Huizen

We zijn de afgelopen twee weken op drie mooie plekken geweest. De eerste was het huisje waar we een weekendje verbleven. Op zich zouden we niet precies dat huisje willen om in te wonen (want alles al een beetje oud en stuk en viezig), maar wat hadden we een mooi uitzicht. En heerlijk veel ramen om van al dat mooie groen te kunnen genieten.

De tweede plek was het huis van vrienden waar we eergisteren gingen eten. Ze woonden eerst op een flatje, maar inmiddels hebben ze een echt grachtenpand betrokken. Het is niet de Herengracht in hartje Amsterdam, dat zouden ze niet kunnen betalen, maar het zag er wel net zo mooi uit en er liepen een stuk minder toeristen rond. Alleen maar voordelen dus! En ik vond het pand prachtig, en doordat er aan de achterkant een beetje moderns aangeknutseld was, was er ook erg veel licht en ruimte in huis. De sfeer die ze gecreëerd hadden, grotendeels met spullen die ze op hun flatje ook al hadden, vond ik ook erg leuk. Heel inspirerend.

Tenslotte gingen we gisteren bij mijn zus op bezoek. Die verhuisde vorig jaar met haar man en kinderen naar een nieuwbouwhuis. Ik heb gezien hoeveel werk de “verbouwing” nog was (ja ja, een nieuwbouwhuis is nog niet per sé helemaal naar wens en af, raar eigenlijk). Maar nu was het echt helemaal klaar, behalve een kaal peertje nog hier en daar. We kregen een rondleiding en zagen ook in dit huis weer vele leuke dingen en voordelen. Ruimte, licht, en, anders dan in het grachtenpandje, geen scheve vloeren (hi hi hi).

 

Dus nu willen we natuurlijk een grachtenpandje. Met rechte vloeren en veel licht. En met het uitzicht op een weiland met paarden. Alstublieft, dank u wel.

Grapje… Maar met onze eigen ooit-verhuisplannen in het achterhoofd, is het extra leuk om te kijken wat andere mensen gekozen hebben en hoe ze het ingericht hebben.

Advertentie

Zelfrijdende auto

Ik moet zeggen… Ik zou het fantastisch vinden, een zelfrijdende auto. Mijn vriend heeft een oud maar erg betrouwbaar autootje waarin ik ook wel eens rij, en hoe prima dat ding ook rijdt, ik zou het prima vinden als ik het grootste deel van een rit gewoon achterover kan leunen, omdat de auto vanzelf de goede rijbaan aanhoudt en de voorganger bijhoudt en zo voort. De cruise control in de auto van mijn ouders vind ik ook al zo heerlijk, in ieder geval voor langere ritten op de snelweg.

Vandaag maakte google bekend dat hun zelfrijdende auto’s soepeler optrekken en remmen dan auto’s met menselijke chauffeurs – en dat zou behoorlijk wat misselijkheid in de auto schelen, denk ik. Tja, we zullen zien wat de toekomst voor ons in petto heeft. Het moet natuurlijk heel veilig zijn, en ook niet-te-kraken door kwaadwillenden…

Vieze mannetjes

Hè, gadver, zit ik net op de fiets naar m’n werk; komt op het tweebaans fietspad een mannetje (zestig plus denk ik) me tegemoet gereden en geeft me een luchtzoen als hij bijna bij me is. Bleeeeegh! Die had ik nou net NIET nodig, meneer. En voordat ik mijn mening over hem en zijn actie kon uiten, was-ie natuurlijk allang doorgefietst. Mannen, jong en oud: hou alstublieft je mening over mijn borsten, billen of andere lichaamsonderdelen gewoon voor je. Dank. Ik ga toch ook niet luchtzoenen uitdelen aan leuke voorbijfietsende zakenmannen, hardwerkende kabelleggers of snorrende pizzakoeriers?

Cliffhanger

Om de een of andere reden kregen mijn vriend en ik het gisteren over de cliffhanger van Goede Tijden Slechte Tijden. Volgens mij omdat we ergens een reclame zagen die een kleine prijs uitloofde voor diegene die juist raadde hoe het af zou lopen.

We zochten het begrip “cliffhanger” op op wikipedia. Letterlijk betekent cliffhanger zoiets als ‘kloofhanger’, en je ziet dan ook meteen iemand voor je die zich nog net met zijn handen aan de rand van een kloof kan vasthouden… Dat is natuurlijk een uiterst gevaarlijke en spannende situatie. Zal hij vallen, of wordt hij gered? Als u volgende keer weer kijkt, zullen we de uitkomst onthullen…

De cliffhanger van GTST, waarmee men hoopt de kijkers over de “kloof” van de zomerstop heen te tillen, gaat om een parachutesprong door meerdere hoofdpersonen, waarbij men al heeft laten zien dat één parachute gesaboteerd is en dat er dus één held misschien wel dood zal vallen.
We stellen dus voor dat GTST volgend jaar een echte cliffhanger doet, waarbij alle helden om de een of andere reden niet aan een parachute bungelen, maar aan de rand van een echte kloof (GTST goes Grand Canyon?).

