Maandelijks archief: augustus 2012

Spaarolifantje en sociale netwerken

Vorige week zei ik tegen een vriend: “Weet je, misschien wil ik wel weer een baan met vaste werktijden”. Gisteren kreeg ik een sms-je: kun je samen lunchen? Dat kon ik, en ik hoorde dat er een leuke vacature is bij een bedrijf dat hij kent. Tweederde van de beoogde werkzaamheden heb ik al eens eerder gedaan, eenderde is nieuw en een beetje spannend, maar ook wel weer een uitdaging.

De directeur van dat bedrijf(je) zou het erg op prijs stellen als ik een LinkedIn account had. Dat had ik nog niet, maar die heb ik dus nu wel gemaakt. Meteen weer een stukje zichtbaarder op internet (en dat heb ik eigenlijk liever niet, waarom denk je dat ik als Spaarolifantje blog? Maar ja…). Er kwamen ook allerlei connecties naar voren die ik niet zelf opgegeven had, en die ze dus wel via via achterhaald moeten hebben daar bij LinkedIn. Op sommige heb ik ja gezegd, met andere hoef ik niet zo nodig meer contact te hebben, dus die laat ik liggen (dat zijn toch ook geen ‘connecties’ waar een bedrijf eventueel wat aan heeft als ze mij inhuren).

Toch effe surfen wat er van mijn jeugdliefde geworden is…

(En morgen misschien meer over die baan…).

Reacties uitgeschakeld voor Spaarolifantje en sociale netwerken

Opgeslagen onder Geen categorie

Spaarolifantje en kleine klusjes

Het was een beetje klusjesdag gisteren. Een wasje, de boekhouding, reparateurs bellen.

Ik heb geregeld dat er binnenkort een schoorsteenveger komt.De schoorsteen is nu 1,5 jaar niet geveegd en voor een kleine 20 euro is het maar weer gebeurd. Minder risico op schoorsteenbrand, naar ik begrijp. De schoorsteenveger komt voordat men het dak gaat repareren.

Ik ben ook bezig een onderhoudscontract voor onze CV-ketel aan te vragen, dat ding is al een paar jaar (!) niet meer gecontroleerd behalve door een loodgieter die gas rook (!) en wat leidingen vervangen heeft. Niet echt een houdbare situatie vind ik. Het onderhoudscontract is bij een bedrijfje dat aan onze energiemaatschappij verbonden is. Het minimumcontract kost 12 euro per jaar en dan kun je ze altijd bellen voor onderhoud of reparatie. Ik denk dat we dat gewoon maar doen, zijn we van het gezeur af én voel ik me weer wat veiliger in huis. Ze moeten me alleen nog even terugbellen…

Ik heb een meneer gevraagd om naar onze was/droogmachine te komen kijken. Ik hoop dat deze het probleem met het wasdrogen op kan lossen, zodat de wasmachine nog weer een paar jaartjes mee kan. Ik schrok best wel toen ik zag hoeveel een nieuwe kost!

Tenslotte heb ik besloten dat ik over drie weken een nieuwe bureaustoel mag kopen als ik niet over mijn budget heen ben gegaan en er nog minimaal veertig euro in de pot “onvoorziene kosten” zit. Samen met veertig euro van de volgende maand moet dat dan toch een redelijk bureaustoeltje opleveren. Met leuningen, want ik denk dat ik die met name mis bij mijn huidige bureaustoel.

3 reacties

Opgeslagen onder Doelen, Geld en besparen

Spaarolifantje en haar werkkamer

Op de eerste etage van ons huis zijn twee kamers die dienen als opslagplek, wasdroogplek en als “kantoortje” voor mij. Er staat een tafel met een computer er op, tweedehands gekregen van mijn vriend toen hij een nieuwe kocht. En een bureaustoel erbij, óók tweedehands gekregen toen hij een nieuwe kocht.

