Spaardoel… Net niet gehaald

Het is 31 december, en op de twee spaarrekeningen staat samen 9272 euro. Geen 10.000 euro, mijn doel voor dit jaar. Maar ik had het bijna gehaald. En in januari hoop ik het af te ronden, omdat ik dan nog een mooi hoog salaris binnenkrijg. Plus ik krijg nog ongeveer 23,50 aan spaarrente (de ene rekening betaalt elke maand uit, de andere maar een keer per jaar). En ruim acht euro van bol.com, ha ha.

Ik heb het niet gehaald. En toch ben ik best tevreden. Ik ben nu toch 9272 euro verder dan aan het begin van dit jaar. En over een weekje of drie, als mijn salaris van januari binnenkomt, dan zal ik er echt zijn en heb ik een mooi bedrag op mijn spaarrekening staan. Het bedrag waarvan ik vond, dat het er eigenlijk op moest staan.

Ik denk dat ik me dan ook ga bedenken wat mijn doel voor 2014 gaat worden. Maar… Het wordt mogelijk een raar financieel jaar, dus het wordt misschien moeilijk om nu al een zinnig doel te bedenken. Ach, ik heb nog een paar weken om er over na te denken!

Uitgaven in december

Oh, oh, oh… Cadeautjes en ik… Ik besteed er veel teveel geld aan. Er zit nog een soort psychologische overtuiging ergens van “Als je van mensen houdt, dan geef je ze een duur cadeau” en andersom “Als je mensen geen duur cadeau geeft, dan kunnen ze ervan overtuigd raken, dat je niet om ze geeft”. Natuurlijk is dat niet waar, maar toch voelt het soms zo. En ook kom ik soms het perfecte cadeautje tegen voor iemand, en dan moet ik het gewoon kopen, zelfs als het eigenlijk veel teveel kost. Vroeger kocht ik zo ook voor mezelf veel te dure dingen, daar ben ik grotendeels vanaf; maar als het voor een ander is, dan vind ik het moeilijker om op de rem te trappen.

Kortom: in deze mooie decembermaand gaf ik 288 euro uit aan cadeautjes. Auw. En oeps. Het was wel voor negen verschillende mensen en mensjes, maar dat moet echt verbeteren. Zucht.

Hier is het hele overzicht:

De bankkosten waren 20 euro meer dan normaal, omdat ik de jaarbijdrage van de credit card moest betalen. Ik ging een keertje naar de kapper bij een kappersschool. Voordeel: erg goedkoop. Nadeel: de kapster knipte twee keer in haar eigen vingers en een keer bijna in mijn nek. Ik geloof dat ik de volgende keer maar weer naar een volleerde kapper ga, da’s beter voor mijn zenuwen.

De vervoerskosten waren lager dan verwacht, omdat ik toch nog een flink aantal keren op de fiets naar m’n werk kon. Ideaal.

Ik ging in november met knikkende knieën naar de tandarts, maar haalde weer met glans m’n controle (geen gaatjes, hoera). Begin december kwam de rekening, die ik zelf moet betalen. Ik kocht ook een bloeddrukmeter, omdat mijn bloeddruk wel eens schommelt en ik ‘m zelf in de gaten wil gaan houden.

De werkgerelateerde uitgaven waren onder andere dat lidmaatschap van de vakvereniging wat ik uiteindelijk toch zelf moest betalen (foutje), een aankoop die eigenlijk via het bestelsysteem van m’n werk had gemogen, maar dan drie weken had geduurd om te arriveren in plaats van vijf minuten, en een computerprogramma dat ik gekocht heb, zodat ik een deel van mijn werk thuis kan doen; dat is het me wel waard. Alledrie eenmalige uitgaven, hoop ik.

Sparen voor mijn nichtjes en neefje was een keer wat meer dan normaal, omdat mijn neefje deze maand jarig was en er nog niet genoeg geld op de spaarrekening stond voor zijn jaarlijkse gift. Dat heb ik dus bijgepast. Vanaf nu moet het ongeveer gaan kloppen: bijvoorbeeld, voor de verjaardag van mijn nichtje, over vier maanden, kan ik het geld nu weer rustig bij elkaar sparen (elke maand een beetje).

