Tobben over geld

Ik merk dat ik nog regelmatig tob over geld. Ik schreef er ook af en toe over. Bijvoorbeeld: raak ik mijn geld in een bepaalde belegging niet kwijt? Welke laptop zal ik kopen? Hoe kan ik in de toekomst mijn geld het beste investeren, met niet teveel risico maar wel winst?

Ik haalde een boek uit de bieb wat hierover ging, dacht ik. Het boek heette “Minder piekeren over geld” en kwam bovendien uit een serie (“The School of Life”) waar ik eerder positieve dingen over gelezen had in een tijdschrift. Uiteindelijk ben ik erg blij dat dit boek mij nul euro gaat kosten (als ik het tenminste op tijd terug breng!), want er zat niet heel veel waardevols in voor mij. Het was ook een beetje wazig geschreven, er zit weinig structuur in.

Wat was wel interessant?

• De boodschap dat piekeren over geld, en geldproblemen hebben, twee verschillende dingen kunnen zijn. Natuurlijk kun je zowel geldproblemen hebben als er over piekeren, maar in mijn geval zijn er geen geldproblemen (geen schulden, genoeg inkomen om aan mijn behoeften te voldoen) maar kan ik er wel lekker over piekeren. (En zo zijn er ook mensen met geldproblemen die er (nog) niet over piekeren…).
• De boodschap dat je soms piekert over geld, maar dat je misschien eigenlijk niet piekert over geld, maar over een andere behoefte. En dat je soms aan die behoefte kunt voldoen met (veel) minder geld dan je denkt. Een voorbeeldje wat hij gaf was zijn behoefte om te logeren in een bepaald duur hotel. Eigenlijk was dat omdat daar ooit een paar door hem bewonderde schrijvers gelogeerd hadden en hij hoopte meer op hen te gaan lijken. Als je daar over nadenkt, dan weet je ook heel snel dat “logeren in hetzelfde hotel als waarin zij logeerden” weinig gaat helpen. 🙂  . Als hij een goede schrijver wil worden, dan moet hij schrijven, en misschien een cursus volgen, maar voor veel geld in bepaalde hotels logeren helpt echt niet…
• Dat je doel niet moet zijn om rijk te worden (waarna het leven “vanzelluf” fantastisch wordt), maar om te floreren – om het beste uit jezelf en uit je leven te halen. Geld kan je helpen om te floreren, als je het goed besteedt. Maar ook zonder (veel) geld kun je floreren.
• Geld niet zien als de oplossing om iets te bereiken, maar als een van de “ingrediënten” om iets te bereiken. Soms is het een belangrijk ingrediënt, of een ingrediënt dat het doel op een gemakkelijke manier dichterbij brengt, soms zijn er andere mogelijkheden om hetzelfde doel te bereiken.

Zo bezien zat er toch wel wat in dit boek, alleen jammer dat ik vaak een beetje verdwaalde op de kronkelige gedachtewegen van de auteur. De auteur is afgestudeerd filosoof, en je kunt wel zeggen dat het boek filosofeert over de relatie(s) die een mens met geld kan hebben. Weinig praktisch advies dus, zeker niet over “hoe kom ik uit de schulden”. En slechts een beetje over “hoe stop ik met piekeren”, hoewel het boek je dus wel laat nadenken over je houding ten opzichte van geld. Als dat inzichten oplevert, vermindert het piekeren inderdaad misschien wel…

Advertentie

Cadeaubonnen

Oei, het wordt een hele serie, inmiddels:

– een cadeaubon voor een tuincentrum, voor mijn verjaardag gevraagd omdat ik dacht wel eens iets aan ons dakterras te gaan doen

– een filmbon als klein cadeautje van het bedrijf waar ik voor werk

– VVV-bonnen door vriend gewonnen bij een pubquiz

– tegoedbonnen voor toegang tot een bepaald museum

– tegoedbon voor computersoftware bij een bepaalde verkoper

– veel rentepunten bij een bepaalde bank waardoor je korting krijgt op artikelen

Wél het afgelopen jaar ingewisseld: een tegoedbon voor een kledingszaak.

