Voor- en nadelen van pensioenbeleggen voor mij

Ik heb dus weer gekozen om wat geld in te leggen in mijn pensioenbeleggingspotje. Daarmee maak ik gebruik van de jaarruimte die ik nog had. Maar daar tegenover staat, dat ik het geld tot mijn officiële pensioenleeftijd niet meer aan mag raken. En officiële pensioenleeftijd, dat kan 67 jaar zijn, 70 jaar, of wie weet, nog wel ouder.

Ik ben er eens even aan gaan rekenen. Ik ben nu 37 jaar. Stel dat de pensioenleeftijd op 72 jaar komt, dan mag ik nog 35 jaar niet aan dit geld komen. Maar de voordelen zijn: ik hoef er geen inkomstenbelasting over te betalen nu, en ik betaal er nu geen vermogensbelasting over.

Stel dat de groei gemiddeld vier procent per jaar is, na inflatie, voor die komende 35 jaar. In het pensioenpotje groeit 100 euro dan door naar 395 euro (ik gebruik even een gratis compound interest calculator zoals je die online kunt vinden). Als je het dan laat uitkeren, moet je er misschien 42% belasting over betalen (misschien minder, misschien meer, wie weet hoe dat tegen die tijd is). Bij 42% belasting hou je dan 230 euro over na belasting.

Buiten het pensioenpotje zou je beginnen met 58 euro, de rest heb je dan al afgedragen aan inkomstenbelasting. Ik ga uit van dezelfde groei van 4%, maar daar moet 1,2% van af, in mijn geval, want ik betaal vermogensbelasting. Dan hou je dus een jaarlijkse groei over van 2,8%. Het eindresultaat is dan 152 euro, dit is natuurlijk al na belastingen. Toch veel minder rendement dus, en ik denk met name doordat het pensioenpotje beschermd is tegen de vermogensbelasting.

Dus ik kan veel meer groei krijgen, als ik het geld beschermd binnen het pensioenpotje laat groeien. Voor mij is dat de moeite waard.

Het wordt op een gegeven moment misschien niet meer de moeite waard. Stel dat je al je geld wegstopt voor na je officiële pensioenleeftijd, en dat je dan meer zult hebben dan je uit kunt geven, en vóór die tijd heb je te weinig en is het sappelen. Dat is zonde. Ik zie dat voor mijn vriend op een gegeven moment belangrijk worden, hij heeft een eigen bedrijf en mag dus zelf beslissen of hij spaart voor later en hoe. Daardoor zou hij op een gegeven moment teveel geld weg kunnen leggen voor later, en te weinig overhouden voor nu. Op dat punt is hij nog niet, hoor, hij mag best nog wat jaren flink inleggen, maar op een gegeven moment mag het ook ophouden.

Ook ben je afhankelijk van de overheid en van wetten: wat wordt de officiële pensioenleeftijd? Hoe verandert de vermogensbelasting door de tijd heen? Wat is het percentage inkomstenbelasting wat je straks gaat afdragen? Hoe mag je straks aan dat geld komen, wat je toch zelf bij elkaar gespaard hebt?

Maar voor mij, voor deze kleine bedragen, doe ik het graag. Een beetje wegleggen voor later, nu minder inkomstenbelasting betalen, en dan tegen die tijd een leuk extraatje. Het geld blijft overigens ook altijd van mij, dus stel dat ik de officiële pensioenleeftijd niet zou halen, dan gaat het naar mijn erfgenamen. Ook fijn.

Ingelegd in pensioenbeleggen

Vrijdag heb ik weer opdracht gegeven voor inleg in pensioenbeleggen. 450 euro gaat er nu naartoe, dat is de volledige reserveringsruimte die ik toch nog over had, ook al dacht ik eerder van niet (oeps), en al een deel van de jaarruimte van 2016. Later stort ik misschien nog wat bij, maar ik weet mijn precieze jaarruimte voor 2016 nog niet, omdat de definitieve factor A van mijn pensioenfonds over 2015 nog niet bekend is.

In totaal heb ik daardoor nu in 2013, in 2014 en nu dus in 2016 drie keer 450 euro gestort in een pensioenbeleggingsfonds. Stel dat ik in de komende twintig jaar nog eens tien keer zo’n storting mag doen en ook doe, en stel dat deze beleggingen groeien met gemiddeld 4% per jaar (na inflatie), dan zit er over twintig jaar 10.000 euro in dit potje. Dat is niet superveel, natuurlijk, maar wel een leuk extraatje tegen de tijd dat ik met pensioen ga (wat overigens nog eens tien tot vijftien jaar later is), en tot die tijd staat het opzij en hoef ik er ook geen vermogensbelasting over te betalen.