Een extra goed doel omdat ik in de kerststemming was, rondde het geheel aan extra uitgaven af. In totaal heb ik ruim zeshonderd euro meer uitgegeven dan wat gepland was. Dat doet wel zeer als ik er nu naar kijk.

En aan de andere kant kan ik het geld gelukkig wel missen. Toch wordt mijn tweede goede voornemen voor 2014 om weer beter op mijn centjes te gaan letten. En vooral om toch nog eens na te denken over hoe ik met cadeautjes geven omga. Die familieleden en vrienden van mij hebben het echt niet slecht, het is niet alsof mijn cadeautje hun leven enorm verbetert. Dus het moet eigenlijk gewoon vooral leuk blijven. Vorig jaar waren januari en februari rustige maanden qua uitgaven, ik hoop dat dat dit jaar ook zo zal zijn.

 

Inspiratie

Ik lees andere blogs over financiën om diverse redenen. Eentje is bijvoorbeeld, dat je soms echt iets nieuws kunt leren van een ander. Een nieuwe tactiek, of een nieuw trucje. Of een belastingregel die je nog niet kende 🙂

Maar grotendeels lees ik andere blogs om geïnspireerd te raken en te blijven. Zien hoe andere mensen met hun geld omgaan, zien hoe ze bijvoorbeeld met schulden worstelen en dan toch boven komen. Dat zijn successen die ik graag meevier. Want dan stel ik me voor hoe blij ik zal zijn als ik mijn doelen haal, en dan heb ik weer wat extra motivatie om daar aan te werken.

Als mensen schrijven over tegenslag of een domme actie, dan kan ik daar ook wat van leren. Het helpt mij er aan herinneren dat “domme pech” gewoon echt wel bestaat, en dat ik ook in mijn plannen rekening moet houden met wat tegenslag. Het helpt mij ook om op mijn hoede te blijven, kritisch te blijven over mijn eigen beslissingen. Soms doe ik echt wel domme dingen. Ik vind het trouwens mooi om te zien hoe mensen met tegenslag omgaan, hoe ze proberen er van te herstellen. Misschien mag ik hopen dat ik bij een tegenslag ook weer op weet te krabbelen, net als zij.

We zijn allemaal anders, en zo zijn er soms ook dingen waar andere bloggers over bloggen en waar ik dan niets mee heb. Het is niet op mij van toepassing, of het interesseert me niet. Maar dat geeft niet. Als je een paar regels tekst gelezen hebt en je weet dat het voor jou niet interessant is, dan stop je gewoon met lezen en ga je verder met iets anders. En da’s prima.

Een goed voornemen voor 2014 is dus om af en toe een rondje blogs te blijven doen en zo geïnspireerd te blijven tot goede financiële beslissingen. Natuurlijk bestaat het leven uit veel meer dan financiën, en ook daarvoor hebben we allen onze informatie- en inspiratiebronnen. Maar daar gaat dit blog dan dus niet over 🙂

Rustig dagje

Hè, lekker. Gisteravond vroeg naar bed, beetje uitgeslapen en nu gaat het weer prima. Is zaterdag de favoriete dag van de week voor mij? Misschien wel: je kunt gewoon naar je plaatselijke supermarkt, de bibliotheek is open, en jij bent vrij. (Nou ja, ik ben altijd vrij in het weekend). Vrijheid, maar toch ook mogelijkheden om boodschappen te doen of zo.

Vandaag doe ik even niets nuttigs. Oh ja, behalve boeken terugbrengen naar de bieb, voordat ze boete krijgen). En ik ga even genieten van het zonnetje dat schijnt.

Ugh… Erg vroeg op

Vandaag moet ik vroeg aan het werk. Ooit, toen ze me voor deze dienst vroegen, heb ik “ja” gezegd. Maar als het dan echt zo ver is, is het toch wel erg vroeg, en koud, en donker, en nat. Nou ja. Vorig jaar werkte ik op tweede kerstdag; deze keer heb ik alle twee de kerstdagen gewoon vrij gehad. Dus ik moet ook niet zeuren.

Maar dit soort vroege diensten, waarbij ik midden in de winter om zes uur op moet staan, zijn voor mij wel een reden om te proberen om efficiënt met mijn geld om te gaan. Ik moet er immers hard genoeg voor werken.

Gaap.