Hebben jullie ook zo’n stapeltje liggen? Ik word er een beetje onrustig van, ben bang dat dingen zullen verlopen. Misschien moet ik de “houdbaarheids”datums mar eens opzoeken en erbij schrijven, en dat lijstje dan ergens ophangen.

Over UPO’s en pensioenen

Het UPO is het universitair universeel uniform pensioen overzicht. Sinds een paar jaar zijn pensioenmaatschappijen verplicht hun jaarlijkse verslag aan jou in een bepaalde vorm te gieten, dit zou moeten helpen bij het begrijpelijk maken van het overzicht. Bovendien zou je zo beter moeten kunnen zien, wat het verschil is tussen vorig jaar en dit jaar.

Hoewel het soms toch nog redelijk onbegrijpelijk is, en je misschien ook niet wilt lezen over dingen als “BIJ OVERLIJDEN krijgen uw MINDERJARIGE kinderen: xxxx euro” (brrrrr…..), is het toch heel verstandig om dit kleine boekwerkje even door te nemen. En het te bewaren zodat je volgend jaar kunt vergelijken. Ook mensen die beleggen voor hun pensioen en die daar een verslag van krijgen, zou ik zeker aanraden om de boel even goed door te nemen.

Zo is bij mij bijvoorbeeld in 2009 en in 2011 een fout gemaakt door mijn toenmalige werkgever, waardoor mijn pensioenoverzicht aangaf dat ik veel minder gewerkt had dat jaar, dan ik werkelijk had gedaan. Ik had wel premie afgedragen, maar mijn pensioenrechten waren veel minder gegroeid dan waar ik recht op had. Na een paar belletjes van mij werd de fout ontdekt en rechtgezet, maar stel je voor dat ik het niet gezien had? Dan had ik in ieder geval al in die twee jaar wel netjes premie afgedragen, en daar niets voor terug gekregen*.

Mijn vriend heeft een oud beleggingspensioen van een oude werkgever, en de laatste jaren gaat er elk jaar wat van het bedrag af, wegens kosten en een slecht resultaat op de beurs. Nu gaat het bij hem om een klein bedrag (enkele duizenden euro’s), maar als zo’n beleggingspensioen waarschijnlijk je enige kans zal zijn op een pensioen later, kun je denk ik maar beter nu nadenken over wat je moet doen: het minimale bedrag inleggen en zelf op een andere manier bij gaan sparen voor later? Of misschien juist binnen het beleggingspensioen kiezen voor andere beleggingen die hopelijk meer opleveren? Of juist nu wat extra inleggen zodat je nog het eindresultaat kunt halen waar je op hoopt? Of, als dat kan, een ander beleggingsbedrijf kiezen dat minder van je winst afhaalt aan jaarlijkse kosten?

Als je vroeger bijdroeg aan het ene pensioenfonds, en nu bij een ander zit, dan hoeft het oude pensioenfonds je maar één keer in de vijf jaar een verslag te doen van jouw pensioenrechten bij dat fonds. Zo kreeg ik vorig jaar, na wisselen van baan, een eindverslag van het oude pensioenfonds, en het volgende verslag komt pas over vijf jaar. Vaak kun je wel tussentijds bijhouden hoe het gaat door je te registreren op de website van het oude pensioenfonds en dan in te loggen op het “Mijn pensioen”-gedeelte ervan.

Ook is er sinds vorig jaar een site die al je pensioenrechten aan je laat zien, als je inlogt met je DigiD. Deze site vind je hier: https://www.mijnpensioenoverzicht.nl . Alle pensioenfondsen zijn verplicht je gegevens door te geven, dus als jouw pensioen over meerdere fondsen verdeeld is, kun je hier snel een algemeen overzicht krijgen van de totale hoeveelheid pensioenrechten die je hebt.

