel vind ik, dat mensen die bijvoorbeeld samen 6000 euro per maand verdienen (na belasting), dan 3000 euro per maand aan Noodzakelijke Uitgaven uit zouden “moeten” geven… Tja, van 3000 euro per maand kun je een prima hypotheek financieren en een hele leuke auto, maar om die beide dingen dan nou “noodzakelijk” te noemen…?
Andersom zijn mensen die (hopelijk tijdelijk) van een heel klein inkomen moeten leven, misschien wel 90% van hun inkomen kwijt aan noodzakelijke dingen zoals de huur en eten. Voor hen is “30% uitgeven aan luxe” misschien een veel te optimistische aanbeveling. En 20% sparen lukt dan ook (even) niet.
Zelf hou ik meer van mijn eigen budget, waarbij ik me niet aan percentages hou, maar eigenlijk gewoon kies voor wat goed voelt voor mij: een niet al te groot huis, geen auto want niet nodig, en wel absoluut meer geld dan noodzakelijk voor eten en voor lol…
Ik vind dat je gelijk hebt. Deze percentages zijn voor iemand met een klein inkomen helemaal niet haalbaar. Zelf budgetten maken is veel beter 🙂
Het is natuurlijk ook een richtlijn om naar te streven. De instelling in Amerika is ietsje anders dan in Nederland. Een groot gedeelte van de Amerikanen houden zich hier niet aan terwijl ze het wel zouden kunnen. Die kopen alles op de creditcard en betalen alles af over een periode van 5 jaar.
ik hou ook niet zo van vaste percentages. is ook erg afhankelijk van je situatie.. hypotheek of huur, inkomen, wel of geen kinderen (jong, thuiswonend, studerend, uit huis) etc. ik hou het ook lekker bij mn eigen excel 🙂
Ik vind 30 % voor niet noodzakelijk uitgaves echt belachelijk veel. Je kunt beter meer sparen (20% is laag als je verder prima verdiend, ik heb het zeker niet over de lagere inkomens) en daardoor veel eerder met pensoien als daar je verlangen ligt. En dat ligt het bij mij. 😉
…wist je dat er mensen zijn die niet tijdelijk maar hun hele leven afhankelijk zijn van een heel klein inkomen….???
Ik heb er nu “(hopelijk tijdelijk)” van gemaakt, want vaak kunnen mensen natuurlijk wel doorgroeien naar een iets hoger salaris…