Voor wie ook moet werken vandaag: veel succes. Voor wie niet hoeft te werken vandaag en leuke dingen mag en kan gaan doen: je bent een geluksvogel. Geniet er van!

Deadline: 31 december…

Financiële klussen die we nog voor het einde van het jaar moesten doen:

• vriendlief moest nog inleggen in zijn pensioen-potje. Ik had mijn jaarruimte al gebruikt. Hij heeft dit op 24 december gedaan, “ruim” op tijd voor de 31e, al begon ik al langzaam rode vlekken te krijgen van de stress.
• hij kon ook nog inleggen op de levensloopregeling en heeft dit ook op de 24e gedaan.
• de ziektekostenverzekering is geregeld (we blijven bij onze oude verzekeraar) en op de 27e wordt de premie voor het hele jaar afgeschreven; dit geldbedrag staat al klaar op de betaalrekening.
• ik moest mijn credit card rekening betalen. Nou ja, moeten… Ik wilde het graag: ik betaal vermogensbelasting en dan is het zonde om op 1 januari (kleine) schulden te hebben, omdat je die toch niet van je vermogen af kunt trekken (want ze halen de drempel niet). Beter om ze voor 1 januari vereffend te hebben, zodat je minder vermogensbelasting hoeft te betalen (scheelt 1,20 euro op elke 100 euro schuld die je nog uit hebt staan; is dus ook weer niet zo heel veel…).
• nadenken over eventuele donaties aan goede doelen. Dit moet ik nog een keertje doen dit jaar, vind ik. Maar waarschijnlijk ga ik besluiten dat het goed is geweest voor 2013.

Geen groene kerst: het ASN Groenprojectenfonds is tijdelijk gesloten

Het Groenprojectenfonds van de ASN bank is een van de “groene instellingen”. Deze instellingen hebben een aparte status wat de belastingen betreft: in ruil voor het feit dat minimaal 70% van het ingelegde geld in “groene” projecten (volgens bepaalde criteria) belegd wordt, hoeven de investeerders het ingelegde bedrag niet bij hun vermogen te tellen, en kunnen ze zo vermogensbelasting vermijden, tot een maximumbedrag van € 56.420 per persoon.

Omdat de peildatum van het eigen vermogen 1 januari is, waren mensen blijkbaar de laatste weken geld aan het verplaatsen van andere plekken naar het Groenprojectenfonds. Mogelijk zouden ze dan na 1 januari meteen al dat geld weer opnemen. Dus het verbaasde me niet heel erg dat ASN liet weten dat er nu tijdelijk geen investeringen in het fonds gedaan kunnen worden (zie hier). Wel vond ik het een beetje flauw dat ook periodieke aankopen niet meer doorgaan. Ik kan me voorstellen dat mensen die bijvoorbeeld al maanden of jaren geleden opdracht hadden gegeven om elke maand 100 euro in te leggen, nu even beteuterd stonden te kijken.

Zelf heb ik trouwens begin december ook nog een klein bedragje belegd, dus ik ben nu misschien een beetje mede-schuldig aan de tijdelijke sluiting van het fonds. Maar mijn bedoeling is dan trouwens wel om dit geld gewoon langere tijd te laten staan. Ik ben blij dat ik nog even mee mocht doen in begin december. En ik ga voor volgend jaar onthouden dat als ik extra in het Groenprojectenfonds zou willen beleggen, ik dat voor december moet doen.

PS: Fijne feestdagen!

Wat te doen? Twijfel over een cadeautje

Ik heb ook dit jaar weer meegedaan aan de Secret Santa van reddit.com . Voor degenen voor wie drie of vier woorden uit deze zin onbekend zijn: een jaar is 365 dagen en soms 366 dagen… Grapje.  Secret Santa is geloof ik hoe ze “lootjes trekken” noemen in de Verenigde Staten; in ieder geval is het idee dat je lootjes trekt en dan voor degene die je getrokken hebt een cadeautje maakt of koopt. En reddit.com is een soort forum waar ik wel een beetje verslaafd aan ben. Men heeft het over allerlei onderwerpen, ik leer bij over de Amerikaanse cultuur (tja, toch best interessant) en af en toe vertel ik ze dat in Nederland iedereen* gewoon wel een ziektekostenverzekering heeft en dat dat prima werkt**.