En nu “het probleem”: het beeldscherm heeft wat losse contactjes, waardoor soms een kwart van het scherm, rechtsonder, zwart blijft. Een beetje rammelen en duwen verhelpt dat tot nu toe meestal wel. Maar ik zit natuurlijk te wachten tot het definitief uitvalt, en daarmee raak je bijvoorbeeld ook het klokje en een paar knoppen kwijt, in mijn windows-versie dan (ik zit me te bedenken dat ik de taakbalk natuurlijk ook nog naar links of naar boven kan verplaatsen, maar ben ik daartoe bereid?). De bureaustoel valt langzaam uit elkaar en zit eigenlijk gewoon niet lekker. Ik merk dat ik vaak liever op de bank hang met mijn laptop, dan dat ik daar ga zitten. Zonde van een eigenlijk best mooie plek.

Van het weekend al eens rondgesurft voor een nieuw beeldscherm. Het hoeft niet groot, het hoeft niet fancy, als het het maar gewoon doet, en liefst minimaal de komende paar jaar. Het lijkt er op, of ik voor 100 euro wel iets kan vinden. De bureaustoel wordt misschien moeilijker, ik denk dat het heel persoonlijk is, wat je lekker vindt zitten. Nou moet ik zeggen dat ik op de diverse werkplekken die ik heb, altijd prima zit. Maar toch is het waarschijnlijk verstandig om een bureaustoel uit te proberen voor je ‘m koopt. Niet online kopen dus.

Het grootste probleem is nu eigenlijk nog: wanneer ga ik ze kopen? Ga ik het beeldscherm pas vervangen, als het definitief stuk is? Hou ik het nog even uit met de stoel? Er is genoeg spaargeld, maar dat is eigenlijk niet hiervoor bedoeld. Ga ik er nog een apart potje voor maken, en zo ja, hoeveel stop ik er dan in per maand? En probeer ik dan het geld ergens anders uit te sparen (snoep, huishoudbudget en/of uitgaan?), of komt het gewoon uit mijn salaris?

Mij  aarzeling komt waarschijnlijk voort uit het feit dat er nog niets echt stuk is. Op de stoel kun je zeker nog zitten, geen ontkennen aan, en met wat gehannes doet het beeldscherm het ook nog. Dus het voelt als een luxe-uitgave om het nu al te vervangen.

PS. Onze wasdrogercombi wast nog wel, maar droogt niet meer zo goed. Ook geen ramp want aan de lijn droogt het ook wel. Maar misschien daar eerst geld aan besteden, door een reparateur te laten komen die hopelijk meteen het probleem ontdekt en kan verhelpen?

2 reacties

Opgeslagen onder Geld en besparen

Spaarolifantje en kosten van “ons” koophuis

Een tijdje geleden wilden we gaan verhuizen ivm een mogelijke erg leuke baan voor mijn vriend (die helaas niet door ging). Ik maakte toen een overzicht van alle kosten van zijn koophuis en er kwam zelfs al een makelaar praten over de verkoop er van.

Het huis werd half 2006 gekocht, hij woont er dus nu zes jaar. Het huis werd gekocht voor 221.000 euro, dit is inclusief de overige aankoopkosten van een huis. Hij sloot voor dit bedrag een spaarhypotheek af met een vaste rente van 4.1% . Inmiddels heeft hij 24.000 op de bijbehorende spaarrekening ingelegd. De makelaar schatte dat het huis 190.000 euro op zou brengen vanwege het instorten van de huizenmarkt (helaas) en wat achterstallig onderhoud. Als hij het huis dus nu zou verkopen, zou hij nog 7.000 euro aan de bank moeten bijleggen (namelijk 221.000 min 190.000 en min de 24.000 van de spaarrekening).

Verder heeft hij in de loop van die ongeveer zes jaar ongeveer 52.000 aan hypotheekrente betaald, waarvan dan weer ongeveer 22.000 terugkwam vanwege de hypotheekrenteaftrek; dus eigenlijk heeft hij 30.000 euro betaald daaraan.