* Misschien krijg ik er ook niets voor terug, aangezien ik nog ruim dertig jaar moet wachten op een eerste uitkering, wie weet hoe het pensioen er tegen die tijd uitziet? Maar ja, aangezien we dat niet kunnen voorspellen, kun je er nu in ieder geval maar beter voor zorgen dat je een zo goed mogelijke start maakt. De juiste registratie van jouw rechten hoort daarbij.

Spaarolifantje: tevreden over juli

Morgen is de laatste dag van de maand juli. Ik ben van plan om die dag alleen geld uit te geven aan mijn reis van en naar mijn werk en weet ook al hoeveel dit gaat kosten; dus ik kan al berekenen hoeveel ik over ga hebben aan het einde van de dag :-). Ik heb dus alvast mijn spaarmeter aangepast en ben verbaasd hoeveel ik deze maand opgeschoten ben, maar dat komt ook doordat ik de afgelopen maand geld terugkreeg van de belasting (in verband met de inkomstenbelasting over 2011, het ging om ruim duizend euro). Maar toch superleuk om in 1 maand meer dan 2000 euro opgeschoten te zijn van 22.900 euro eind juni naar 25.060 euro nu.

Ik ben er al bijna…

Ik zie nu ook dat ik de 26.000 euro die ik eigenlijk tegen eind 2012 wilde hebben, makkelijk ga halen. Het zal de komende maanden zeker niet met 2000 euro per maand gaan (dit was echt een uitzondering), maar vaak kan ik wel minimaal 500 euro per maand sparen. Dus mijn olifantje gaat z’n doel voorbijrennen dit jaar, en dat vind ik prima. Meevallertjes zijn altijd leuk natuurlijk.

Schouderklopje voor mijn goede gedrag (beter dan in juni in ieder geval), en weer rustig verder, ben benieuwd wat ik begin september kan melden.

Spaarolifantje: uitgaven in juli

Mijn salaris is weer binnen, dus vanaf die dag ging mijn nieuwe maand in (“augustus”). Ik heb elke maand een budget met verwachte uitgaven. Even kijken hoe ik me er aan heb weten te houden in de afgelopen maand.

Datum	Soort uitgave	Gepland bedrag	Uitgegeven
25 juni	verzekeringen (huis, aansprakelijkheid; per kwartaal)	76 euro	–
25 juni e.v.	reizen (OV-chipkaart)	80 euro	75 euro
25 juni e.v.	kleding/kapsel	70 euro	101,50 euro
25 juni e.v.	onverwachte/leuke uitgaven	75 euro	51,50 euro
27 juni	tandarts	41 euro	–
28 juni	naar huishoudrekening (voor boodschappen)	300 euro	304 euro
28 juni	bijdrage woonkosten	400 euro	–
28 juni	ziektekostenverzekering	92 euro	–
28 juni	goed doel 1	13 euro	–
1 juli	eigen bijdrage ziektekosten	35 euro	–
5 juli	goed doel 2	50 euro	–
19 juli	mobiele telefoon	17 euro	21 euro
	totaal	1249 euro	1260 euro

Een streepje in de rechterkolom betekent dus dat ik inderdaad zoveel heb uitgegeven als ik van tevoren verwachtte.

Ik heb dus 11 euro meer uitgegeven dan wat de bedoeling was. Vergeleken met vorige maand valt dat reuze mee.

Ik gaf 78 euro uit aan kleding deze maand; ik heb een mooie nieuwe spijkerbroek gekocht en drie t-shirts en een jasje, en zit nu weer ruim genoeg in mijn kleding. Ook werd ik mijn lange haar erg zat toen het zo warm werd, en ging ik heel frivool naar de kapper voor 23,50 euro. Dat was eigenlijk gepland voor augustus, maar dat hoeft dan dus deze maand niet meer. Om deze reden hield ik me bij de “overige uitgaven” een beetje in deze maand (moet ik vaker doen), wel gaf ik geld uit aan een cadeautje voor een oom en tante, hooikoortspillen en toch ook snoep.

