Uitgaven in augustus

De maand duurt nog een dagje, maar ik ga vandaag geen geld meer uitgeven. Hier zijn de uitgaven voor augustus:

Bij de lidmaatschappen is mijn vakbond deze maand wat laat met het innen van de incasso. Het gaat ze in augustus ook niet meer lukken, maar dan wordt het dus begin september en dan waarschijnlijk eind september nog een keertje.

Ik kocht veel kleding. Ik kocht namelijk een nieuwe herfstjas, twee broeken, een t-shirt en nieuwe schoenen. In de komende vier maanden (september t/m december) hoef ik dan waarschijnlijk niet meer zoveel uit te geven. Maar ik ga over het jaarlijkse budget heen komen, want in die vier maanden was ik van plan om nog maar 4 x 30 euro uit te geven; dan ga ik 117 euro over het jaarbudget heen. Oh, en ik wil graag ook nog wel een keertje naar de kapper. Tja.

Vervoer ging goed deze maand, en dat ondanks het feit dat ik mijn jaarabonnement verlengde. Het was een maand dat ik veel met de fiets af kon qua werk. Dat scheelt dus een hoop.

Bij “vrij te besteden” zat ik onder het maandbedrag, maar ik moet nog steeds een hele hoop inhalen. Of dat nog lukt, vóór het einde van het jaar? Grootste uitgaven waren een voicerecordertje (de voicerecorder op mijn goedkope telefoon laat standaard mijn telefoon crashen, dus wilde ik een los apparaatje) en een cadeau voor een gewaardeerde vertrekkende collega.

Bij de goede doelen gaf ik deze maand minder uit dan gemiddeld. Hierdoor kon ik ook al de achterstand iets inlopen. Ik heb voor de uitgaven aan goede doelen een jaarplanning, en weet dus ook dat ik die achterstand de rest van het jaar nog verder ga inlopen.

De vakantie-uitgaven ga ik natuurlijk nooit meer inlopen dit jaar, dat is duidelijk. Ach ja. Waarschijnlijk wordt dit volgend jaar weer een stukje goedkoper. We doen af en toe een duurdere reis, maar lang niet elk jaar.

Ik legde deze maand ook weer wat geld in op de beleggingsrekeningen. Daar staat ook een rood bedrag, maar dat betekent dat ik tot nu toe dit jaar méér heb kunnen inleggen dan gepland, en dat is natuurlijk niet verkeerd.

Met nog vier maanden te gaan in dit jaar, heb ik vaak nog de kans om rode bedragen weg te werken, maar soms niet meer. Wordt vervolgd 🙂

Salaris binnen

Mijn salaris kwam eergisteren weer binnen. Deze keer een normaal bedrag zonder extraatjes. Maar dat is ook al ruim voldoende om gewoon weer mijn dingen mee te doen – er gaat automatisch geld naar de beleggingsrekeningen, er gaat vandaag wat geld naar de huishoudrekening, ik maak wat geld over naar mijn vriend als mijn bijdrage in de kosten van zijn (ons) huis, enzovoort.

De laatste maanden maak ik overuren. Er is iemand chronisch ziek geworden, en iemand anders is ook redelijk vaak afwezig vanwege “zorgverlof”. Hoewel hij een persoon is die erg op zichzelf is, maak ik daaruit op dat ofwel zijn vrouw ofwel een van zijn kinderen erg ziek is. Wat natuurlijk heel naar is, dus ik vervang ‘m graag als hij zijn tijd nodig heeft voor belangrijkere dingen.

Maar met al die extra uren die ik draai, ga ik mijn baas dan ook maar vragen om volgende maand een deel van die overuren maar uit te betalen. Ik zie het niet gebeuren dat ik ze voor het einde van het jaar nog kan compenseren met vrije uren, want er is niemand die die uren kan werken voor me.

Dus volgende maand waarschijnlijk een hoger salaris. Maar eerst nog even er voor werken, natuurlijk!