Toendertijd betaalde hij nog ongeveer 6000 euro om de schoorsteen en de badkamer te laten repareren en in de loop van die tijd zal hij ook nog ongeveer 1000 euro aan andere kosten hebben gemaakt voor het onderhoud van het huis.

Kortom: stel dat we het huis nu zouden verkopen, dan zou mijn vriend 24.000 (inleg spaarrekening) + 30.000 (betaalde hypotheekrente na aftrek) + 7000 (onderhoud huis) + 7000 (waarschijnlijke restschuld te betalen aan de bank) = 68.000 euro hebben betaald voor zes jaar woongenot in dit huis.

Ook al leven we dan nu in een tijd waarin huizen helaas niet in waarde stijgen, dan nog valt de “schade” me nog mee, gemiddeld minder dan 1000 euro per maand betalen voor het wonen in een leuk rijtjeshuis op een aantrekkelijke lokatie* is wel te doen, ik denk dat veel huurders dat ook betalen, in ieder geval op de vrije markt.

Mochten we hier nog een tijd blijven zitten, dan kun je hopen dat je geen restschuld meer overhoudt, en bovendien kun je hopen dat de waarde van het huis toch weer stijgt, als de huizenmarkt weer aantrekt. Je gemiddelde kosten per maand dalen daardoor dan weer.

*Nee, dit is geen verkooppraatje 🙂

Reacties uitgeschakeld voor Spaarolifantje en kosten van “ons” koophuis

Opgeslagen onder Geld en besparen

Spaarolifantje en het dak

Vrijdag nam mijn vriend de beslissing over wie het dak gaat repareren. Hij had bij de beslissing de hulp ingeroepen van een meneer die de woonkeuring ook ooit had gedaan, omdat hij die meneer vertrouwt. Daarna waren er drie bedrijven komen kijken en een offerte komen uitbrengen. De offertes waren voor 1500, 5000 en 6000 euro.

De meneer van de offerte van 1500 euro snapte waarschijnlijk niet hoeveel er moet gebeuren, dus dat is ook geen goed teken voor een goede reparatie. Zijn offerte beschreef ook maar heel vaag wat hij van plan was. Dus die valt af. Uiteindelijk gaan we zelfs voor de meneer die 6000 euro vraagt, onder andere omdat die een goede deskundige indruk maakte en omdat hij weinig “stelposten” in de offerte had, wat blijkbaar is “stel dat blijkt dat dit ook nog moet gebeuren, dan bereken ik daar nog wat meer voor”. Nee, bij hem was het meeste dus al beschreven en is het eindbedrag dus al inclusief die dingen. Ook had de meneer die de offerte van 5000 euro deed al staande op ons dak gezegd dat het dak bij onze buren er goed uit zag, en dat dak van onze buren is gedaan door de meneer van de offerte van 6000 euro.

Mijn vriend houdt daar wel van (zekerheid, en deskundigheid), dus hebben we voor dit bedrijf gekozen. Het bedrag is nog steeds veel lager dan wat we een paar maanden geleden dachten dat het zou gaan kosten (15.000 euro of zo?). Ik hoop natuurlijk van harte dat onze eerste goede indruk van dit bedrijf zal blijken te kloppen.

Vannacht regende het veel en werd ik wakker van een raar getik. Jawel, er is weer een lekje bijgekomen: nu lekte het ook op de slaapkamer. Gelukkig niet heel hard, dus we hebben er een handdoek onder gelegd en zijn verder gaan slapen. Maar het blijkt dus echt hoog tijd te zijn dat er iets aan gaat gebeuren.

Omdat er toch een stellage moet komen te staan voor het dak, gaan we meteen aan een buitenschilder vragen om de ramen op de eerste etage en de dakkapel (de tweede etage) te schilderen. Ik hou namelijk best van schilderen (ahem), maar voor geen goud ga ik een ladder op om op tweehoog een raam te schilderen. Ik heb namelijk hoogtevrees en ik ben ook nogal onhandig, dus misschien niet geheel onterecht dat ik gevaarlijke situaties maar vermijd. Dus dat laten we ook maar even aan een professional over. Ook hiervoor moeten we nu nog offertes gaan aanvragen en een schilder gaan kiezen, maar hopelijk gaat dat wel sneller.