Met de 1400 euro die er nu in zit (want de eerste 450 euro is al gegroeid naar 500 euro, de tweede inleg is helaas weer grotendeels terug bij af), en de aanname van 4% groei over de komende twintig jaar, heb ik in totaal straks al 3000 euro. Ook al een leuk zakcentje.

Belastingaangifte – beetje balen

Onze accountant stuurde vorige week zijn voorstel voor de belastingaangifte. Inmiddels hebben we er voor getekend, dat ‘ie hem zo in mag dienen.

Toen ik de papieren inleverde, schreef ik dat ik schatte dat ik uit zou komen tussen 100 euro betalen en 100 euro terugkrijgen.

Het blijkt dat ik nog 100 euro aan inkomstenbelasting moet betalen, en daarnaast blijkbaar ook nog 180 euro aan de bijdrage zorgverzekeringswet. Op dat laatste had ik niet gerekend, maar ja, inderdaad, dat hoort er ook bij.

Gelukkig kan ik dat allemaal prima betalen, natuurlijk. En deze bijbetaling is ook alleen maar nodig, omdat ik vorig jaar geld bijverdiende waar ik nog geen belasting over betaald had. Ik bedoel maar: van de (bij)verdiende euro’s mag ik er dus een paar niet houden, maar dat was ook wel te verwachten.

Ook heb ik vrijdag geld overgemaakt naar mijn pensioenbeleggingsrekening, en omdat ik jaarruimte én reserveringsruimte heb (zie hier), zal ik dat bedrag dan volgend jaar weer van mijn inkomsten af kunnen trekken en krijg ik dan weer geld terug.

Ik baal een heel klein beetje, maar het komt dus allemaal wel goed.

Salaris binnen

Gisteren kwam mijn salaris weer binnen. Een mooi bedrag, ook al is het deze keer maar “gewoon” een basissalaris. Het was ongeveer 2700 euro, inclusief reiskostenvergoeding. Ik had eigenlijk maar 2500 euro verwacht, dus dat was mooi meegenomen. Ik hoop en denk dat ik dit basissalaris dan ook vanaf nu in de meeste maanden ga verdienen, aangezien ik afgesproken heb dat ik geen overuren werk dit jaar.

Alleen in mei en in december is het dan natuurlijk meer, vanwege het vakantiegeld en de eindejaarsuitkering.

Het salaris zou eigenlijk pas vandaag binnenkomen, maar het kwam dus gisteren al. Ik ben daar wel blij mee, want nu kunnen alle automatische incasso’s vandaag en morgen gewoon plaatsvinden. Hopelijk is dan alles voor het paasweekend weer op z’n goede plek (op de spaarrekening, op de beleggingsrekening, enzovoort).

Fijne dag allemaal!

 

 

V&D winkels volgende week even open

Ik las op nu.nl dat komende week de meeste V&D locaties een dag open zullen zijn, woensdag, donderdag en/of vrijdag. Dit is om nog zoveel mogelijk van de voorraad te verkopen. Er is tijdelijk verkooppersoneel gevonden, soms zijn het mensen die er gewerkt hebben.

Misschien ga ik nog wel even kijken of er iets voor mij tussen zit.Nog een goede reistas, of wat notitieblokken en schriften. Uitkijken dat ik er niet teveel van koop, want stapels tot het plafond heb ik natuurlijk niet nodig.

Natuurlijk is het faillissement heel treurig voor heel veel medewerkers van de V&D. Ontslagen worden, om wat voor reden dan ook, grijpt vaak erg in op iemands leven. Hopelijk lukt het de meesten van hen om hier overheen te komen en hun leven weer opnieuw goed en aangenaam in te richten.

Ik werk nog een jaar 28 uur per week

Ik heb een vast contract voor 20 uur per week werken. Maar vorig jaar heb ik daar bovenop een tijdelijk contract gehad voor 8 extra uren. Een totaal dus van 28 uur/week. In februari sprak ik met mijn directe leidinggevende over het komende jaar (om de een of andere reden loopt het jaar van maart tot februari). Ik ga voor nog een jaartje 28 uur per week werken.

Vorig jaar heb ik uiteindelijk, naar mijn berekening, zo’n 31 uur per week echt gewerkt. Ik heb die overuren uitbetaald gekregen. Daar bovenop kwam dan gemiddeld nog een uur of acht aan reistijd, omdat ik op verschillende locaties werk en met het openbaar vervoer of met de fiets reis.