Niet in plannen blijven hangen, maar doen

Ik ben gewicht aan het verliezen. Ik ben niet langer daarover na aan het denken, of plannen aan het maken van: “Als ik nou zus doe, dan verlies ik zoveel kilo in een maand en dan ben ik tegen kerst op dit punt”. Nee, ik ben gewoon begonnen.
Ik maak betere keuzes, en ik hou ook mijn vooruitgang bij (zoveel kilo afgevallen tot nu toe), maar ik ga niet meer bedenken, hoeveel ik over drie maanden wel niet afgevallen kan zijn als het in dit tempo doorgaat. En geen deadlines meer. Geen “met kerst wil ik …” of “met mijn verjaardag wil ik…” of “op het volgende familiefeest, dan …”.

Het haalt voor mij de spanning er een beetje af, én het zorgt er voor, dat ik focus op wat echt belangrijk is: goede keuzes maken, elke dag opnieuw. Leuk is anders (als het leuk was, dan zou er wel een dieetpretpark zijn), maar het werkt wél.

Ik denk dat dit ook wel van toepassing is op financiële dingen. Iemand vraagt om raad op een forum, en hoewel we als lezers wel wat adviezen kunnen geven (“Je telefoonkosten zijn erg hoog, kijk eens of je bij een andere provider goedkoper uit bent” en “Je geeft erg veel geld uit aan uit eten gaan, eet eens een maandje wat vaker thuis.”), ben je uiteindelijk als persoon degene die het “gewoon” moet doen.
En doe je het, ga je daadwerkelijk betere keuzes maken, dan kom je er wel. Dan verbetert je financiële situatie. Zelfs als er dan een keer iets rots gebeurt (je auto moet een dure reparatie of je hond wordt ziek), ben je nog altijd beter af, dan wanneer je niets had gedaan. Maar begrijp je wel wat je moet doen, maar doe je niets, tja, dan blijf je rondrennen op dezelfde plaats, of zak je zelfs verder af.

Dromen is leuk, geïnspireerd zijn is mooi, maar doen is beter, wil ik maar zeggen.

 

Spaarpercentage 2016 tot nu toe

In 2016 gaf ik al best veel geld uit. Ik betaalde bijvoorbeeld voor een hele hele dure vakantie. Oei. Tot nu toe gaf ik zo’n 15.395 euro uit, volgens YNAB. Tegelijkertijd kwam er ook wel 23.500 euro binnen tot nu toe. Dus ik heb 66% van mijn salaris uitgegeven. En zit daarmee op een bespaarpercentage van 34%.

Oei, dat is flink gezakt, sinds ik dit de vorige keer (in april) uitrekende. Toen was het nog 43%.

Maar hopelijk kan het percentage vanaf nu weer klimmen. De dure vakantie is betaald, veel goede doelen hebben mijn bijdrage voor dit jaar al gehad, ik hoop dat ik de rest van het jaar alleen nog maar mijn normale uitgaven heb. Natuurlijk zijn daar geen garanties voor, maar ja.

Volgende update ergens in oktober, denk ik.

Rente van deposito weer binnen

In 2o11, vijf jaar geleden alweer, sloot ik een deposito af bij de ASN-bank. Voor tien jaar (ik ben dus op de helft!). Toen kreeg je nog 4,2% rente als je je geld tien jaar vastzette. Kom daar nu nog maar eens om.

Ik legde 2000 euro in (meer geld kon ik op dat moment niet inleggen).

In augustus 2012 kreeg ik 84 euro rente (want 4,2% van 2000 euro). De rente kwam in hetzelfde deposito terecht. Daardoor stond er in het tweede jaar 2084 euro op de rekening, waarover ik dan weer 4,2% rente kreeg.

In augustus 2013 kreeg ik daarom meer rente dan na het eerste jaar. Ik kreeg 87,53 euro aan rente. Daardoor stond er in het derde jaar 2172 euro op de rekening.
In augustus 2014 kreeg ik 91,22 euro aan rente, weer meer dan in het jaar daarvoor.
In augustus 2015 kreeg ik 95,05 euro aan rente.