Trouwens, je kunt jezelf dus heel veel uren tv kijken besparen als je je realiseert dat de schrijvers van een serie vaak dit soort truukjes toepassen om je weer terug te lokken voor een volgend uurtje tv kijken. Misschien kun je jezelf afvragen “Wil ik echt weten of Maria vergiftigd is?” of “Is het belangrijk voor mij om te weten of Daria, een niet-bestaande persoon uit een serie die ik de laatste tijd nogal saai begon te vinden, zwanger is?”.

Worden mijn vriend en ik de nieuwe schrijvers van GTST? Zullen we deze maand binnen ons boodschappenbudget blijven? Wie vergat het wc-rolletje te verwisselen? Stay tuned…

😉

Schoolreünie… Jezelf vergelijken met anderen

Deze herfst is de reünie van mijn oude middelbare school. Ik zou er heen kunnen gaan. Maar ik zie er een beetje tegenop. Ik weet dat één “jongen” al professor was op z’n 28e (ik ben dus geen professor) en dat een andere een paar jaar lesgegeven heeft aan een universiteit in Amerika (ik dus niet). Een vriendin van mij heeft een prachtig gezinnetje waar ze trots op mag zijn, en daarnaast werkt ze en is ze freelance creatief designer. Er zijn zeker weten mensen slanker dan ik en mooier gekleed. En zo zijn er nog veel meer dingen die ik allemaal niet bereikt heb en anderen vast wel.

Nou moet ik zeggen dat ik ook weet dat iemand een strafblad heeft gekregen in de tussentijd. Dat iemand al overleden is aan baarmoederbalskanker (wat een kutziekte is het toch). Dat mensen al hun ouders kwijt zijn terwijl ik ze allebei nog heb en in goede gezondheid.

Over het algemeen ben ik weinig jaloers op anderen. Dat Christina Aguilera een mooier lichaam heeft dan ik, en beter kan dansen, zal me worst wezen. Dat iemand in Amerika misschien op z’n 20e al professor werd, ook. Dat een knulletje van 18 iets uitvindt en het na twee jaar kan verkopen voor een paar miljoen: who cares? Maar dit is het groepje mensen met wie ik in de toch wel vormende jaren van mijn leven optrok. Op hen kan ik zeker wel jaloers worden, als ik dat toelaat.

Wat vinden jullie? Gaan, of lekker niet gaan?

Elkaar napraten…

Mijn vriend heeft zo’n 15 jaar geleden een spreekwoord verzonnen. Het was in de begindagen van internet en er was een website waar je spreekwoorden (en hun betekenis) kon insturen. Hij was student, verveelde zich en bedacht een spreekwoord en een betekenis. Volledig uit de duim gezogen.

Na 15 jaar:

1. Staat het spreekwoord op meerdere internetpagina’s gewijd aan spreekwoorden

2. Is het spreekwoord gebruikt in een middelmatig slechte rap door een onbekende rapper (maar wel op youtube te beluisteren)

3. Is het spreekwoord ook gedrukt. Hij kreeg gisteren een mailtje van een vriend dat het spreekwoord nu ook gedrukt is in een spreekwoordenboekje.

4. Is er op een discussieforum iemand die dit spreekwoord gebruikt in een discussie.

Moraal van het verhaal: zo zullen er vast nog wel meer dingen zijn die je gelooft omdat “ze” het zeggen. Misschien moet je sommige dingen eens zelf gaan onderzoeken om te kijken of het echt waar is. Domweg iets geloven omdat het op internet staat (of in een boek) is niet altijd slim.

Tweede moraal van het verhaal: je weet maar nooit waar je acties toe leiden. Misschien vind jij het volgende spreekwoord uit, misschien is iets wat je vandaag doet of zegt over tien jaar nog steeds belangrijk voor jezelf of voor een ander.

Ben tevreden over dit weekend

Ziezo, het weekend zit er weer bijna op. Vanavond op tijd naar bed, want morgen wordt een vroege en lange werkdag. Maar ik kijk tevreden terug op wat ik allemaal gedaan heb.

Ik had voor dit weekend een kluslijst van 23 punten (ja, dat zijn er ook teveel) en heb er 11 helemaal kunnen doen en 3 goed op kunnen starten. Ik kan er nog eentje doen vanavond, dan heb ik toch meer dan de helft gedaan. De rest moet dan maar weer wachten, bijvoorbeeld tot dinsdag wanneer ik overdag vrij ben en ’s avonds moet werken. Overdag komt dan de reparateur van de wasmachine en dan kan ik mooi in die tijd ook nog wat van deze klussen doen.

