Ik zou zeggen: ja, meestal wel.
Op een website die ik af en toe bezoek (reddit), kom je mensen tegen die “nee” zeggen op deze vraag. Dat komt dan meestal omdat ze denken dat, als ze samen gaan wonen, hun partner niet werkt, en ze dan bovendien misschien ook nog kinderen krijgen die allemaal maar te eten moeten krijgen. Sommige schrijvers zitten zelf in die situatie, van andere vermoed ik dat het pubers zijn die domweg herhalen wat ze van anderen gehoord hebben.
Tja, één persoon onderhouden van je salaris is natuurlijk altijd makkelijker dan twee, drie of vier(+) personen onderhouden van je salaris.
Maar als je gaat samenwonen of trouwen met iemand die zelf ook werk en dus inkomsten heeft, dan wordt het leven juist wat goedkoper. Je deelt samen de huur of de hypotheekkosten, je electriciteitsrekening wordt wel wat hoger maar niet twee keer zo hoog, je verzekeringen voeg je samen (woonverzekeringen worden niet twee keer zo duur als je twee personen op de polis zet) en je boodschappen worden per persoon gemiddeld wat goedkoper.
Dus over het algemeen is het aan te raden. Gebruik dan ook nog goede anticonceptie als je een heterostel bent, seks hebt en niet meteen uitbreiding wenst naar drie, vier of meer personen, en je zit wel goed.
Nu kun je natuurlijk, dit lezend, hard op zoek gaan naar een maatje voor het leven “omdat je graag goedkoper wil leven”. Erg romantisch is dat niet. Maar wie weet vind je wel iemand die graag zo met jou door het leven wil.
Maar je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om met twee of meer vrienden samen een huis te delen. Dat zou je zeker als je jong bent nog wel een paar jaartjes kunnen volhouden na de studie. Als je een of meer goede vrienden hebt met wie het ook goed samenwonen is, dan levert dat naast geldbesparing ook nog eens veel gezelligheid op.
Zelf heb ik tenslotte ook nog een tijdje “op kamers” gewoond bij mensen die de bovenverdieping van hun huis hadden verbouwd tot een min of meer aparte woonruimte. Ook wij deelden de electriciteitsrekening en de voordeur, en ook dat zorgde voor ons allemaal voor kostenbesparingen.
Spaarolifantje 
De goede oude tijd. Ook ik woonde een tijd op een etage samen met een andere vrouw. Wij hadden een enrgierekening die wij samen moesten delen. Wat was energie toen nog goedkoop.
Ik zou ook zeggen, ” ja, mits” en in dit geval mits je partner op dezelfde golflente zit als jij qua hoe je met je centen om moet gaan. Nu is dat bij ons gelukkig het geval, maar we weten van heel veel andere dat dit vaak een conflict puntje is. Jammer, want als je er samen aanwerkt komt je toch een heel eind verder!
Ik zat hetzelfde te denken, want je kan zelf wel heel zuinig zijn maar als je partner het graag met bakken uitgeeft schiet het niet op!
Hier zit ik gelukkig (meestal) ook op 1 lijn met mijn man.
Blij te horen dat jullie er samen ook goed uitkomen!
Absoluut ja, ik zou niet weten waarom niet! Bijna alle uitgavenposten zijn samen efficiënter dan alleen. En de situatie alleen vergelijken met samen + kinderen is appels met peren vergelijken…
ehh, waar is je andere post gebleven? Die heette: Wat niet te doen met een miljoen…Ik krijg een foutmelding als ik op de link klik vanuit mijn mail. Het onderwerp klinkt wel interessant…!
Echte cliffhanger..? Haha!
Sorry, Tineke, ik had een foutje gemaakt. Toen heb ik ‘m maar snel weggehaald. Misschien een andere keer, als ik het beter uitgewerkt heb.
Ik ben het laatst weer gaan doen en hier ook echt een ‘ja’ en ‘nee’. Ja, vanwege de lasten. Die delen we nu natuurlijk, terwijl we eerder voor veel dingen apart betaalden. Wél heeft vriend dingen (waar ik nu aan mee betaal) die ik nooit heb, denk aan een rioolabonnement (?) of bepaalde loterijen. Ik had echter weer torenhoge hypotheeklasten, waardoor ik per saldo toch 1000 euro per maand goedkoper uit ben, daarom vind ik dat niet zo’n probleem.
Uitgeven gaat echter ook weer sneller met z’n tweeën; dan denk je toch na over een vakantie samen, ga je vaker eten, samen heb je bij elkaar meer vrienden (en dus verjaardagen, geboren kinderen, trouwpartijtjes e.d.), enzovoorts. Aan de andere kant deel je die kosten ook weer, terwijl je ze anders zelf moest betalen. Mijn eigen conclusie: ik ben voor vrijwel alles duurder uit, maar houd meer over dankzij het feit dat ik nu geen hypotheek meer heb.
Bijzonder hoogleraar sociale demografie Jan Latten heeft hier in 2004 aan gerekend. Hij becijferde dat twee singles die gaan samenleven, bovenop één salaris, maar 38 procent extra inkomen nodig hadden om met zijn tweetjes even riant te leven als voorheen. Hadden ze dus eerst elk €20.000 te besteden, dan hadden ze samen genoeg aan €27.600. De rest, €12.400 per jaar, was welvaartswinst. Maar bij een echtscheiding, de tegenvoeter van een huwelijk, werkt deze berekening omgekeerd. Als dit koppel van €40.000 na hun scheiding even luxe wil blijven leven, dan hebben ze elk misschien wel €25.000 (samen €50.000) nodig. Ze moeten dus inleveren, tenzij ze extra gaan verdienen. Dit kostbare lot treft een op de drie huwelijken. Het gaat om 70.000 partners per jaar.