En gisteren, augustus 2016, kreeg ik 99,31 euro aan rente. Dit bedrag is net iets meer dan 4,2%. Dit is denk ik, omdat het een schrikkeljaar is geweest. Grappig, dat ze daar rekening mee houden.

Inmiddels is het totale bedrag 2457 euro geworden. Volgend jaar krijg ik daar dus 4,2% weer van als rente, dit is voor het eerste een bedrag boven de 100 euro, namelijk 103,20 euro. Ook in het zevende tot en met tiende jaar blijft het bedrag aan rente elk jaar een beetje groeien en zal er dus elk jaar meer dan honderd euro aan rente bij het bedrag komen.

In het grafiekje kun je ook zien, dat de lijn steeds sneller omhoog gaat lopen. Er zit een kleine kromming in. Dat is dus het rente-op-rente effect wat je daar ziet. Dat effect is ook bij 4,2% rente beter te zien dan wanneer je zoals nu minder dan 1% rente krijgt, helaas. Maar ja. Het effect is er ook bij 1% wel, al is het minder goed te zien.

Zoveel mensen, zoveel levensstijlen

Ik vind het heerlijk om over andere mensen te lezen. En welke keuzes ze maken. Tegelijkertijd merk ik ook dat ik bepaalde levensstijlen interessanter vind dan andere.

Ik volg geen blog over mode, of over make-up, of over hoe je het vaakst vet kunt uitgaan en waar je dan tegenwoordig geweest moet zijn. Dat is aan mij dan niet besteed. Terwijl ik dan natuurlijk weet dat er talrijke mensen zijn die dat belangrijk vinden, en erg interessant en erg leuk. Maar ik niet.

Ik volg ook geen blog van mensen die reizen maken naar het verre oosten. Die schrijven over India, Bali, Thailand. Hele mooie plaatjes, en allemaal prima natuurlijk, maar alweer: niet interessant voor mij.

Misschien zijn er ook wel blogs van mensen die Hogere Cultuur opsnuiven. Wekelijks naar de schouwburg gaan of naar het concertgebouw. Die blogs ben ik nog niet eens per ongeluk tegengekomen, maar misschien zijn ze er wel. Ook die volg ik niet. Dat heb ik misschien wel een tijdje jammer gevonden. Enkele ooms en tantes van mij zijn wel fan van cultuur, en namen me vroeger wel eens mee. Altijd een sjiek uitje, en ik kreeg zo ook de indruk dat het belangrijk was voor je algemene ontwikkeling. Maar uiteindelijk… doe je mij geen enkel plezier met een uur of anderhalf moeten luisteren naar een concert wat klassieke muziek speelt. Hoe knap het misschien ook is. Enkele neefjes en nichtjes van mij zijn wel aangestoken met het cultuurvirus, maar bij mij heeft het niet gepakt. Helaas, misschien.

Wat ik wél volg, zijn een aantal blogs van mensen die de natuur opzoeken. Mensen die zelfvoorzienend proberen te zijn op hun eigen stukje land, zoals de Frugalwoods, of mensen die gewoon door de natuur trekken, zoals Glenn van To Simplify. Heerlijk.

Ik geloof dat dat ook wel een beetje mijn interesses aangeeft, waar ik misschien in de toekomst iets mee wil doen. Al heeft dit stadsmusje ook wel: hooikoorts en een hekel aan stekende insecten, te warm weer, en kamperen (zonder eigen toilet en douche). Dus of ik nou echt zelf Europa/Amerika door moet gaan trekken met een RV, of buiten moet gaan wonen met een grote tuin om te verzorgen? Dat weet ik nog zo net niet.

Maar meekijken met andere mensen vind ik in ieder geval wél leuk. En wie weet, ooit…

 

 

Ik heb ongerealiseerd rendement!