Spaarolifantje overpeinst: een boterham met tevredenheid

Soms heb ik het gevoel dat ik mezelf voorbij hol. Ik kijk nu bijvoorbeeld al uit naar over twee weken, want dan komt mijn salaris weer binnen. Tot die tijd heb ik nog maar 40 euro te besteden op mijn privé-rekening*, en dat geld staat gereserveerd voor de mobiele telefoonrekening en voor het aanvullen van mijn OV-chipkaart. Verder gaat er niets financieels meer gebeuren totdat het salaris binnen is. En dat is saai. En ik zie geen vooruitgang.

En dus verlang ik naar over twee weken, want dan mag ik weer allemaal geld gaan verdelen over potjes, en rekeningen betalen, en spaarrekeningen aanvullen.

Maar tegelijkertijd denk ik: ben ik nou  helemaal? Waarom geniet ik niet van alle tijd die me gegund is, in plaats van te hopen dat de komende twee weken zo snel mogelijk omvliegen? Waar hol ik zo hard naartoe? Als je heel nuchter of sarcastisch bent, dan is het “naar de dood”, want elke dag komt die toch een dag dichterbij, hoe gezond je ook leeft en hoe oud je ook hoopt te gaan worden.

Dus misschien moet ik weer eens stil staan bij het hier en nu, en bedenken hoe fijn het is dat ik al mijn rekeningen kan betalen (ik weet nog hoe het was toen ik echt in de piepzak zat over betalingsherinneringen) en hoe goed ik al onderweg ben naar een stevige buffer. En misschien moet ik “het geld” even loslaten (zonder het achteloos uit te geven, natuurlijk!) en van andere leuke dingen gaan genieten.

Het leven is best goed in huize Spaarolifantje, en dat is ook wel eens anders geweest. Dus die boterham met tevredenheid (want we doen nog aan de lijn, grr), die gaat er bést in.

* En ja, er staat ook nog 350 euro op de huishoudrekening voor eten en drinken, wat trouwens betekent dat we deze maand op die rekening echt geld gaan overhouden, joepie! Maar om de een of andere reden telt dat geld niet mee in mijn hoofd.

Spaarolifantje en de kunstmatige schuld

Toen ik jaren geleden voor het eerst ging werken, had ik het gevoel dat het geld binnenstroomde, met bakken tegelijk. Ik had nog nooit meegemaakt dat ik 1700 euro ineens op mijn bankrekening bijgeschreven kreeg! Wat een geld, wat een geld. Het kon niet op, dacht ik. En als er dan aan het einde van de maand nog wat over was, kon ik mooi gaan shoppen, of een leuk stedentripje boeken. Mijn doorlopend krediet was mijn grote vriend als ik even wat teveel had uitgegeven, al was het wel gek dat ik steeds vaker op min duizend euro stond; en dat ik dan na m’n betaaldag eventjes weer uit het rood kwam om er vervolgens weer in te duiken. Hmm…

Uiteindelijk werd het een redelijk interessante en uitdagend leuke strijd om mezelf van min duizend terug naar nul te knokken. En om de een of andere reden vind ik het nog steeds gemakkelijker om mezelf van een achterstandspositie weer terug te knokken naar een redelijk comfortabele positie. Het gevoel van urgentie, van “ik kan dit maar beter zo snel mogelijk oplossen” is veel groter als je van min duizend naar nul moet, dan als je van plus 24.000 naar plus 25.000 wil.

