De afgelopen maanden heb ik wat veel gewerkt. Er was iemand met zwangerschapsverlof, er is iemand langdurig ziek, er gaat weer iemand met zwangerschapsverlof, en er zijn mensen op vakantie. Als er dan nog iemand kortdurend ziek wordt (griepje of zo), dan dreigt het hele rooster in het water te vallen en dan wordt er al gauw een extra beroep op je gedaan.
Op die manier sluit ik de maand juli af met 24 overuren (gemaakt in juni en juli). Met een 28-urige werkweek is dat bijna een hele extra week aan vakantie. Ik ga dan ook in augustus minder uren werken – dit is in juni al geregeld door onze planner, aangezien we toen al aan zagen komen, dat ik teveel uren zou gaan maken. Gisteren sloot ik nog een drukke werkweek af, maar vanaf volgende week wordt het hopelijk beter (er moet alleen niemand meer ziek worden…).
Uiteindelijk hou ik dan toch ook dit jaar weer PLB-uren over. PLB-uren kun je meenemen naar een volgend jaar, maar je kunt ze ook laten uitbetalen. Ik neig naar uitbetalen. Je krijgt er gewoon je normale salaris voor, en dat geld kan dan de komende jaren groeien. Dat is beter dan als je de uren laat staan, want 15 PLB-uren zijn over tien jaar nog steeds 15 PLB-uren, en niet meer … Dus daarom: uitbetalen en hop, op de spaarrekening en de beleggingsrekening.