Het beviel me maar matig, vorig jaar. Ik vond het veel, was soms moe en soms een beetje somber, of voelde me er door opgejaagd. Dat was ook wel de reden dat ik nu in aanloop naar het gesprek twijfelde over of ik überhaupt dit jaar wel meer dan twintig uur wilde werken. Uiteindelijk heb ik toch voor de financiën gekozen (want het scheelt wel aan inkomen, zeg!) en dus voor 28 uur per week. We hebben dit jaar wel afgesproken, dat ik wel echt maar 28 uur per week werk, gemiddeld. Maak ik in de ene week teveel uren, dan moet ik dat binnen diezelfde maand of in de volgende maand compenseren met vrije dagen.

De afgelopen week stond ik vrij weinig ingepland, namelijk voor twintig uur. Uiteindelijk werd er iemand ziek, dus toen werkte ik als nog vier uurtjes extra, dus 24 uur. Hiermee compenseer ik voor vorige week, toen ik 32 uur werkte. Het was afgelopen week echt lekker rustig, ik voel me nu dan ook weer enigszins uitgerust, en dan is het weekend nog maar net begonnen!

Ik hoop en denk dus, dat ik het dit jaar goed ga doen met 28 uur per week werken. Ook lichamelijk en geestelijk en zo.

(En ja, super lekker voor mij dat ik met 28 uur per week werken genoeg inkomen heb om van te leven én om van te sparen! Daar bof ik mee, dat weet ik ook wel.)

Boodschappen thuis afgeleverd

Gisteren heb ik eens boodschappen thuis laten bezorgen. Ik was de hele dag vrij, dus ik kon thuis blijven, en ik wilde het wel (weer) eens proberen.

De ervaring is best redelijk. Heerlijk om flessen cola, wasmiddel, wc-rollen gewoon thuis afgeleverd te krijgen in plaats van ze altijd lopend naar huis te “sjouwen”. We hebben nu dus ook weer een heel mooi voorraadje.

Ook vond ik het fijn om op zondag in alle rust ’s avonds boodschappen te doen online. Ik deed er wel een half uurtje over, waarschijnlijk gaat dat veel sneller als je eenmaal een lijstje hebt, maar zittend op de bank was het geen straf.

Ik bestelde ook een paar dingen die ik wel eens in een grotere supermarkt had gezien, maar die in onze plaatselijke supermarkt toch al niet te krijgen zijn. Bijvoorbeeld de lavendelgeur van de Mr Muscle wc-luchtverfrissers. Dat is onze favoriet, maar die heb je bij onze lokale winkel niet.

De nadelen? De kosten natuurlijk. Het feit, dat er een minimum-bestelbedrag is, wat ik niet elke week zou kunnen halen. Er liggen nu twee kratjes onder de trap waar ik statiegeld voor heb betaald en die dan nog weer eens terug moeten. En tenslotte: je moet er echt voor thuis blijven, totdat ze geweest zijn.

Soms wegen die nadelen op tegen de voordelen. Maar soms ook niet. Volgende week heb ik bijvoorbeeld een drukke werkweek, en dus geen tijd om thuis te blijven om op een bestelling te wachten. En waarschijnlijk heb ik dan ook nog zoveel dingen over van deze week, dat ik het minimaal vereiste bestelbedrag niet haal. Dus die kratjes liggen nog wel een paar weken onder de trap. Maar ik denk dat ik dit wel af en toe ga doen, online bestellen, want het kan toch wel handig zijn.

Opruimen administratie: alles vóór 2008 is weg!

Ziezo. Dat ruimt op, zeg!

Ik had op zolder een rijtje klappers staan: eentje met belangrijke papieren van 1997 tot 2006, eentje met papieren van 2007 t/m 2011, eentje met papieren van 2012 en 2013, en eentje met het papierwerk van 2014. Zoals jullie misschien ook wel zien, raken de klappers naarmate ze ouder zijn, al steeds wel iets meer samengeperst. Ik dun het geheel elk jaar wel een beetje uit, en zo zat in de oudste klapper alleen nog het echt belangrijke papierwerk van bijna tien jaar.