Dus zo doe ik het nog steeds. Ik creëer een kunstmatige schaarste door geld over te boeken naar een plek waar ik er niet/moeilijk bij kan (beleggingen, of dus een deposito), en dan begin ik weer vanaf min-of-meer nul opnieuw. Op dit moment zit er maar 890 euro in mijn “emergency fund”, waar ik eigenlijk 2000 euro zou moeten hebben. De rest is naar dat deposito gegaan dat ik net geopend heb en waarvan ik vandaag de bevestiging kreeg dat het gelukt is (ik heb het geld dus gelukkig niet per ongeluk overgeboekt naar meneer A. Buis te Nergenskerken).  De komende twee, drie maanden wordt het dus de uitdaging om dat noodpotje weer op de 2000 euro te krijgen. Als de nood nu aan de man komt, zit ik dus eigenlijk in de problemen. Hoera, dáár is dat gevoel van urgentie dat ik zo hard nodig heb…

Nog even te mijner verdediging: ik heb geen auto dus geen plotselinge dure reparaties nodig. Ik heb geen kinderen. Ik heb geen huis (het huis is van mijn vriend, ik betaal wel huur). Ik ben verzekerd voor vanalles en nog wat. Ik heb een goede baan die waarschijnlijk niet snel zal verdwijnen, en ik doe het er goed. Ik heb een vriend die eventueel bij zou springen mocht de nood echt aan de man komen. En ik heb ook nog een fantastisch stel ouders die ook, zo weet ik nog van vroeger, zouden bijspringen als het echt echt nodig is.

Ben ik nou gek? Of in ieder geval een beetje raar? Hoe sparen jullie geld? Zijn er meer liefhebbers van de “terugknok”-positie, meer mensen die meer hun best doen als ze 0-1 achter staan vergeleken met 5-0 voor? En: is er misschien hoop dat ik ooit wel geld op mijn spaarrekening kan zien zonder dat ik het meteen uit wil geven of (om uitgeven te voorkomen) vast wil zetten?

Spaarolifantje: weer een nieuw spaardeposito openen

Ik ga weer wat geld in een deposito vastzetten. Komende week krijg ik geld terug van de inkomstenbelasting (dat weet ik omdat ik gisteren de brief van de belastingdienst in de bus kreeg) en ook staat er weer wat geld op mijn spaarrekening. De recente domper op mijn beleggingen maakt dat ik neig naar een spaardeposito in plaats van beleggen. Ook vind ik het zo leuk dat mijn deposito dan één keer per jaar de rente uitkeert. Beleggingen doen dat soms ook wel in de vorm van dividend, maar hier weet je van tevoren al dat je wat krijgt, en hoeveel en wanneer.

Vastzetten in een deposito betekent natuurlijk wel dat het geld echt vastzit en niet zomaar meer door mij te gebruiken is. Dat heeft voor mij het grote voordeel dat ik het ook niet voor onzin-uitgaven kan gebruiken. Ik moet natuurlijk wel goed uitkijken, dat ik ook genoeg spaargeld overhou voor mijn uitgaven in de komende weken en maanden; en voor eventuele plotselinge financiële uitgaven. Daar zit de kneep wel een beetje, ik ben wel heel goed in zoveel wegzetten dat er maar weinig overblijft. Over drie weken komt m’n salaris weer, dan ga ik weer wat ruimte opbouwen op m’n spaarrekening. Moet kunnen, in mijn situatie. Denk ik dan. We zullen zien…

Spaarolifantje: matig tevreden over juni

Ziezo. Vandaag loopt juni ten einde. Ik ben matig tevreden over wat ik op geldgebied bereikt heb. Als ik me financieel wat beter in had kunnen houden, had ik nu 200 euro meer gehad. Bovendien duikelden gisteren mijn beleggingen ineens omlaag in waarde, waardoor ik nog eens 100 euro minder waard ben dan eergisteren. Tja, het risico van beleggen, hè?

Hier vind je een overzicht van mijn spaardoel en de vooruitgang.

En dan hoop ik in juli weer een stukje verder te komen. De belastingteruggave van ruim 1000 euro moet er ook nog een keer aankomen. En tot nu toe ben ik nog niet over mijn budget heen gegaan, misschien heb ik wat geleerd van vorige maand.

