Ik heb me afgelopen week flink lopen opwinden over dat bericht van die ene politicus die uit de politieke arena is moeten afdruipen omdat er binnen een door hem geleid bedrijf enige jaren geleden jarenlang geen pensioenpremies afgedragen zijn voor de medewerkers, hoewel dat wel had gemoeten. De betreffende politicus kwam met zulke ergerlijke non-excuses dat mijn gemiddelde bloeddruk van de afgelopen week er wel tien puntjes hoger door is geweest.
Eén excuus was “Ich habe es nicht gewüsst” (volgens de politicus had een medewerker van het bedrijf het afdragen van de premies moeten regelen en had die persoon gefaald, maar in mijn ogen ben je als baas uiteindelijk toch eindverantwoordelijk voor dit soort zaken). Een ander excuus was “Ja, ik ben al oud, nogal wiedes dat ik in het verleden meer uitglijers heb begaan dan jongere politici”. Dat vond ik ook een fantastische: alsof iedereen van boven de 50 zulke grove overtredingen heeft begaan als deze meneer! Bij mijn weten hebben de meeste 50-plussers nooit anderen van hun rechtmatige pensioengeld beroofd.
Enfin. Voordat mijn bloeddruk weer de pan uitrijst:
Ik vraag me af of het ook zo ver gekomen was als alle medewerkers van dat bedrijf af en toe hun pensioenformulieren hadden gecontroleerd. Als het goed is, krijg je immers elk jaar een overzicht, waarop staat of je pensioenpotje in het afgelopen jaar gegroeid is of niet. Medewerkers hadden dan toch al minimaal tijdens het tweede jaar van Operatie Premie Ontduiken kunnen zien dat er iets mis ging met hun pensioenpremies… Maar misschien was het “Uniforme Pensioen Overzicht” of UPO, wat elk jaar verstuurd moet worden aan alle deelnemers van elk zichzelf respecterend pensioenfonds, toen nog niet verplicht?
Zelf had ik twee jaar geleden ook een groei van 0 euro vermeld staan op mijn UPO, wat ik nogal vreemd vond. Een paar belletjes van mij leverden op dat de premie wel afgedragen was, maar dat er vanaf mijn werkgever nooit een eindverslag gedaan was aan het pensioenfonds over hoeveel uren ik dat jaar gewerkt had. Dat werd toen alsnog geregeld, waarna mijn pensioenpotje weer keurig de vooruitgang liet zien, die ik verwacht had. Als ik toen niet aan de bel had getrokken, was dit misschien nooit uitgekomen en had ik nu minder pensioenrechten dan waar ik voor betaald heb.
Dus… Ook al vind ik uiteindelijk het bedrijf, en de baas, eindverantwoordelijk voor het afdragen van pensioenpremie… Ook als medewerker kan het heel heel verstandig zijn om af en toe te kijken of het wel goed gaat met je pensioen. En aan de bel te trekken als het mis dreigt te gaan, want het kan gaan om honderden euro’s pensioen per jaar, en da’s best even een beetje aandacht waard.