Zát, ja. Want die klapper is nu toch helemaal opgeruimd geraakt, in een ochtendje. Ik had gisteren vrij en heb het hele ding doorgewerkt. Nu heb ik een groot aantal van die papieren ingescand (die met emotionele waarde) en daarna weggegooid of versnipperd (al naargelang de inhoud). Slechts een paar blaadjes, waaronder mijn officiële afschrift van mijn diploma, mochten nog mee, die zijn naar de klapper voor 2007 t/m 2011 verhuisd. Die zal ik nu moeten hernoemen naar “alles t/m 2011” of zo… 🙂

Ik zocht het nog maar weer eens op: de belastingdienst kan je, als particulier, nog vijf jaar lastig vallen met vragen over je aangifte. Dat is trouwens geloof ik vijf-jaar-nadat-de-definitieve-aanslag-over-een-bepaald-jaar-binnen-is, om het maar even moeilijk te maken. Dus voor alle zekerheid laat ik nu het papierwerk van 2008 en later nog maar met rust. Dat komt de volgende grote ronde wel. Ergens in 2019 of zo.

Spaarpercentage (savings rate)

Tja, de savings rate. Zoekend naar een Nederlandse vertaling (spaarpercentage? Bespaarpercentage?) kwam ik al uit op een blog van Hypotheekweg over hetzelfde fenomeen.

Grofweg is het: welk deel van je inkomsten geef je niet uit?

Maar als je dat dan precies gaat invullen, wordt het soms wel moeilijk. Wat zijn precies je inkomsten? Is de groei van je beleggingen inkomen? En kijk je naar je bruto- of je netto-salaris? En soms ook: wat is sparen? Is een schuld aflossen sparen? (Ik vind van wel). En is het dan ook sparen, als je beleggingen in waarde gestegen zijn en je die extra waarde niet opneemt maar gewoon in de beleggingen laat zitten (Ik tel dit niet mee als sparen). Als je spaart, om het volgend jaar allemaal uit te geven (aan bijvoorbeeld een bruiloft of grote vakantie), is dat dan echt sparen?

Misschien hangt het ook er van af, waarom je je spaarpercentage wil weten. Ik wil gewoon graag weten, of het me lukt om een groot deel van mijn inkomsten niet uit te geven. Dus geldt als inkomsten: mijn salaris en mijn bijverdiensten, waarbij een bedrijf of persoon mij betaalt voor verrichte werkzaamheden. En dus niet winst op mijn beleggingen, of gekregen spaarrente. En ik tel mijn netto salaris, want dat is wat ik in handen krijg. Over het jaar heen kan/moet ik dan wel de belastingteruggave ook meetellen bij inkomen, anders heb ik niet mijn echte netto salaris gebruikt in de berekening.

En bij sparen tel ik het deel van het geld wat ik niet uitgeef, en wat dus ofwel naar de spaarrekening gaat, ofwel naar beleggingen. Zou ik een schuld hebben zoals een hypotheek, dan zou ik het deel van mijn betalingen meetellen dat er voor zorgt dat de schuld lager wordt. Maar ik heb geen schuld, dus dat maakt het voor mij een makkelijkere berekening.

Als ik het spaarpercentage van één maand bereken, dan zitten daar grote schommelingen in. De ene maand krijg je je vakantietoeslag, en dan kun je makkelijk veel sparen. De andere maand krijg je een basis-salaris en moet je bijvoorbeeld een jaarlijkse verzekeringspremie betalen. Maar over het jaar heen krijg je uiteindelijk toch een percentage dat ergens voor staat, en dat je dan ook kunt vergelijken met bijvoorbeeld je spaarpercentage van het vorige jaar.

Update jaardoel afvallen

Eh… Had ik gezegd dat het het belangrijkste doel dit jaar zou zijn, en dat alles er voor zou moeten wijken? Nou, is dat toch mooi even niet gelukt deze maand. Werk kwam er tussendoor, en bovendien een winterdipje. En wat is dan lekkerder dan chocolade eten?

In februari ben ik twee kilo aangekomen, helaas. Dus terug bij af.

Maar… dat gaan we in maart anders doen!

De lente komt er aan, en daarmee word ik weer een stuk vrolijker en actiever, daar moet ik maar mooi gebruik van maken. De komende weken is mijn werkschema wat rustiger, en ga ik dat simpelweg ook zo houden. (Als er zieken komen, dan zal iemand anders vast dat wel op willen vangen, inmiddels zijn er een aantal nieuwe medewerkers die vast blij zijn met een extra uurtje hier of daar).

Het blijft moeilijk. In principe is afvallen heel simpel, gewoonweg minder eten dan wat je verbrandt/verbruikt. Maar de praktijk is wat weerbarstiger – het is wel simpel, maar niet gemakkelijk. Anders was niemand dik, natuurlijk. Ik ga er weer voor.