Ergens in september moet dit gaan gebeuren en leven we waarschijnlijk een week of wat in de chaos. We zullen zien…

2 reacties

Opgeslagen onder Geld en besparen

Spaarolifantje in Leiden

 ImageHet was leuk, gisteren in Leiden. Op de boot hadden ze nu wel een microfoon en vertelde de schipper af en toe wat we zagen, maar dat was helemaal prima. Ik kon er af en toe wat bij vertellen. Daarna op het terrasje van de V&D wat drinken en genieten van het prachtige uitzicht (zie de foto). Echt een leuke plek om gasten mee naar toe te nemen in Leiden, al is het in de hoogzomer soms wel moeilijk om nog een plekje te krijgen buiten. Schoonma nam de lift naar de vierde etage, de rest ging met de roltrap en het laatste stukje met de trap.

Reacties uitgeschakeld voor Spaarolifantje in Leiden

Opgeslagen onder Geen categorie

Spaarolifantje gaat op stap

… met de schoonfamilie, maar dat mag de pret niet drukken. Morgen gaan we een dagje Leiden doen met z’n allen. Schoonzus en schoonbroer gaan eerst nog naar een museum dat hen erg interesseert, later komen wij en schoonouders erbij (die moeten eerst uitslapen en een eind reizen) en gaan we met een rondvaartboot.

Image

Ik vind de boot die vanuit het centrum van Leiden vertrekt altijd leuk. De keren dat ik mee was (nu alweer jaren geleden) werd er niets of nauwelijk iets gezegd over de stad, maar ik wist er genoeg van en kon zo mijn gasten toch wat vertellen, en samen konden we genieten van de stilte, van het varen en van de vele mooie uitzichten. Omdat schoonmoeder helaas wat slecht ter been is, zal zo’n rondvaart haar zeker goed bevallen, omdat ze dan niet hoeft te wandelen maar wel veel kan zien.

Daarna gaan we nog even in de hortus botanicus kijken. Daar kun je heel veel in rondwandelen, maar je kunt eventueel ook daar op een bankje gaan zitten en van het mooie weer en het uitzicht genieten.

Ik verheug me er op!

Reacties uitgeschakeld voor Spaarolifantje gaat op stap

Opgeslagen onder Geen categorie

Spaarolifantje: “Nog één keer en dan hou ik er over op, beloofd…”

Dan hou ik op over “de dood”, maar deze dingen moeten me nog van het hart. Met excuses voor diegenen voor wie deze blog net op het verkeerde moment komt of verdrietige herinneringen naar boven brengt. Sterkte.

Orgaandonatie na de dood

Naar mijn overtuiging heb je na je dood je organen niet meer nodig. Dus als iemand anders ze dan nog kan gebruiken voor een paar extra jaren levensgeluk, waarom niet? Ik vind het jammer dat we in Nederland niet zeggen “iedereen ouder dan 18 en wilsbekwaam is donor, tenzij die persoon “nee” heeft laten registreren”. Maar momenteel moet je het laten registreren als je wel orgaandonor wil zijn na je dood, en dat heb ik dus ook op mijn 18e keurig gedaan. Of je het nou met me eens bent, of juist niet: registreer je keuze. Ook de “nee”-keuze biedt wat meer houvast voor je nabestaanden.

De erfenis

Als je denkt dat er ook maar iets te erven valt van jou, ga dan na of de wettelijke erfgenamen ook degenen zijn aan wie jij wil nalaten. (Link naar de Nederlandse situatie). Is dit niet zo, of denk je dat je erfenis toch best ingewikkeld kan worden: op naar de notaris! Een geldig testament kost minimaal een paar honderd euro (dus vergeet ook niet meerdere notarissen om een prijsopgave te vragen), maar kan heel waardevol blijken na je dood.