Het gaat goed met de aandelenmarkt. Mijn beleggingen bij de ASN-bank hebben bijna het verlies van januari goed gemaakt. Bijna, maar nog net niet helemaal. Mijn beleggingen bij Binck staan momenteel op winst, de waarde van mijn aandelen is gestegen.

En dat noemt Binck: “ongerealiseerd rendement”.

Ik weet niet of dat iets algemeen menselijks is, of dat ik alleen dat heb, maar van dat “ongerealiseerd rendement” krijg ik natuurlijk sterk de neiging om het te realiseren!

Ongerealiseerd rendement? Snel, doe iets!!

 

En hoe “realiseer” je dan zo’n rendement? Nou, dan verkoop je je aandelen, natuurlijk!

Alleen, wacht eens even, dat was in mijn geval niet de bedoeling. De bedoeling is juist, dat ik mijn beleggingen nog verder uit ga breiden. Als ik deze aandelen zou verkopen, zou ik ze daarna meteen weer aan willen kopen. Dat schiet niet op. Dan verlies ik alleen maar geld aan de transactiekosten.

Dus moet ik op mijn “ongerealiseerde rendement” blijven zitten. Waarschijnlijk jarenlang. En omdat de waarde van deze aandelen waarschijnlijk blijft groeien (ja, met pieken en dalen), zal het bedrag aan “ongerealiseerd rendement” alleen maar groter worden. Wie weet overstijgt het ooit zelfs het oorspronkelijke bedrag. Lukt het me dan nog steeds, om er van af te blijven?

Bij de ASN-bank noemen ze de groei in waarde trouwens niet “ongerealiseerd rendement”. Daar zeggen ze gewoon: “je aandelen zijn nu zoveel waard”. Klaar.

Ik vrees (en hoop) dat ik bij Binck heel, heel lang tegen “Ongerealiseerd rendement” aan ga zitten kijken. Dus ik moet er maar aan wennen. Misschien moet ik het getalletje maar gewoon gaan negeren. En alleen kijken naar het “Vermogen”, want dat is wat mijn beleggingen (plus een paar euro in de kas) op dit moment waard zijn.

Geluidsoverlast

Gisteravond om half elf stond de achterbuurman nog te boren. Ah ja, ze zijn daar het huis aan het verbouwen (met overdag tussen 8 en 17 ook regelmatig klusgeluiden), dus er zal wel iets dringends geweest zijn.

Vanochtend om kwart voor zeven stond er voor onze deur in de straat een taxichauffeur zijn klanten in te laden: “Zo, meissie, waar gaan jullie naartoe?” Mijn buurmeisje antwoordde te zachtjes om het te kunnen horen – goed opgevoed hoor. “Zo? Helemaal naar Amerika? Da’s boffen! Dat wordt vast een hele mooie reis”. Knal, daar ging een achterbak stevig dicht. Die ging niet meer open, tot Schiphol.

Dus nu weet de hele wereld dat mijn overburen in Amerika zitten de komende weken. Doe er je voordeel mee.

Pff. En het wordt misschien tijd voor oordopjes, maar aan de andere kant: kan het misschien ook gewoon wat zachter? Zeg, zo tussen 22 uur en 8 uur?

Klamboe en malaria

Ik slaap zo lekker onder onze klamboetent! Het is geen neerhangende klamboe (waar je in verward kan raken, ’s nachts), maar een tentje met tentstokken, waartussen het klamboenet strak gespannen staat. Het tentje staat om ons bed heen. Toegeven, buiten bed gaan hangen met je been is er niet bij, maar je kunt je over de hele matras vrij bewegen, zonder in de klamboe te hangen.

En gisternacht bijvoorbeeld vloog er dan weer een mug door onze kamer, maar ik wist dat de klamboe goed dicht zat (had recent een paar kleine gaatjes ook weer dichtgenaaid), dus ondanks het gezoem kon ik prima slapen, omdat het beest niet in mijn oren kon komen zoemen, en me ook niet kon komen prikken. Heerlijk.