Wat absoluut niet op de kluslijst stond was een bezoekje aan het strand vandaag, maar dat was wel heel erg leuk en gezellig. Het kostte ook wel weer wat geld (kopje warme chocomel met slagroom: 3,50 euro per persoon), maar goed. We hebben genoten en zijn even uitgewaaid. Het was ook weekend, dan hoor je een beetje uit te rusten van een drukke week, als het tenminste enigszins kan.

Morgen dus een drukke dag, dus dan zien jullie me waarschijnlijk even niet. De rest van de week wordt het wisselend druk met werken, bijpraten met vrienden en het huishouden. Vrijdag komt m’n salaris weer binnen. Ik heb wel zin in deze week; ik hoop jullie ook.

Spaarolifantje en haar eigen reiskosten

Gisteren keek ik even of ik wel uitkwam met mijn budget voor reizen deze maand. Helemaal niet, dus. Omdat ik meer uren en dagen werk dan ik dacht, reis ik ook meer. Bovendien werk ik vaak ver weg van huis, waardoor het duur is en ik ook niet met de fiets kan gaan. Natuurlijk krijg ik nog wel een reisvergoeding bij mijn salaris, maar dat is pas over anderhalve maand.

De enige dingen die ik voor mezelf kan bedenken, zijn dat ik sommige stukjes kan gaan lopen of fietsen in plaats van ze met het openbaar vervoer te doen. Zo kan ik bijvoorbeeld de tram pakken naar een treinstation waar ik dan met de trein verder ga, of ik zou dat stukje kunnen fietsen. En zo heb ik op andere plekken dat ik vanaf het treinstation nog even een paar haltes met de bus kan, of dat ik dat stuk kan gaan lopen. Een ritje met de bus of tram kost toch al gauw 1,25 tot 1,50 per keer, dus dat is dan toch weer 2,50 tot 3 euro bespaard, plus wat gezonde beweging verkregen. Het kost wel weer tijd, dus dat betekent dat ik goed moet plannen en op tijd de deur uit moet.

Omdat ik per gewerkt uur en per reis betaald word, is het natuurlijk ook fijn dat ik nu meer moet reizen, want meer reizen betekent meer verdienen deze maand. Dus heel erg hard mag ik niet klagen.

Mijn sollicitatie is verplaatst van gisteren naar morgen. Het wordt hierdoor morgen wel een erg hectische dag, maar als het goed is, past het allemaal net (morgen dus wel “gewoon” met het openbaar vervoer, anders red ik het niet).

Mocht dit nou…

 Mocht dit nou echt de enige blog zijn die je vandaag leest, en ben je Nederlands: ga stemmen! Dat stempasje moet ergens toch liggen, dus graaf het op en meld je, MET een legitimatiebewijs, bij het dichtsbijzijnde stembureau. Succes, ik ga het ook doen straks. 

PS. Het zijn een paar drukke dagen geweest voor mij (ik kan dus ook wel veel doen, als het nodig is, misschien valt het toch nog wel mee met die luiheid van mij), vandaar een paar dagen geen echte post hier. Vanmiddag heb ik hopelijk weer tijd.

Spaarolifantje en sociale netwerken

Vorige week zei ik tegen een vriend: “Weet je, misschien wil ik wel weer een baan met vaste werktijden”. Gisteren kreeg ik een sms-je: kun je samen lunchen? Dat kon ik, en ik hoorde dat er een leuke vacature is bij een bedrijf dat hij kent. Tweederde van de beoogde werkzaamheden heb ik al eens eerder gedaan, eenderde is nieuw en een beetje spannend, maar ook wel weer een uitdaging.

De directeur van dat bedrijf(je) zou het erg op prijs stellen als ik een LinkedIn account had. Dat had ik nog niet, maar die heb ik dus nu wel gemaakt. Meteen weer een stukje zichtbaarder op internet (en dat heb ik eigenlijk liever niet, waarom denk je dat ik als Spaarolifantje blog? Maar ja…). Er kwamen ook allerlei connecties naar voren die ik niet zelf opgegeven had, en die ze dus wel via via achterhaald moeten hebben daar bij LinkedIn. Op sommige heb ik ja gezegd, met andere hoef ik niet zo nodig meer contact te hebben, dus die laat ik liggen (dat zijn toch ook geen ‘connecties’ waar een bedrijf eventueel wat aan heeft als ze mij inhuren).

Toch effe surfen wat er van mijn jeugdliefde geworden is…

(En morgen misschien meer over die baan…).