De kinderen

Heb je minderjarige kinderen, denk er dan over na hoe ze groot gaan worden mochten jullie ouders allebei wegvallen. Je kunt via een testament of notariële akte een of meerdere voogden laten aanwijzen. Van tevoren overleggen met die personen is heel verstandig, want ze mogen ook weigeren natuurlijk, dus het lijkt me wijs van tevoren zeker te weten dat ze bereid zijn voor jullie kinderen te zorgen.

Voorkom “hoe zou ze het gewild hebben”

Dit is misschien niet voor alle mensen die nog midden in het leven staan en/of de dood heel eng vinden. Maar als je bepaalde wensen of gedachtes hebt over hoe jouw begrafenis (of crematie, zie je, dat is al keus één) moet zijn, leg die dan vast! Ergens waar je nabestaanden het ook (op tijd!) kunnen vinden. Eén mogelijke leidraad kan dit boekwerkje zijn wat ik jaren geleden al vond in een boekhandel: In geval van dood. Ik denk dat het voor nabestaanden een troost kan zijn om te weten dat de plechtigheid niet alleen mooi was, maar ook nog echt zoals jij het gewild zou hebben. (En natuurlijk kun je ook op sommige punten zeggen: “maakt me niet uit, kiezen jullie maar”).

 

Ben ik nog iets belangrijks vergeten?

Reacties uitgeschakeld voor Spaarolifantje: “Nog één keer en dan hou ik er over op, beloofd…”

Opgeslagen onder Geld en besparen

Spaarolifantje: uitgaven in augustus

Mijn salaris is weer binnen, twee dagen eerder dan verwacht. Maar mij hoor je niet klagen. Dus vanaf vandaag gaat mijn nieuwe maand in (“september” – jeetje, het is alweer bijna herfst). Ik heb elke maand een budget met verwachte uitgaven. Even kijken hoe ik me er aan heb weten te houden in de afgelopen maand.

Datum Soort uitgave Gepland bedrag Uitgegeven
25 juli levensverzekering (jaarbijdrage) 110 euro
25 juli e.v. reizen (OV-chipkaart) 100 euro 110 euro
25 juli e.v. kleding/kapsel 70 euro  0 euro
25 juli e.v. onverwachte/leuke uitgaven 75 euro  152 euro
27 juli voordeelurenabonnement (jaarbijdrage) 60 euro
28 juli naar huishoudrekening (voor boodschappen) 300 euro
28 juli bijdrage woonkosten 400 euro
28 juli ziektekostenverzekering 92 euro
28 juli goed doel 1 13 euro
5 augustus goed doel 2 50 euro
19 augustus mobiele telefoon 17 euro 34 euro
totaal 1287 euro 1321 euro

Een streepje in de rechterkolom betekent dus dat ik inderdaad zoveel heb uitgegeven als ik van tevoren verwachtte.

Ik heb dus 34 euro meer uitgegeven dan wat de bedoeling was. Ik had ingepland dat ik veel zou reizen (voor mijn werk) en dat klopte ook, ik had zelfs nog ietsjes meer euros nodig. Ik gaf deze maand helemaal geen geld uit aan kleding of aan mijn uiterlijk (kapper en zo), dat ben ik de komende maand weer wel van plan. In plaats daarvan waren er wel veel “onverwachte” uitgaven, zoals 45 euro aan cadeautjes en 70 euro aan diverse uitstapjes en etentjes en daarnaast ook nog wat geld voor snoep en voor een biebboete (domdomdom).
Ik betaal in principe 17 euro voor mijn telefoonabonnement, maar in juli ging ik ruim over het aantal minuten heen. Op 20 juli belde ik een uur lang met iemand (zegt de app op mijn mobiele telefoon die mijn gebruik bijhoudt). Rond de 25e juli merkte ik op de website van mijn telefoonprovider dat ik eigenlijk door mijn minuten heen zat, en toen moest ik nog een week. Ik heb wel geprobeerd om zo min mogelijk te bellen en dat zal misschien ook nog wel wat gescheeld hebben, maar toch belde (23x) en sms-te (10x) ik nog een aantal keren die week, en buiten de bundel tikt dat aardig aan. Ik ben er wel wat van geschrokken en deze maand let ik weer wat beter op en zit nu weer op schema om gewoon tegen het einde van de maand mijn beltegoed op te hebben, maar meer ook niet.

