Ik eet vegetarisch. Al sinds ik op mezelf woon. Eerst vooral omdat ik veel soorten vlees gewoonweg niet lekker vond. De smaak van veel soorten vlees, maar vooral ook de consistentie. Toen ik een kipfiletje stond klaar te maken in de tweede week of zo dat ik op mezelf woonde, en stond te worstelen met de peesjes en bloedvaten die daar soms in zitten, had ik er genoeg van. Zoveel gedoe met het koken van iets wat ik eigenlijk niet eens zo heel lekker vind, en óók nog eens niet nodig heb. En sindsdien eet ik vegetarisch. Ik heb nog wel eens vlees gegeten om een buitenlandse gastvrouw niet voor het hoofd te stoten, maar het aantal keren dat ik vlees eet per jaar is bij mij op nul tot één handen te tellen.
En wat heerlijk dan dat in de afgelopen twintig jaar het aantal vleesvervangers zo is toegenomen. Je kunt trouwens ook prima vegetarisch eten zónder dat je kant-en-klare vleesvervangers eet. Je hoeft vlees helemaal niet te “vervangen” in die zin dat het dan ook weer op een lapje of plakje vlees moet lijken. Als je vegetarisch eet, moet je gewoon zorgen dat je wat plantaardige eiwitten binnenkrijgt en ijzer en zo, en daar is enige aandacht voor je voeding voor nodig, maar je hoeft niet per sé nep-vlees te eten. Maar ik vind het vaak wel gemakkelijk, en lekker. Dus ik koop redelijk wat vleesvervangers in mijn plaatselijke supermarkt en ben blij met de variatie die daarin tegenwoordig te krijgen is. (voorbij is de tijd van de keuze uit ofwel witte smakeloze tofu, ofwel een vette plak kaas om te bakken).
Een paar jaar geleden hoorde ik voor het eerst van de Vegetarische Slager. Die had een winkel in Den Haag waarin hij diverse soorten nep-vlees verkocht. hij probeerde zoveel mogelijk “echt” vlees te benaderen met de smaak en consistentie, zodat het ook voor ware vleesliefhebbers niet meer zo’n straf wordt om bijvoorbeeld een paar dagen per week het vlees te laten staan.
Een jaartje geleden viel me op, dat er nu ook producten van dit bedrijf in mijn eigen supermarktje te koop waren. Top, proberen! Ik kocht hun nep-kip als eerste. En wat bleek… het was hem inderdaad behoorlijk goed gelukt om echte kip na te maken. Zo goed, dat ik het niet meer zo lekker vond. De consistentie en de smaak deden mij iets teveel terugdenken aan de jaren waarin ik nog mijn bordje leeg moest eten van mijn moeder. Mijn vriend at mijn portie nepkip dan weer wel met veel smaak op. Top gedaan, Vegetarische Slager, maar niet voor déze vegetariër.
Sindsdien durfde ik dus niet meer zo goed iets van dit merk te kopen. Maar: pas geleden nam ik toch maar weer eens iets mee uit de supermarkt, en gisteravond probeerde ik dus hun eh, nep-hamburger, maar dat mag je niet zeggen geloof ik. Daarom heet het een Mc2-burger, dat mag je dan weer wel zeggen. Hij is vooral gemaakt van soja en hij smaakt helemaal prima, zelfs voor iemand die niet zoveel van vlees houdt, zoals ik. Hieronder het bewijs:
Mijn broodje met burger. Ik had geen sla of augurk. Volgende keer ben ik beter voorbereid en wordt het een nog lekkerder broodje!
Deze burger is dus helemaal geslaagd, ook voor ondergetekende vlees-mijder.
(Maar goed, bij ernstig bewerkte vleessoorten zoals knakworsten, salami en hamburgers kun je je sowieso afvragen of dat nog wel naar vlees smaakt, of dat je eigenlijk vooral bijvoorbeeld de kruiden proeft. Ik eet ook wel eens nep-knakworsten, en denk dan altijd dat er wel 2% minder vlees in zit dan in echte knakworsten …)
Maar goed, dat terzijde.
Ik wilde even opzoeken hoe dat nou precies zit met die Vegetarische Slager, en wat zag ik gisteren op hun website? Ik kon ‘m steunen! Met een obligatielening! Want hij wil een nieuwe fabriek gaan bouwen!
Daar ben ik wel in geïnteresseerd. Want: ze maken dus lekkere alternatieven voor vlees. Alternatieven die evenveel kunnen kosten als vlees (hangt er ook erg van af, met welk vlees je het vergelijkt; met de kiloknaller of met het biologische lapje van hoge kwaliteit), en producten waar geen, of in ieder geval veel minder dierenleed aan vastzit, dan aan vlees. (En misschien is het ook nog wel gezonder dan vlees, maar dat is erg moeilijk te bepalen). Dat lijkt me mooi, om die ontwikkeling mee te kunnen ondersteunen met mijn spaargeld.
Dus dat ben ik eens eventjes gaan bekijken… In een volgende post méér daarover. (Inmiddels hebben ze trouwens genoeg geld opgehaald, zag ik …).
Spaarolifantje 