* nou ja, bijna iedereen. ** nou ja, bijna altijd

Ik deed twee eerdere jaren mee, in december 2010 en in 2011. In beide jaren kon ik de mede-redditor (zo heet je als je op reddit schrijft en reageert) een beetje “stalken” door te kijken over wat voor soort dingen hij of zij praatte op reddit. Ik vond het interessante mensen en  zorgde dan altijd voor een cadeautje dat bij die persoon paste. Beide keren viel het cadeautje dat ik terug kreeg (trouwens niet van dezelfde persoon als aan wie ik een cadeau gaf) een beetje tegen, vergeleken met wat ik opgestuurd had. Een keer kreeg ik bijvoorbeeld voor 4 euro of zo aan lego. De andere keer kreeg ik trouwens wel twee paar lekkere zachte warme sokken. Dat moet je natuurlijk niet onderschatten. Bovendien deed ik aan de internationale variant mee en betekende dat bijna altijd dat ik dure verzendkosten moest betalen. In 2012 deed ik (dus) maar niet meer mee.

Dit jaar zag ik in november de aankondiging weer voorbij komen. En ging ik weer mee doen. Wie weet was het wel weer eens leuk. Helaas ‘trok’ ik dit jaar iemand die weinig actief is op reddit. Haar laatste post op reddit is van zes maanden geleden en ging er over, dat ze werk zocht. Daarnaast had ze nog wel aangegeven dat ik op haar website kon kijken, en dat was maar een gelukje, want daar had ze het over haar beroep als fotograaf. Helaas vond ik de foto’s die ze op haar website laat zien, nogal tegenvallen. Ik zat echt met een hand voor m’n mond naar die website te kijken: Oh, wat errug! Ik vrees dat ze niet erg getalenteerd is. Kortom, ik heb met haar eigenlijk geen klik. Ik kan ook moeilijk een klik krijgen met een commercieel bedoelde website en een enkele post op reddit over werk zoeken.

Uiteindelijk… Heb ik voor haar een boek gekocht via amazon.com (met dus lokale verzendkosten, dat scheelt een hoop) van een fotograaf die in het boek over de kneepjes van het vak vertelt en tips en adviezen geeft. Hopelijk kan het haar toch iets inspireren of verder helpen. En hopelijk (want wie weet is ze hartstikke aardig en dan wil ik haar dag niet verpesten) leest ze er niet mijn toch wel aanwezige kritiek in van “Jeetje, heb je drie jaar lang een fotografieopleiding gevolgd, kun je er nog niets van. Hopelijk helpt dit nog een beetje, anders vrees ik het ergste voor je carrière…”.

Ze heeft het cadeautje nog niet gekregen, het komt vandaag, of net na de feestdagen, aan. En nu zit ik te twijfelen. Ik zou daarnaast ook nog een cadeaubon voor Kiva op kunnen sturen. Eigenlijk is dat dan, om mijn schuldgevoel over het weinig boeiende andere cadeautje af te kopen. Maar misschien moet ik die $25 van de Kiva-cadeaubon maar gewoon zelf houden of ooit aan iemand anders, die het meer verdient (omdat hij of zij bijvoorbeeld wel zich laat leren kennen), geven.

Wat vinden jullie?

(En PS. Soms word je ook gewoon in de maling genomen en stuurt degene die jouw lootje heeft getrokken, je niets of iets ergs. Dit jaar heb ik mijn cadeautje nog niet gekregen. Ik ben benieuwd of het nog komt. Aan de andere kant had dit jaar ook Bill Gates mij kunnen trekken, maar helaas, iemand anders was de gelukkige.).

Indexbeleggen

Vandaag ga ik een boek over indexbeleggen (namelijk het boek “De schitterende eenvoud van Indexbeleggen” door Jacques Wintermans, uit 2009; informatie is ook hier te vinden) terugbrengen naar de openbare bibliotheek. Het was geen gemakkelijk boek, en het heeft me een paar weken gekost om er helemaal doorheen te komen; maar het heeft me wel aan het denken gezet over beleggen.

Op dit moment beleg ik in een indexfonds (indexfondsen beleggen passief door een bepaalde index op de voet te volgen; ze kopen dan alle, of een representatief aandeel, van de aandelen die in een bepaalde index vertegenwoordigd zijn, en ook in de verhouding waarin ze in die index zitten).