En dan hebben we in Nederland ook nog alleen maar, dat muggen hinderlijke muggebulten kunnen veroorzaken. Bijvoorbeeld op je ooglid (is mij een keer overkomen), of op je scheenbeen. En soms ben je ineens allergisch voor een bepaald steekbeest en dan zwellen de bulten jeukerig en pijnlijk op, heel vervelend.

In Afrika en in Zuid-Amerika is dat natuurlijk anders. Daar brengen de muggen niet alleen een beetje irritant speeksel over, maar ook ziektes. Dengue bijvoorbeeld, zika, en malaria. Dat zou voor mij extra vervelend slapen zijn, als ik wist dat een mug niet alleen hinderlijk gezoem en geprik betekende, maar ook een kans op een ernstige en heel vervelende ziekte.

Gelukkig raken klamboes ook steeds meer ingeburgerd in bijvoorbeeld Afrika. Hoewel ze niet honderd procent werken tegen muggenbeten en dus ziekten (de mug steekt bijvoorbeeld op het moment dat iemand nog niet onder de klamboe ligt, of ja, er steekt toch een been uit de klamboe of zo), zorgen de netten er wel voor dat er minder malaria overgebracht wordt in gebieden waar de klamboe wordt gebruikt door de mensen die er wonen. Ik hoop dat de klamboes er mede voor kunnen zorgen, dat malaria gewoon verdwijnt. Als de mug de malariaparasiet niet meer kan overbrengen van de ene naar de andere persoon, dan houdt die ziekte op een gegeven moment gewoon op te bestaan.
Daarnaast zijn waarschijnlijk ook nog dingen als goede, snelle, goedkope diagnostiek nodig (heeft iemand malaria of niet?) en goede medicijnen, zodat iemand die een bron van malariaparasieten is, dat snel niet meer is. Maar de klamboes zijn alvast een heel goed begin.

Oh, en van mij mag zika, dengue, en andere tropische ellende evengoed deze planeet afgeschopt worden. Ik ben meestal voor het beschermen van bedreigde diersoorten, maar maak een uitzondering voor deze parasieten en virussen…

Dus ik slaap lekker onder mijn klamboe, en hoop dat heel veel mensen in Afrika dat ook doen. (Ik wil wedden dat daar een paar lichte slapers nu ook wat beter slapen, nu ze weten dat de mug niet meer om hun oren komt vliegen of in hun armen komt prikken).

 

 

Werkdruk

Er zijn nog wat zieken bij gekomen op het werk, dus nu moet ik alsnog in augustus vol aan de bak. Voordeel daarvan is dat er weer overuren bij komen, die ik gewoon mag laten uitbetalen (cq. later zou kunnen compenseren, maar ja, het lijkt wel duidelijk dat dat in de praktijk gewoon niet zo werkt).

Nadeel is, dat het uitrusten er nog niet in zit. Tot aan de vakantie, dan, want dan ben ik gewoon écht weg en zullen ze het even anders op moeten lossen.

Daarnaast is mijn vriend erg met z’n eigen bedrijfje bezig, wat, merk ik, toch ook voor mij extra drukte oplevert. Hij vindt het fijn dat ik meedenk, bepaald papierwerk ook doorlees om te zien of ik er nog bijzonderheden uithaal, mee ga naar besprekingen met de accountant, enzovoort. Heel interessant allemaal, zo’n groeiend bedrijfje, maar natuurlijk kost ook dat tijd, en aandacht.

Gelukkig is het nu weekend. Dan ligt mijn werk stil. En het bedrijfje van mijn vriend ook grotendeels. Dus heb ik gistermiddag heerlijk een lange middagdut gedaan, en ben gisteravond alsnog ook weer vroeg naar bed gegaan. En vandaag ga ik ook nog lekker genieten van een vrij dagje.

Ik blijf een beetje worstelen – extra geld verdienen door extra uren te werken is leuk, maar … een burnout krijgen van dit hele gedoe, is wat minder leuk. Ik heb er nog nooit echt eentje gehad, trouwens, maar ik hoor daar slechte verhalen over.