Over het algemeen een redelijke maand, al kunnen er zeker ook dingen beter. De komende maand verwacht ik minder uitstapjes en minder uitgaven. Maar… we zullen zien…

7 reacties

Opgeslagen onder Geld en besparen

Spaarolifantje en de overlijdensrisicoverzekering

He, jakkes, wat een onderwerp weer he? Maar in mijn omgeving zijn op dit moment een aantal ouders van vrienden ziek, en één zal er zeker komen te overlijden binnenkort, wat heel verdrietig is. Gelukkig zijn mijn vrienden allemaal volwassen en in staat om financieel voor zichzelf te zorgen, dus dat is het probleem niet. Aan de andere kant zijn ook veel van mijn vrienden, en mijn jongere familieleden, aan het kinderen krijgen. Schattige, lieve kinderen. Bronnen van vreugde en hoop, en zeer fotogeniek. Maar het zijn ook vreselijk afhankelijke kinderen, tenminste voor de komende 18 jaar of zo. Je moet er niet aan denken dat een van hun ouders overlijdt, maar bij mijn weten wordt er door meneer de dood geen rekening mee gehouden hoe hard jij eventueel nog nodig bent in dit leven.

Dus hoe naar de gedachte aan een eventueel overlijden ook is, en hoe graag je die gedachte ook wilt negeren (misschien uit een soort bijgeloof van “als ik het negeer, bestaat het ook niet”), toch moet je, zeker als jonge ouder, even stilstaan bij de mogelijkheid. Al is de kans dat je op jonge leeftijd overlijdt hier in Nederland gelukkig heel klein, je zult maar net die persoon zijn en een gezin achterlaten dat ook financieel nog zwaar op je leunde. (Over het emotionele leed heb ik het maar niet – vertel je naasten dat je van ze houdt, meer kun je niet doen).

Financieel leed kun je echter wel voorkomen. Door jezelf te verzekeren. Een overlijdensrisicoverzekering betaalt geld uit als je overlijdt, en dat geld kunnen je erfgenamen dan gebruiken om rond te kunnen  komen zonder jou. Het lijkt mij dat zo’n verzekering nodig is als:

1. Iemand afhankelijk is van jouw inkomen óf van jouw onbetaalde arbeid (dus ook thuisblijfmoeders dienen zich te verzekeren, want kinderopvang kost ook geld). Dit zijn vooral mensen met kinderen tot zeg 18-21 jaar. Maar mensen met een gehandicapt kind dat ouder is willen misschien ook wel verzekerd zijn/blijven. En als je een partner hebt die sterk afhankelijk is van jouw inkomen, dan wil je hem of haar misschien ook achterlaten met genoeg geld.

2. Je (nog) niet voldoende spaargeld hebt om het wegvallen van jou (en je inkomen/arbeid) helemaal op te kunnen vangen.

Je verzekert jezelf voor een bepaald bedrag en voor een bepaalde looptijd (meestal), en de jaarlijkse premie wordt berekend aan de hand van dat bedrag, en aan de hand van de kans dat je zult overlijden. Soms vraagt de verzekeraar om een medische keuring om dat overlijdensrisico beter in te kunnen schatten. Soms zullen ze mensen ook weigeren, of de premie verhogen als het risico bij jou hoger is.

De meeste mensen zullen NIET overlijden binnen de looptijd van hun verzekering. Als jij je verzekerd als je 30 en gezond bent en verzekerd wilt blijven tot je 50e (omdat je kinderen dan het huis uit zijn), dan is er een heel grote kans dat jij niet overlijdt in die periode. De premie kan daardoor redelijk laag blijven, omdat de verzekeraar maar in minder dan 5% van de gevallen hoeft uit te betalen. Ik heb bijvoorbeeld een verzekering met een looptijd van m’n 27e tot m’n 47e, voor een uitkering van 50.000 euro bij overlijden, met een premie van 98 euro per jaar of 8 euro per maand.