Spaarolifantje: uitgaven in juni

Mijn salaris is vrijdag binnengekomen, dus vanaf die dag ging mijn nieuwe maand in (“juli”). Ik heb elke maand een budget met verwachte uitgaven. Ik wist al dat ik het de afgelopen maand, “juni” dus, niet zo heel goed gedaan had. Ik zag er dus een beetje tegenop om het hier te melden. Maar voordat ik er goed naar gekeken had, dacht ik dat ik het helemaal verpest had deze maand, en dat valt toch nog wel mee. Hier is de volledige analyse.

Datum	Soort uitgave	Gepland bedrag	Uitgegeven
25 mei	kosten internetadres (laatste keer!)	4 euro	–
25 mei e.v.	Reizen (OV-chipkaart)	80 euro	120 euro
25 mei e.v.	kleding/kapsel	50 euro	0 euro
25 mei e.v.	onverwachte/leuke uitgaven	75 euro	172 euro
27 mei	jaarbijdrage begrafenisverzekering	99 euro	–
28 mei	naar huishoudrekening (voor boodschappen)	300 euro	306 euro
28 mei	bijdrage woonkosten	400 euro	–
28 mei	ziektekostenverzekering	92 euro	–
28 mei	goed doel 1	13 euro	–
29 mei	goed doel 2 (jaarbijdrage)	500 euro	–
5 juni	goed doel 3	50 euro	–
11 juni	goed doel 4 (sponsoring)	0 euro	100 euro
19 juni	mobiele telefoon	17 euro	19 euro
	totaal	1680 euro	1875 euro

Een streepje in de rechterkolom betekent dus dat ik inderdaad zoveel heb uitgegeven als ik van tevoren verwachtte.

Ik heb dus 195 euro meer uitgegeven dan wat de bedoeling was. Dat is natuurlijk een groot verschil op mijn inkomen dat gemiddeld zo’n 1800 euro per maand is. Gelukkig kon ik het hebben, want deze maand was mijn inkomen toevallig veel hoger, 2200 euro, dus kon ik alsnog zo’n 300 euro sparen. Maar dit moet niet te vaak gebeuren.

Ik heb meer gereisd, omdat ik twee reizen naar mijn familie maakte, wat elke keer toch circa 20 euro kost met de trein, en dan heb ik nog een kortingskaart ook. Daarnaast was ik helemaal vergeten dat ik aan goed doel 4 nog geld toegezegd had. Niet handig als je vooruit wil plannen met je financiën, dus volgende keer moet ik dit soort dingen in mijn agenda schrijven of zo. Met de telefoon belde ik net een paar minuten buiten mijn bundel, en ik kocht een keertje voor 6 euro een maaltijd van mijn eigen pinpasje.

De onverwachte uitgavenpost was weer het grootste probleem. Ik heb 95 euro uitgegeven aan cadeautjes voor vier mensen. Voor 23,50 euro kocht ik een studieboek wat ik wil gaan gebruiken – en daarna misschien weer ga verkopen. Voor 12,50 kocht ik pilletjes tegen de hooikoorts (een uitgave die nog een paar maanden terug zal komen, maar in augustus is dit vast weer over). Ik woonde een reunie bij voor 12,50. Ik kocht voor ongeveer hetzelfde bedrag snoep, en ook kocht ik een paar dure tijdschriften en een heel goedkoop boek voor mezelf voor in totaal 11 euro.

Mijn goede voornemen is om de komende maand minder cadeautjes te kopen (en dat gaat ook wel lukken, er was nog een oom jarig maar verder zijn er geen verjaardagen in juli) en ook minder snoep en tijdschriften. Vooruitplannen moet hier helpen, dus een biebboek en een pakje evergreens van thuis meenemen op reis bijvoorbeeld. Qua goede doelen wordt het ook weer een heel stuk rustiger. Ik heb geen sponsoring of iets dergelijks meer toegezegd, dat scheelt. Belangrijkste voornemen moet zijn, denk ik, dat ik me er bewust van ben dat elke euro die er ongepland uit gaat voor “onverwachte/leuke dingen” er weer eentje is. Kijken of het me lukt!