Maar ik beleg ook in een aantal actief beheerde fondsen (ik koop aandelen van dit fonds, en het fonds koopt dan met het geld van alle inleggers aandelen waarvan de fondsbeheerders denken, dat die het wel eens goed zouden kunnen gaan doen. Aan- en verkoopbeslissingen van de aandelen in het fonds worden door die fondsbeheerders gemaakt). De kosten die genoemd worden (de TER of total expense ratio) zijn voor die actief beheerde fondsen bijvoorbeeld 0,95% per jaar en 1,25% per jaar. Maar dit boek wees mij er op, dat er daarnaast nog meer kosten kunnen zijn, namelijk de kosten van het aankopen en verkopen van aandelen en obligaties door het fonds. Die kosten worden niet apart benoemd, maar worden gewoon in de koers van het fonds verwerkt. En wat schetste eigenlijk mijn verbazing: de aandelenfondsen die ik heb, kopen en verkopen 100% van hun aandelen per jaar (deze informatie vond ik in de prospectus). Dus elk jaar verversen ze als het ware hun hele inhoud; gemiddeld houden ze een aandeel maar een jaar vast. En dat kost mij geld aan aankoop- en verkoopkosten. Waarschijnlijk kost mij dit ook nog zo’n 0,8% per jaar op mijn totale vermogen in dat fonds. En ik denk echt niet, dat het zo vaak handelen erg zinnig is: goede aandelen blijven toch wel langer goed dan een jaartje?

Het boek maakt ook nog een behoorlijk sterk punt voor het feit dat actief belegde fondsen waarschijnlijk niet meer opleveren dan indexfondsen. En dat terwijl er dus wel meer kosten zijn.

Tenslotte wijst het boek er op dat jaarlijks terugkerende kosten op de lange termijn je heel wat geld kunnen kosten. En vooral dat zette me een beetje aan het denken. Want het verschil tussen 1,25% kosten en 0,6% kosten lijkt misschien niet groot, maar als die kosten elk jaar terugkomen, dan wordt het verschil na een jaar of 20 wel echt groot. Woekerpolissen waren ook zo goed in het afromen van “slechts enkele procenten” aan kosten, en kijk hoe erg dat mis kan gaan. Natuurlijk is 1,25% of 2% kosten nog heel wat anders dan wat sommige woekerpolissen aan “kosten” afschreven, maar toch…

Het boek is wel geschreven door iemand die mede-oprichter is van Meesman Index Investments. Dus hij heeft er ook wel baat bij om het verhaal zo positief mogelijk te brengen. Meer enthousiastelingen = meer klanten voor zijn bedrijf. Maar natuurlijk is hij niet de enige persoon die indexbeleggen promoot. Daarom breng ik het boek nu terug naar de bieb, en ga er nog eens wat langer over nadenken.

Salaris binnen

Gisteren kwam mijn salaris binnen. Het is altijd een paar dagen eerder in december. Grootste nadeel: het duurt langer voordat het volgende salaris binnenkomt 🙂 .

Het was trouwens ook zo’n 100 euro meer dan wat ik berekend had van tevoren, dus ik wacht met smart op het salarisstrookje dat altijd een paar dagen later per post binnenkomt. Waar komt dat extra geld vandaan, en is er geen foutje gemaakt?

En oh ja, heel veel mensen zullen deze maand hun eindejaarsuitkering krijgen (gefeliciteerd daarmee, ik vond dat ook altijd leuk), maar die zit voor mij vanwege mijn onregelmatige uren al elke maand in mijn salaris verwerkt, ze doen dan gewoon elke maand een bepaald percentage bovenop je salaris. Dus voor mij was dit een ‘gewoon’ salaris.

Omdat ik recent ook de ziekenfondspremie voor 2014 (een ruime 1000 euro) heb overgemaakt, is mijn banksaldo toch nog lager dan vorige maand na het binnenkomen van mijn salaris. Dat vind ik een beetje deprimerend, maar ja, natuurlijk is die premie belangrijk en nu betalen scheelt een paar procent op het totaalbedrag. 

Een gedeelte van het salaris ging naar de spaarrekening, en van de rest moet ik het dan maar weer volhouden tot 24 januari of zo…