Als je een gezin hebt met jonge kinderen moet je ook goed nadenken over het bedrag dat je wilt verzekeren. Er wordt vaak geadviseerd om uit te gaan van het ergste geval: je sluit de verzekering af en de dag na het ingaan van de verzekering overlijd je (ah, wat naar). Hoeveel geld heeft je gezin dan nodig om financieel ongeschonden de volwassenheid/onafhankelijkheid te halen? Stel dat je denkt dat je gezin van 20.000 euro (netto) per jaar kan rondkomen in het ergste geval, en je kinderen zijn over 20 jaar allemaal onafhankelijk, dan kun je een bedrag van 400.000 euro als doel hebben. Of misschien wil je daar nog wel 50.000 euro bij optellen zodat je kinderen ook een vervolgopleiding kunnen volgen zonder problemen. Als je de partner bent die momenteel thuis blijft om voor kleine kinderen te zorgen en de andere ouder werkt nu fulltime, reken dan uit hoeveel fulltime kinderopvang kost tot de tijd dat de kinderen naar school gaan, en parttime kinderopvang daarna. Want dat is wat je partner zal moeten betalen, mocht jij overlijden. Misschien ben je ook wel van plan om weer te gaan werken als de kinderen naar school gaan, en heeft jouw gezin dat ook nodig om de financiën ook in de toekomst gezond te houden. In dat geval zou ik ook het bedrag meerekenen dat je hoopt te gaan verdienen vanaf dat je weer gaat werken.

Als je een huis gekocht hebt, heb je vaak al een overlijdensrisicoverzekering afgesloten, waardoor het huis (deels?) afbetaald zal worden bij het overlijden van een van jullie. Maar kijk dit wel goed na: Is wat uitgekeerd wordt genoeg om te garanderen dat je gezin kan blijven wonen in dit huis? Zo niet, dan moet je daar ook rekening mee houden in het berekenen van het totale te verzekeren geldbedrag.

Als je eenmaal een bedrag in je hoofd hebt, dat bij jouw eventuele overlijden ter beschikking moet komen, kun je daarna gaan kijken of een deel van dat bedrag al “geregeld” is. Zo kan het zijn dat je al wat bezittingen hebt opgebouwd (spaargeld, beleggingen en zo voort) die voor een deel kunnen bijdragen aan dat bedrag (hou rekening met eventuele erfbelasting, en reken deze bezittingen alleen mee als je bijna zeker weet dat ze niet zullen verdwijnen in de toekomst). Misschien neem je via je pensioenfonds ook al wel deel aan een regeling waardoor je partner en/of je kinderen een bepaalde maandelijkse bijlage krijgen als jij overlijdt.

Het bedrag dat er dan nog overblijft, daar ga je je dan voor verzekeren. Winkel (via internet bijvoorbeeld) rond bij verschillende maatschappijen. Laat je heel heel goed voorlichten over waar je precies voor tekent, wat je betaalt en waar je dan recht op hebt. Laat je niets extra’s aansmeren wat je niet nodig hebt. Lees de kleine lettertjes, en als die onbegrijpelijk zijn, vraag dan om verdere uitleg (liefst ook weer op papier). Bewaar al het papierwerk ook goed! Zorg er natuurlijk ook voor, dat het uit te keren geldbedrag ook uitgekeerd wordt aan de juiste persoon/personen. Een testament laten maken is vaak ook geen overbodige luxe!

Hopelijk heeft je gezin die polis nooit nodig, en kun jij gewoon zelf van het leven en van je gezin genieten en voor ze zorgen. Maar mocht er toch iets gebeuren, dan laat je ze niet met lege handen achter.

Reacties uitgeschakeld voor Spaarolifantje en de overlijdensrisicoverzekering

Opgeslagen onder Geld en besparen